Η γυναίκα του Ίσνταλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η γυναίκα του Ίσνταλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Isdalskvinnen (Νορβηγικά Μποκμάλ)
Γέννηση1930 - 1945
Πιθανόν Νυρεμβέργη, Βαυαρία
ΘάνατοςΝοέμβριος 1970 (25 – 40 ετών)
Μπέργκεν, Νορβηγία
Αιτία θανάτουΣυνδυασμός από δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα και υπερδοσολογία βαρβιτουρικών
Τόπος ταφήςMøllendal cemetery[1]
Ύψος1,64 μέτρα
Πληροφορίες ασχολίας
δεδομένα

Η γυναίκα του Ίσνταλ ( νορβηγικά: Isdalskvinnen‎‎, 1930 - 1945 – Νοέμβριος 1970 κατά προσέγγιση) ήταν μια γυναίκα αγνώστων στοιχείων που βρέθηκε νεκρή στην πλαγιά Ίσνταλεν στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, στις 29 Νοεμβρίου 1970.

Αν και η αστυνομία εκείνη την εποχή είχε δώσει ως πιθανή αίτια θανάτου την αυτοκτονία, η φύση της υπόθεσης ενθάρρυνε τις περαιτέρω εικασίες και τη συνεχιζόμενη έρευνα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και πλέον ο θάνατος της θεωρείται ανεξήγητος.[2] Μισό αιώνα αργότερα, παραμένει ένα από τα πιο βαθιά μυστήρια του Ψυχρού Πολέμου στη νορβηγική ιστορία. [2] [3]

Ανακάλυψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή Ίσνταλεν, όπου ανακαλύφθηκε το σώμα της γυναίκας.

Το απόγευμα της 29ης Νοεμβρίου του 1970, ένας άνδρας και οι δύο μικρές του κόρες έκαναν πεζοπορία στους πρόποδες της βόρειας όψης του όρους Ούλρικεν, σε μια πλαγιά γνωστή ως Ίσνταλεν ("Η κοιλάδα των πάγων") ή "Ντότσνταλεν" ("Η κοιλάδα του θανάτου"). Ιδιαίτερα η δεύτερη ονομασία της πλαγιάς, δόθηκε λόγω της ιστορίας των αυτοκτονιών που λάμβαναν χώρα στην περιοχή κατά τον Μεσαίωνα και επίσης, εξαιτίας μιας σειράς ατυχημάτων στην πεζοπορία στην σύγχρονη εποχή, επειδή λόγω της συχνής ομίχλης κάποιος μπορεί να χάσει τον δρόμο του και να τραυματιστεί ή ακόμα χειρότερα να χάσει την ζωή του.

Παρατηρώντας μια ασυνήθιστη μυρωδιά καψίματος, ένα από τα κορίτσια εντόπισε το απανθρακωμένο σώμα μιας γυναίκας, το οποίο βρισκόταν σε ένα ιδιαίτερα δύσβατο σημείο του βουνού γύρω από σπασμένους βράχους. Έκπληκτη και φοβισμένη η οικογένεια επέστρεψε στην πόλη για να ειδοποιήσει την αστυνομία.

Έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αστυνομία του Μπέργκεν αντέδρασε γρήγορα και ξεκίνησε έρευνα πλήρους κλίμακας (ονομάζοντας την υπόθεση με το κωδικό όνομα "134/70"). Εξετάζοντας το σημείο, βρήκαν το σοβαρά καμένο πτώμα της γυναικάς, η οποία ήταν ξαπλωμένη ανάσκελα σε ύπτια θέση και τα χέρια της ήταν σφιγμένα πάνω από το στήθος της. Το μπροστινό μέρος του σώματος της και τα ρούχα της είχαν καεί τόσο σοβαρά, που ήταν σχεδόν αδύνατον να αναγνωριστούν τα χαρακτηριστικά της. Εντούτοις, μπόρεσαν να διακρίνουν ότι είχε σκούρα καστανά μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά με ένα μπλε και λευκό λαστιχάκι, μικρά αυτιά και στρογγυλό σχήμα προσώπου. Ήταν επίσης αδύνατη και είχε καλοσχηματισμένους γοφούς. Επίσης τα υπολείμματα από τα καμένα ρούχα της έδειχναν ότι φορούσε σκούρο μπλε λεπτό μπουφάν που δένονταν από μια ζώνη με δύο κρίκους, μπλε πουλόβερ και μαύρο παντελόνι.

Δίπλα στην γυναικά βρέθηκε μια μπλε ομπρέλα, 12 υπνωτικά χάπια σκορπισμένα, μια μικρή τσάντα, μια πλαστική άδεια θήκη διαβατηρίου, ένα άδειο μπουκάλι λικέρ μάρκας St. Hallvard, ένα ζευγάρι μπλε λαστιχένιες μπότες και ίχνη καμένου χαρτιού. Κάτω από το σώμα της νεκρής υπήρχε ένα γούνινο καπέλο που αργότερα διαπιστώθηκε ότι είχε ίχνη εύφλεκτου υλικού. Επίσης, σε ένα βράχο κοντά στο πτώμα εντοπίστηκε ένα πορτοφόλι, ένα σπιρτόκουτο, δύο σκουλαρίκια, ένα δαχτυλίδι και ένα ρολόι που ήταν σταματημένο στις 10:10. Όλα τα αναγνωριστικά σημάδια και οι ετικέτες σε αυτά τα αντικείμενα είχαν μουτζουρωθεί ή αφαιρεθεί.

Τρεις μέρες αργότερα, οι ερευνητές βρήκαν δύο βαλίτσες που ανήκαν στη γυναίκα στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μπέργκεν, οι οποίες είχα αφεθεί σε μια αποθήκη του σταθμού στις 23 Νοεμβρίου του 1970. Στην υφασμάτινη εσωτερική επένδυση της μίας αποσκευής, η αστυνομία ανακάλυψε πέντε χαρτονομίσματα των 100 γερμανικών μάρκων (περίπου 137 αμερικάνικα δολάρια το 1970). Μεταξύ άλλων, βρήκαν ρούχα, παπούτσια, περούκες, μια βούρτσα και μια χτένα, είδη μακιγιάζ, μια καρποστάλ (την οποία όπως ανακάλυψε αργότερα η αστυνομία της την είχε χαρίσει ένας Ιταλός φωτογράφος), κουταλάκια του τσαγιού, κρέμα για εκζέματα, 135 νορβηγικές κορώνες, βελγικά, βρετανικά και ελβετικά νομίσματα, χάρτες, χειρόγραφα χρονοδιαγράμματα, ένα ζευγάρι γυαλιών όρασης (με μη συνταγογραφημένους φακούς), γυαλιά ηλίου (με μερικά δακτυλικά αποτυπώματα που αργότερα ταίριαξαν με αυτά του θύματος), διάφορα καλλυντικά, ένα σημειωματάριο και μια σακούλα. Όπως και με τα αντικείμενα που βρέθηκαν κοντά στο πτώμα, όλες οι πιθανές πληροφορίες ταυτοποίησης είχαν αφαιρεθεί. Ωστόσο, οι ερευνητές ανακάλυψαν κάτι σχετικά με την σακούλα. Αυτή προερχόταν από ένα μαγαζί παπουτσιών, το οποίο βρισκόταν περίπου 5 ώρες μακριά από το Μπέργκεν. Όταν η αστυνομία έφτασε στο μαγαζί, ο υπάλληλος τους είπε ότι θυμόταν μια γυναίκα που ταίριαζε με τα χαρακτηρίστηκα της νεκρής, η οποία είχε αγοράσει ένα ζευγάρι μπλε λαστιχένιες μπότες (ίδιες με αυτές που βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος). Ο ίδιος υπάλληλος συμπλήρωσε ότι η γυναίκα ήταν πολύ ήρεμη και χαλαρή και του έκανε συνεχώς ερωτήσεις για διάφορα υποδήματα. Εντούτοις, μεγάλη εντύπωση του έκανε ότι της πήρε πολύ ώρα να αποφασίσει και να αγοράσει τελικά τις συγκεκριμένες μπότες. Επίσης τόνισε ότι μιλούσε στα αγγλικά, αλλά από την προφορά της κατάλαβε ότι αυτή δεν ήταν η μητρική της γλώσσα. Τέλος ανέφερε ότι η γυναίκα είχε μια περίεργη μυρωδιά καθώς μύριζε σκόρδο.

Η αυτοψία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η γυναίκα είχε πεθάνει από συνδυασμό δηλητηρίασης από μονοξείδιο του άνθρακα και υπερδοσολογία βαρβιτουρικών. Το γεγονός ότι εντοπίστηκε αιθάλη στους πνεύμονες της, υπέδειξε ότι κάηκε ζωντανή. Επιπρόσθετα, ο λαιμός της ήταν μελανιασμένος, πιθανώς από πτώση ή από χτύπημα. Η ανάλυση του αίματος και του στομάχου της έδειξε ότι είχε καταναλώσει από 50 έως 70 υπνωτικά χάπια μάρκας Fenemal. Κατά τη νεκροψία, τα δόντια και η γνάθος της αφαιρέθηκαν λόγω της μοναδικής και σπάνιας για την εποχή, επαγγελματικής οδοντιατρικής δουλειάς, καθώς είχε χρυσές θήκες και χρυσά σφραγίσματα. Επίσης, είχε ένα μικρό κενό ανάμεσα στα πάνω μπροστινά της δόντια. Τέλος, ελήφθησαν δείγματα ιστού από τα όργανα της.

Στη συνέχεια, η αστυνομία έκανε έκκληση για στοιχεία στα νορβηγικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με την υπόθεση. Η τελευταία φορά που εθεάθη ζωντανή ήταν στις 23 Νοεμβρίου όταν έφυγε από το δωμάτιο 407 του ξενοδοχείου Χόρνταχαϊμεν. Το προσωπικό του ξενοδοχείου είπε στην αστυνομία ότι ήταν εμφανίσιμη, περίπου 30 ετών και 1,64 μέτρα σε ύψος, με σκούρα καστανά μαλλιά και μικρά καστανά μάτια. Επιπλέον ανέφεραν ότι η γυναίκα έμενε κυρίως κλεισμένη στο δωμάτιο της και φαινόταν να είναι σε επιφυλακή. Όταν έκανε check out, πλήρωσε το λογαριασμό της σε μετρητά και ζήτησε ταξί. Οι κινήσεις της από τότε μέχρι την ανακάλυψη του σώματος της παραμένουν άγνωστες.

Η αστυνομία μπόρεσε να αποκωδικοποιήσει τις περισσότερες καταχωρήσεις του σημειωματάριου της και διαπίστωσε ότι σε αυτές υπήρχαν ημερομηνίες και μέρη που είχε επισκεφθεί η γυναίκα. Ως αποτέλεσμα, με οδηγό τις χειρόγραφες φόρμες check-in, οι οποίες συμπληρώθηκαν κάποιες φορές στα γερμανικά και άλλες στα γαλλικά, η αστυνομία διαπίστωσε ότι η γυναίκα του Ίσνταλ είχε ταξιδέψει στη Νορβηγία (δηλαδή στο Όσλο, στο Τρόντχαϊμ και στο Στάβανγκερ) και στην Ευρώπη (στο Παρίσι) με τουλάχιστον εννιά πλαστά διαβατήρια (τα οποία δεν βρέθηκαν) και με πολλά ψευδώνυμα. Με βάση τις ίδιες φόρμες διαμονής, ενώ η ημερομηνία γέννησης και τα επαγγέλματα της άλλαζαν, η εθνικότητα της ως Βελγίδα παρέμενε σταθερή. Συχνά δήλωνε ότι ήταν περιοδεύουσα πωλήτρια και έμπορος αρχαιοτήτων ή ότι έκανε τουρισμό. Επίσης, μερικά από τα ψεύτικα ονόματα που χρησιμοποιούσε όταν έκανε κρατήσεις στα διάφορα ξενοδοχεία ήταν:

  • Ζενεβιέ Λανσιέ
  • Κλαούντια Τιέλτ
  • Αλεξία Ζέρνερ - Μέρχες
  • Βέρα Ζαρλέ
  • Φενέλα Λόρκ
  • Ελίζαμπεθ Λινχάουερ

Επίσης, μαθεύτηκε ότι η γυναίκα είχε μείνει στο παρελθόν σε πολλά ξενοδοχεία στο Μπέργκεν. Στα περισσότερα από αυτά αναφέρθηκε ότι η γυναικά είχε ως πρακτική να μένει μόνο ένα βράδυ στο δωμάτιο μετά το check-in και την επόμενη μέρα να ζήτα να της αλλάξουν δωμάτιο.[4] Μάλιστα σε κάποιο ξενοδοχείο ζήτησε να της αλλάξουν τρεις φορές δωμάτιο, χωρίς να αποσαφηνιστούν οι λόγοι. Μια ακόμα συνήθεια της άγνωστης γυναίκας χωρίς λογική ήταν να αφήνει μια καρέκλα στο διάδρομο, έξω από το δωμάτιο της, για να ενημερώνει με αυτό τον τρόπο το προσωπικό ότι δεν απουσίαζε από το ξενοδοχείο. Ανόμοια όταν σκόπευε να φύγει έκτος ξενοδοχείου έβαζε την καρέκλα ξανά μέσα στο δωμάτιο της. Οι υπάλληλοι σε κάποιο ξενοδοχείο απόρησαν με αυτή της την ενέργεια και την βγήκαν περίεργη και ανεξήγητη. Ωστόσο δεν μπήκαν στην διαδικασία να ρωτήσουν γιατί το κάνει. Μια υπάλληλος ενός ξενοδοχείου του Μπέργκεν, στο οποίο η διαμονή της μυστηριώδης γυναίκα διήρκησε από τις 30 Οκτωβρίου ως και 5 Νοεμβρίου του 1970 είπε ότι άκουσε τη γυναίκα να μιλά με έναν άνδρα στα γερμανικά και ύστερα την είδε να του δίνει ένα μικρό χαρτάκι. Σε ένα άλλο ξενοδοχείο στο οποίο βρισκόταν η γυναικά στις 18 και 19 Νοεμβρίου του 1970, μια καμαριέρα μπήκε στο δωμάτιο της για να καθαρίσει, νομίζοντας πως δεν είναι κανένας μέσα. Ωστόσο προς έκπληξη της βρήκε την γυναίκα καθιστή στο κρεβάτι, συντροφιά με ένα ξανθό, ψηλό άντρα με κουστούμι, ο οποίος καθόταν σε μια καρέκλα. Η υπάλληλος ρώτησε αν μπορούσε να στρώσει το κρεβάτι και η άγνωστη γυναίκα σηκώθηκε χωρίς να πει κουβέντα και περίμενε την καμαριέρα να τελειώσει.

Άλλα άτομα που τη συνάντησαν ανέφεραν ότι μιλούσε επίσης φλαμανδικά. [5] Οι άνθρωποι που την είδαν ή τη γνώρισαν σχολίασαν επίσης ότι άλλαζε συχνά την εμφάνιση της με διάφορες περούκες. Σύνθετα σκίτσα, βασισμένα σε περιγραφές μαρτύρων και ανάλυση της σωματοδομής της, κυκλοφόρησαν στη συνέχεια σε πολλές χώρες μέσω της Ιντερπόλ. Παρά τις σημαντικές πληροφορίες που μάζεψε η αστυνομία, η άγνωστη γυναίκα δεν αναγνωρίστηκε ποτέ.

Ταφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το νεκροταφείο Møllendal, όπου είναι θαμμένη η «Γυναίκα του Ίσνταλ».

Στις 5 Φεβρουαρίου 1971, η γυναίκα έλαβε καθολική ταφή (με βάση τη χρήση των ονομάτων των αγίων στα έντυπα check-in των ξενοδοχείων) σε έναν τάφο μέσα στο νεκροταφείο Møllendal που βρίσκεται στο Μπέργκεν. Με παρόντες μόλις 16 μελών της αστυνομικής δύναμης του Μπέργκεν, θάφτηκε σε ένα φέρετρο από ψευδάργυρο τόσο για να διαφυλάξουν τα λείψανα της όσο και για να είναι πιο εύκολη η εκταφή. Η τελετή της φωτογραφήθηκε σε περίπτωση που εμφανιζόντουσαν συγγενείς αργότερα.

Θεωρίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νορβηγικός πύραυλος Penguin.

Πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα για την υπόθεση, κυρίως λόγω της ύπαρξης των πολλών ψεύτικων ονομάτων και των ανεξήγητων ταξιδιωτικών σχεδίων της γυναίκας και στο γεγονός ότι ήταν πολύγλωσση και κινούνταν συχνά στην Νορβηγία. Άλλωστε στην Νορβηγία είχαν λάβει χώρα πολλές περίεργες εξαφανίσεις ανθρώπων τη δεκαετία του 1960, κοντά σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, οι οποίες σχετίζονταν με την διεθνή κατασκοπεία.[6] Ενώ τα πρώτα χρόνια οι Νορβηγικές Ένοπλες Δυνάμεις υποστήριζαν ότι δεν έχουν καμία σχέση με την άγνωστη γυναίκα, τελικά στην εποχή μας αποδείχτηκε ότι στο διάβα των ετών κρατούσαν αρχείο για την υπόθεση. Τα έγγραφα τους αποκαλύπτουν ότι πολλές από τις κινήσεις της γυναίκας φαίνεται να αντιστοιχούν με εκείνες του κατασκόπου. Είναι ενδιαφέρον πάνω σε αυτή την θεωρία, ότι ένας ψαράς ανέφερε ότι είδε την άγνωστη γυναίκα ενώ εκείνη παρατηρούσε τις στρατιωτικές δοκιμές των πυραύλων Penguin [7] στο Σταβάνγκερ και κρατούσε σημειώσεις.[8] Ωστόσο όταν αργότερα αναζητήθηκε το αρχείο της συνέντευξης του ψαρά, αυτό είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Να σημειωθεί εδώ ότι την δεκαετία του 70, πολλοί κατάσκοποι μεταμφιέζονταν σε ψαράδες, οπότε δεν αποκλείεται και ο εν λόγο μάρτυρας να ήταν και ο ίδιος κατάσκοπος. Άλλοι πάλι υποστήριξαν ότι η γυναίκα θα μπορούσε να ήταν απλά πληροφοριοδότης και όχι κατάσκοπος.

Μεταγενέστερες εξελίξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ταξιτζής που μετέφερε τη γυναίκα από το ξενοδοχείο στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μπέργκεν δεν εντοπίστηκε ποτέ. Παρόλα αυτά το 1991, επικοινώνησε με τις αρχές, διατηρώντας όμως την ανωνυμία του, και υποστήριξε ότι αφού παρέλαβε στο όχημα του την άγνωστη γυναίκα από το ξενοδοχείο, στην συνέχεια πήγαν στον σιδηροδρομικό σταθμό, στον οποίο προφανώς η γυναίκα παρέδωσε τις βαλίτσες της, και κατόπιν επιβιβάστηκε ξανά στο ταξί συντροφιά με έναν άνδρα.[9] Όσον αφορά τις αποσκευές της, μάρτυρες υποστήριξαν ότι είχαν δει την γυναίκα σε πολλές περιπτώσεις να βγαίνει από το ξενοδοχείο και με τις δυο βαλίτσες στα χέρια της και αργότερα να επιστρέφει μόνο με την μια.

Το 2005, ένας κάτοικος του Μπέργκεν, ο οποίος ήταν 26 ετών το 1970, είπε σε μια τοπική εφημερίδα ότι όταν είδε το σκίτσο της γυναίκας να κυκλοφορεί στην δημοσιότητα, υποψιάστηκε ότι η νεκρή ήταν μια γυναίκα που είχε συναντήσει πέντε μέρες πριν βρεθεί το πτώμα, όταν έκανε πεζοπορία στην πλαγιά του λόφου Φλόιεν. Παραδόξως, ήταν ντυμένη ελαφρά τόσο για την εποχή όσο και για πεζοπορία και περπατούσε μπροστά από δύο άντρες που φορούσαν παλτό και έμοιαζαν «νότιοι». Κάποια στιγμή τα βλέμματα της γυναίκας και του μάρτυρα συναντήθηκαν. Εκείνη φαινόταν φοβισμένη και σαν να ήθελε κάτι να του πει, αλλά τελικά συνέχισε το δρόμο της χωρίς να το κάνει. Ο τότε 26χρονος άντρας ανέφερε σε κάποιον αστυνομικό που γνώριζε, αυτό που του συνέβη, αλλά εκείνος του είπε να το ξεχάσει. [10] Ως εκ τούτου, το όνομα του και η προφορική του κατάθεση δεν καταγράφηκαν εκείνη την εποχή.

Το 2016, η υπόθεση άνοιξε ξανά, [11] και ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός NRK ανέθεσε στον Αμερικανό καλλιτέχνη Στίβεν Μίσαλ να δημιουργήσει έξι εναλλακτικά σκίτσα της γυναίκας του Ίσνταλ, τα οποία παρουσιάστηκαν σε άτομα που υποστήριξαν ότι την είχαν δει. [12]

Το 2017, η ανάλυση των ισοτοπικών των δοντιών της γυναίκας έδειξε ότι εκείνη είχε γεννηθεί περίπου το 1930, συν ή πλην τέσσερα χρόνια, στη Νυρεμβέργη ή κοντά στη Γερμανία, αλλά είχε μετακομίσει στη Γαλλία ή στα σύνορα Γαλλίας-Γερμανίας ως παιδί. [13] [14] Αυτό ενίσχυσε την προηγούμενη ανάλυση του γραφικού της χαρακτήρα, ο οποίος σύμφωνα με τους ειδικούς φανέρωσε ότι είχε σπουδάσει στη Γαλλία ή σε μια γειτονική χώρα. Επίσης έδειξε ότι είχε πάει σε οδοντίατρο είτε στην Ανατολική Ασία, την Κεντρική ή Νότια Ευρώπη ή τη Νότια Αμερική. [15] [16]

Το 2018, ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός NRK και το BBC δημοσίευσαν μια σειρά podcast με τίτλο Death in Ice Valley (Θάνατος στην κοιλάδα των πάγων), η οποία περιελάβανε συνεντεύξεις με αυτόπτες μάρτυρες και ιατροδικαστές, υποδηλώνοντας επίσης ότι η γενέτειρα της γυναίκας του Ίσνταλ μπορεί να ήταν η νότια Γερμανία ή μια γαλλο-γερμανική συνοριακή περιοχή. Επίσης πιθανότατα μεγάλωσε στο γαλλόφωνο Βέλγιο. Τον Ιούνιο του 2019, το BBC αποκάλυψε ότι οι ακροατές του podcast είχαν δώσει περισσότερες πληροφορίες. [17] Επιπλέον, η Κολίν Φιτζπάτρικ, γενετιστής του DNA Doe Project, επικοινώνησε με την ομάδα του podcast Death in Ice Valley (Θάνατος στην κοιλάδα των πάγων) για να προσφέρει τη βοήθεια της στον εντοπισμό της γυναίκας μέσω γενετικών εξετάσεων. [17] Αυτές έδειξαν ότι η γυναικά ανήκει στην απλοομάδα mtDNA H24, υποδεικνύοντας ότι η μητρική γραμμή καταγωγής της προέρχεται από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη ή τη Νοτιοδυτική Ασία. Φαίνεται επίσης ότι είχε γαλλικό διαβατήριο με βάση το γεγονός ότι ένας Γάλλος υπήκοος ήταν εγγεγραμμένος σε μια από τις πτήσεις που έκανε στη Νορβηγία. [18]

Ο συγγραφέας Ντένις Ζάτσερ Ασκ, σε ένα βιβλίο για την υπόθεση, υποστήριξε την θεωρία ότι η άγνωστη γυναίκα ίσως να ήταν ιερόδουλη. Αυτό βασίζεται στην οικονομική της άνεση, στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκε η διαδρομή της (προσανατολισμένη στο στόχο και πάντα επιστρέφοντας στο ίδιο σημείο, πιθανότατα στο σπίτι της), στην επιθυμία της να παραμείνει ανώνυμη παρόλο που τραβούσε την προσοχή των άλλων με την παρουσία της (κάτι που ένας κατάσκοπος δεν κάνει), στη συμπεριφορά της στα ξενοδοχεία και στο γεγονός ότι οι διάφοροι άντρες που είχαν δει οι μάρτυρες να συναντά δεν εμφανίστηκαν, ούτε βρέθηκαν ποτέ τα στοιχεία τους. Υποστήριξε επίσης, ότι ίσως δεν ήταν μονή στον τόπο όπου άφησε την τελευταία της πνοή, με βάση το πως ήταν τοποθετημένα τα αντικείμενα που βρέθηκαν στην σκηνή του εγκλήματος και το γεγονός ότι ήταν υπό την επήρειας υπερβολικά πολλών φαρμάκων τις ώρες πριν από το θάνατο της. Συνεπώς, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος της ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας ή υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Εντούτοις πιστεύει ότι πιο πιθανή είναι η δολοφονία με βάση τα στοιχεία. [19]

Το 2019, μετά από δημοσίευση ενός άρθρου για την υπόθεση στην γαλλική εφημερίδα Le Républicain Lorrain, ένας κάτοικος του Φορμπάκ της Γαλλίας, ισχυρίστηκε ότι είχε σχέση με τη γυναίκα το καλοκαίρι του 1970. Η γυναίκα ήταν πολύγλωσση, και θεωρούσε ότι είχε βαλκανική προφορά. Υποστήριξε επίσης ότι η γυναικά δήλωνε 26 ετών και ότι ντυνόταν με τέτοιο τρόπο για να φαίνεται νεότερη. Παρόλα αυτά αρνιόταν να μοιραστεί τα προσωπικά της στοιχεία. Επίσης ο άντρας είπε ότι η γυναικά δεχόταν συχνά προγραμματισμένες τηλεφωνικές κλήσεις από το εξωτερικό. Επιπρόσθετα εκείνος υποστήριζε ότι κατάφερε να ψαχουλέψει τα υπάρχοντα της και βρήκε διάφορες περούκες και πολύχρωμα ρούχα. Είχε κλέψει επίσης μια φωτογραφία της γυναίκας στην οποία φαινόταν εκείνη να ιππεύει ένα άλογο. Υποπτευόμενος ότι ήταν κατάσκοπος, σκέφτηκε να επικοινωνήσει με τις αρχές, αλλά φοβόταν να το κάνει. Η ιστορία του και η φωτογραφία δημοσιεύτηκαν σε επόμενο τεύχος της εφημερίδας. [20]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 www.nrk.no/hordaland/xl/isdalskvinnens-glemte-grav-1.13286520. Ανακτήθηκε στις 8  Ιανουαρίου 2018.
  2. ↑ 2,0 2,1 Tønder, Finn Bjørn (26 November 2002). «Viktig nyhet om Isdalskvinnen» (στα no). Bergens Tidende. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 November 2013. https://web.archive.org/web/20131110140937/http://www.bt.no/nyheter/lokalt/Viktig-nyhet-om-Isdalskvinnen-2405382.html. Ανακτήθηκε στις 21 October 2012. 
  3. ↑ Cheung, Helier (2017-05-13). «Isdal Woman: The mystery death haunting Norway for 46 years». BBC News. https://www.bbc.com/news/world-europe-39369429. Ανακτήθηκε στις 2018-04-11. 
  4. ↑ Eirin Aardal; Øyvind Bye Skille; Marit Higraff; Ellen Borge Kristoffersen; Ståle Hansen. «Slo bensin over seg og tende på» (στα no). NRK. https://www.nrk.no/dokumentar/xl/_slo-bensin-over-seg-og-tende-pa_-1.13137579. Ανακτήθηκε στις 23 October 2016. 
  5. ↑ «Norway makes international appeal to solve 46-year-old mystery». The Local. https://www.thelocal.no/20170515/norway-makes-international-appeal-to-solve-46-year-old-mystery. Ανακτήθηκε στις 1 July 2018. 
  6. ↑ Ståle Hansen· Øyvind Bye Skille· Eirin Aardal· Marit Higraff (14 Μαΐου 2017). «De kom til Norge og døde» (στα Νορβηγικά). NRK. 
  7. ↑ «The secret police file on the Penguin missile system». Death in Ice Valley. BBC World Service. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  8. ↑ Ståle Hansen· Marit Higraff· Eirin Aardal· Øyvind Bye Skille· Ellen Borge Kristoffersen (30 Οκτωβρίου 2016). «Etterforsket for militærspionasje» (στα Νορβηγικά). NRK. 
  9. ↑ Ståle Hansen· Eirin Aardal· Marit Higraff· Øyvind Bye Skille· Ellen Borge Kristoffersen (21 Οκτωβρίου 2016). «Sporene politiet aldri fant ut av» (στα Νορβηγικά). NRK. 
  10. ↑ Yndestad, Monika Nordland (20 March 2005). «Turgåer møtte isdalskvinnen» (στα no). Bergensavisen. http://www.ba.no/nyheter/krim/drap/article1511766.ece. Ανακτήθηκε στις 22 May 2017. «Glem henne, hun ble ekspedert. Saken blir aldri oppklart [Forget her, she's been seen to. The case won't ever be solved]» .
  11. ↑ Ståle Hansen· Marit Higraff· Øyvind Bye Skille· Eirin Aardal· Ellen Borge Kristoffersen (29 Νοεμβρίου 2016). «The Isdalen Mystery». NRK. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2016. 
  12. ↑ Eirin Aardal; Ellen Borge Kristoffersen; Øyvind Bye Skille; Ståle Hansen; Marit Higraff (20 October 2016). «Er dette Isdalskvinna?» (στα no). NRK. https://www.nrk.no/dokumentar/xl/er-dette-isdalskvinna_-1.13137112. Ανακτήθηκε στις 22 May 2017. 
  13. ↑ Øyvind Bye Skille· Marit Higraff· Ståle Hansen (8 Ιανουαρίου 2018). «Tennene avslører: Isdalskvinnen eldre enn man trodde» [The teeth reveal: Isdal woman is older than previously thought] (στα Νορβηγικά). NRK. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2018. 
  14. ↑ «'Major breakthrough' in Norway's 46-year-old Isdal woman mystery». BBC. 19 May 2017. https://www.bbc.com/news/world-europe-39978131. Ανακτήθηκε στις 19 May 2017. 
  15. ↑ «Do you remember this woman?». NRK. 29 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2017. This is the description the Norwegian police sent to Interpol and police forces throughout Europe, North Africa and the Middle East: 'Approximately 25–30 years of age. Height 164 cm, slim with broad hips. Long brownish-black hair, small round face, brown eyes, small ears. The teeth showed many repairs, several of the molars had gold caps, and the dental work is of a kind practised in the Far East, Central or Southern Europe, and South America. Fourteen of the teeth are partly or completely root-filled. There is a marked partition between the two upper front teeth' 
  16. ↑ Yndestad, Monika Nordland (20 March 2005). «Hær bæres Isdalskvinnen til sitt anonyme gravsted» (στα no). Bergensavisen. http://www.ba.no/nyheter/krim/drap/article1511762.ece. Ανακτήθηκε στις 21 October 2012. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Higraff, Marit· McCarthy, Neil (25 Ιουνίου 2019). «Death in Ice Valley: New clues in a Norwegian mystery». BBC. 
  18. ↑ Aske, Dennis Zacher (2018). Kvinnen i Isdalen: Nytt lys over norgeshistoriens største krimgåte (στα Norwegian) (Digital έκδοση). Bergen: Vigmostad & Bjørke. σελ. 262. ISBN 978-82-419-1570-3. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  19. ↑ Aske, Dennis Zacher (2018). Kvinnen i Isdalen: Nytt lys over norgeshistoriens største krimgåte (στα Norwegian) (Digital έκδοση). Bergen: Vigmostad & Bjørke. σελίδες 248–249 and 231. ISBN 978-82-419-1570-3. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  20. ↑ Grethen, Kevin (June 9, 2019). «Un Forbachois pense avoir connu l'inconnue tuée en Norvège» (στα γαλλικά). Le Républicain lorrain. https://www.republicain-lorrain.fr/edition-de-forbach/2019/06/09/un-forbachois-pense-avoir-connu-l-inconnue-tuee-en-norvege. Ανακτήθηκε στις August 2, 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_γυναίκα_του_Ίσνταλ&oldid=10099019"