Η ένωση των κοκκινομάλληδων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
«Η ένωση των κοκκινομάλληδων»
Ντάνκαν Ρος, Βίνσεντ Σπώλντινγκ και Τζάμπεζ Γουίλσον. Σχέδιο από Σίντνεϊ Πάτζετ (1891)
ΣυγγραφέαςΆρθουρ Κόναν Ντόυλ
ΕικονογράφοςΣίντνεϊ Πάτζετ
ΤίτλοςThe Red-Headed League
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσηςΑύγουστος 1891 (The Strand Magazine)
14 Οκτωβρίου 1892 (ως συλλογή)
ΜορφήΑστυνομική φαντασία, μικρή ιστορία
ΣειράΟι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς
ΧαρακτήρεςΣέρλοκ Χολμς
Δρ. Γουάτσον
LC ClassOL262476W[1]
ΠροηγούμενοΈνα σκάνδαλο στη Βοημία
ΕπόμενοΜια υπόθεση ταυτότητας
Δημοσιεύθηκε στοΟι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς και The Strand Magazine[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ιστορία «Η ένωση των κοκκινομάλληδων» αποτελεί τη δεύτερη από τις συνολικά 56 ιστορίες μικρού μήκους του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ που είχαν ως πρωταγωνιστή τον φανταστικό ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1891 στο αντίστοιχο μηνιαίο τεύχος του περιοδικού The Strand Magazine σε εικονογράφηση του Σίντνεϊ Πάτζετ. Ο Ντόυλ κατέταξε την ιστορία «Η ένωση των κοκκινομάλληδων» στη δεύτερη θέση της λίστας με τις δώδεκα αγαπημένες του ιστορίες με τον Χολμς,[3] είναι η δεύτερη από τις δώδεκα ιστορίες μικρού μήκους που συλλέχθηκαν στο βιβλίο Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, το οποίο κυκλοφόρησε το 1892.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζάμπεζ Γουίλσον, ένας Λονδρέζος ενεχυροδανειστής, έρχεται να συμβουλευτεί τον Σέρλοκ Χολμς και τον Δρ. Γουάτσον. Καθώς μελετάνε αυτόν τον υποψήφιο πελάτη, τόσο ο Χολμς όσο και ο Γουάτσον παρατηρούν τα κόκκινα μαλλιά του τα οποία έχουν μια ξεχωριστή απόχρωση σαν φωτιά. Ο Γουίλσον τους λέει πως λίγες εβδομάδες πριν, ο νεαρός βοηθός του, Βίνσεντ Σπώλντινγκ, τον παρότρυνε να απαντήσει σε μία αγγελία της εφημερίδας που προσέφερε δουλειά με υψηλή αμοιβή, και στην οποία μπορούσαν να απαντήσουν μόνο κοκκινομάλληδες άντρες. Το επόμενο πρωί, ο Γουίλσον πήγε για συνέντευξη και προσλήφθηκε για τη δουλειά ανάμεσα από αρκετούς άλλους κοκκινομάλληδες, επειδή κανείς από τους άλλους δεν τηρούσε τις απαιτήσεις· τα μαλλιά τους ήταν είτε πολύ σκούρα, είτε πολύ ανοικτά, ενώ το χρώμα αυτών του Γουίλσον ήταν μοναδικό.

Ο Γουίλσον λέει στον Χολμς πως δυσκολευόταν οικονομικά στη δική του επιχείρηση κι αφού το ενεχυροδανειστήριο απαιτούσε να βρίσκεται εκεί κυρίως τα βράδια, ήταν σε θέση να αποδεχτεί την κενή θέση που του πρόσφεραν και απαιτούσε να βρίσκεται εκεί για κάποιες ώρες πρωί με απόγευμα, και από την οποία θα κέρδιζε £4 την εβδομάδα για αρκετές εβδομάδες (περίπου £440/εβδομάδα σήμερα). Η δουλειά ήταν προφανώς μία ασήμαντη γραφική εργασία σε ένα απλό γραφείο, κατά τη διάρκεια της οποίας θα έπρεπε να φτιάξει ένα αντίγραφο της Encyclopædia Britannica. Ωστόσο, ένα πρωί, πηγαίνοντας στη δουλειά βρήκε την πόρτα του γραφείου κλειστή, έχοντας πάνω κολλημένη μία ανακοίνωση που έλεγε: «Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΟΜΑΛΛΗΔΩΝ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ — 9 Οκτωβρίου 1890».

Ο Γουίλσον απευθύνθηκε στον σπιτονοικοκύρη του γραφείου, ο οποίος του είπε πως δεν είχε ακούσει ποτέ το όνομα Ντάνκαν Ρος, δηλαδή το άτομο που διηύθυνε το γραφείο της ένωσης. Ωστόσο, θυμόταν τον ενοικιαστή με τα κόκκινα μαλλιά και του έδωσε μία κάρτα, η οποία οδήγησε τον Γουίλσον σε μία επιχείρηση τεχνητών γονάτων. Ο Γουίλσον τελειώνει την ιστορία εκφράζοντας την απογοήτευσή του που έχασε την αμοιβή των £4 την εβδομάδα, ενώ οι Χολμς και Γουάτσον γελάνε λόγω της γελοίας κατάστασης διαβεβαιώνοντάς τον πως μέχρι τη Δευτέρα θα έχουν λύσει την υπόθεση. Ο Γουίλσον φεύγει δίνοντας πρώτα μια περιγραφή του βοηθού του στον Χολμς. Ο Χολμς αποφασίζει να πάει να τον δει στο ενεχυροδανειστήριο και όταν το κάνει, παρατηρεί πως το σημείο των γονάτων στο παντελόνι του είναι λερωμένο. Αφού κτυπάει έντονα το πεζοδρόμιο με το ραβδί που κρατάει και περιεργάζεται την περιοχή, έχει όλα τα στοιχεία για τη λύση της υπόθεσης και καλεί τον Επιθεωρητή Τζόουνς και τον κύριο Μέριγουέδερ, τον διευθυντή της τράπεζας που βρίσκεται δίπλα από το ενεχυροδανειστήριο.

Οι τέσσερις άντρες κρύβονται στο χρηματοκιβώτιο της τράπεζας, περιμένοντας στο σκοτάδι για πάνω από μία ώρα, μέχρι που δύο άντρες εισβάλλουν σε αυτό μέσω ενός τούνελ, και συλλαμβάνονται. Είναι ο Τζον Κλέι, ένας άντρας με ιστορικό εγκληματικής δράσης, και ο βοηθός του, Άρτσι. Υπό τα ψευδώνυμα Σπώλντινγκ και Ρος, είχαν σκηνοθετήσει την όλη ιστορία με την 'Ένωση των Κοκκινομάλληδων' για να μπορούν να κρατούν καθημερινά τον Γουίλσον μακριά από το μαγαζί του για κάποιες ώρες, έτσι ώστε εκείνοι να μπορούν να σκάβουν το τούνελ που θα τους οδηγούσε από το υπόγειο του μαγαζιού στο χρηματοκιβώτιο της τράπεζας.

Πίσω στη Μπέικερ Στριτ, ο Χολμς εξηγεί στον Γουάτσον το πώς έλυσε την υπόθεση, επαινώντας τη δημιουργικότητα του Κλέι και εκφράζοντας τη λύπη του που ένα τέτοιο μυαλό πήγε χαμένο σε εγκληματικές πράξεις.

Ανάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ημερομηνίες που δίνονται στην ιστορία δεν ταιριάζουν με τις περιγραφές των χαρακτήρων κατά την εξέλιξη της ιστορίας. Η ημερομηνία που ο Γουίλσον βλέπει την αγγελία στην εφημερίδα είναι η 27η Απριλίου 1890 και βρισκόταν στη δουλειά για 8 εβδομάδες, ενώ ο ίδιος λέει στον Χολμς «μόλις δύο μήνες πριν».[4] Επομένως, η συνάντησή τους συνέβη κατά το τέλος Ιουνίου. Ωστόσο, η ιστορία ξεκινάει περιγράφοντας πως η συνάντηση του Χολμς με τον Γουίλσον έγινε «πέρσι μία μέρα του φθινοπώρου», ενώ η ημερομηνία της ανακοίνωσης διάλυσης της ένωσης στην πόρτα λέει 9 Οκτωβρίου 1890, δηλαδή έξι μήνες μετά την αγγελία.

Η Ντόριθι Λ. Σάγιερς ανέλυσε αυτή την ασυμφωνία και ισχυρίστηκε πως οι ημερομηνίες θα έπρεπε να ήταν 4 Αυγούστου και 4 Οκτωβρίου αντίστοιχα.[5]

Προσαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ένωση των κοκκινομάλληδων (Πλατεία Τραφάλγκαρ, Μουσείο Σέρλοκ Χολμς, Λονδίνο)

Η ιστορία «Η ένωση των κοκκινομάλληδων» μαζί με τις ιστορίες «Η εξαφάνιση της λαίδης Φράνσις Κάρφαξ», «Η περιπέτεια της κενής οικίας» και «Η περιπέτεια του Καρόλου Αυγούστου Μίλβερτον», ήταν η πηγή για το θεατρικό έργο Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς.[6]

Η ιστορία προσαρμόστηκε για ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Σέρλοκ Χολμς (1951), με πρωταγωνιστή τον Άλαν Γουίτλι στον ρόλο του Χολμς.[7] Η πρώτη αμερικανική προσαρμογή της ιστορίας έγινε στην τηλεοπτική σειρά Σέρλοκ Χολμς (1954), με πρωταγωνιστή τον Ρόναλντ Χάουαρντ.[8]

Μία ακόμα προσαρμογή της ιστορίας «Η ένωση των κοκκινομάλληδων» χρησιμοποιήθηκε σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Σέρλοκ Χολμς (1965), στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Ντάγκλας Γουίλμερ, Νίγκελ Στοκ και Τόκε Τάουνλεϊ ως Σέρλοκ Χολμς, Δρ. Γουάτσον και Τζάμπεζ Γουίλσον αντίστοιχα.[9]

Το δέκατο επεισόδιο της ραδιοφωνικής σειράς του BBC (1954-55) με πρωταγωνιστές τους Τζον Γκίλγκουντ και Ραλφ Ρίτσαρντσον ως Χολμς και Δρ. Γουάτσον αντίχοιχα, ήταν προσαρμογή της ιστορίας της «Ένωσης των κοκκινομάλληδων».[10] Μια ραδιοφωνική προσαρμογή μεταδόθηκε επίσης στις 26 Απριλίου 1977 στη δραματική σειρά CBS Radio Mystery Theater του CBS News Radio, με τον Κέβιν ΜακΚάρθι να παρέχει τη φωνή του Χολμς.[11]

Το 1966, η ιστορία ήταν μία από αυτές που ηχογραφήθηκαν από την Caedmon Records, με την αφήγηση να κάνει ο φημισμένος για τον ρόλο του ως Σέρλοκ Χολμς ηθοποιός, Μπέιζιλ Ράθμποουν.[12]

Το 1985, σε μια τηλεοπτική προσαρμογή ως επεισόδιο της σειράς Σέρλοκ Χολμς με πρωταγωνιστή τον Τζέρεμυ Μπρεττ, το όλο κόλπο με την ένωση στήνεται από τον Καθηγητή Μοριάρτι, με τον Κλέι να είναι ο μαθητής αστέρι του καθηγητή στο έγκλημα.[13]

Η ιστορία «Η ένωση των κοκκινομάλληδων» δραματοποιήθηκε από το BBC Radio 4 το 1990, ως μέρος της πλήρους προσαρμογής της εργογραφίας του Σέρλοκ Χολμς από τον Μπερτ Κουλς, με πρωταγωνιστές τους Κλάιβ Μέρισον και Μάικλ Γουίλιαμς ως Χολμς και Γουάτσον αντίστοιχα. Στη συγκεκριμένη προσαρμογή ιστορίας, συμμετείχε και ο Τζέιμς Γουίλμπι στον ρόλο του Βίνσεντ Σπώλντινγκ.[14]

Στην ιαπωνική τηλεοπτική σειρά κουκλοθέατρο NHK του 2014, ο Τζάμπεζ Γουίλσον και ο Σέρλοκ Χολμς είναι παιδιά του φανταστικού μικτού οικοτροφείου Beeton School, και ο Γουίλσον καλείται να συμμετέχει στην ένωση των κοκκινομάλληδων από τον ανώτερό του, Ντάνκαν Ρος. Αλλά περιέργως, αυτό που πρέπει να κάνει στην ένωση είναι να βάφει μπαλάκια, πέτρες και μπουκάλια κόκκινα. Αυτό κάνει τον Χολμς να υποψιαστεί πως ο Ρος το κάνει αυτό απλά επειδή επιδιώκει να κρατήσει τον Γουίλσον μακριά από κάποιο συγκεκριμένο μέρος.[15]

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Ο κύριος Τζάμπεζ Γουίλσον»
    «Ο κύριος Τζάμπεζ Γουίλσον»
  • «Τι στο καλό σημαίνει αυτό;»
    «Τι στο καλό σημαίνει αυτό;»
  • «Η ένωση έχει μία κενή θέση»
    «Η ένωση έχει μία κενή θέση»
  • «Με συνεχάρη θερμά»
    «Με συνεχάρη θερμά»
  • «Η πόρτα ήταν κλειστή και κλειδωμένη»
    «Η πόρτα ήταν κλειστή και κλειδωμένη»
  • «Κούρνιασε στην καρέκλα του»
    «Κούρνιασε στην καρέκλα του»
  • «Η πόρτα άνοιξε στη στιγμή»
    «Η πόρτα άνοιξε στη στιγμή»
  • «Ολόκληρο το απόγευμα παρέμεινε στο κάθισμά του»
    «Ολόκληρο το απόγευμα παρέμεινε στο κάθισμά του»
  • «Ο κύριος Μέριγουέδερ σταμάτησε για να ανάψει μια λάμπα»
    «Ο κύριος Μέριγουέδερ σταμάτησε για να ανάψει μια λάμπα»
  • «Είναι μάταιο Τζον Κλέι»
    «Είναι μάταιο Τζον Κλέι»

Οι εικόνες με τις αντίστοιχες λεζάντες που συνόδευσαν την ιστορία κατά την κυκλοφορία της.
Η εικονογράφηση έγινε από τον Σίντνεϊ Πάτζετ.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «The Red-Headed League by Arthur Conan Doyle | Open Library». Ανακτήθηκε στις 25  Αυγούστου 2023.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2022.
  3. ↑ Emily Temple (22 Μαΐου 2018). «The 12 Best Sherlock Holmes Stories, According to Arthur Conan Doyle». Literary Hub. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  4. ↑ Arthur Conan Doyle (1987). The Penguin Complete Sherlock Holmes. Penguin. σελ. 178. 
  5. ↑ Dorothy L. Sayers, "The Dates in The Red-Headed League", reprinted in 17 Steps to 221B Baker Street (George Allen and Unwin, 1967) pp.57-67. Sayers' analysis is somewhat tongue-in-cheek. In the Foreword to Unpopular Opinions, in which this essay also appeared, Sayers says that the "game of applying the methods of the Higher Criticism to the Sherlock Holmes canon... has become a hobby among a select set of jesters here and in America."
  6. ↑ Amnon Kabatchnik (2008). Sherlock Holmes on the Stage. Scarecrow Press. σελ. 54. ISBN 9781461707226. 
  7. ↑ «The Red-Headed League (TV episode 1951)». arthur-conan-doyle.com. The Arthur Conan Doyle Encyclopedia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  8. ↑ «The Red Headed League». arthur-conan-doyle.com. The Arthur Conan Doyle Encyclopedia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  9. ↑ «The Red-Headed League (TV episode 1965)». arthur-conan-doyle.com. The Arthur Conan Doyle Encyclopedia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  10. ↑ «Sherlock Holmes (1955 Radio Series) John Gielgud & Ralph Richardson». archive.org. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  11. ↑ «CBSRMT Episode Information - The Adventure of the Red-Headed League». CBS Radio Music Theater. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  12. ↑ «Arthur Conan Doyle*, Basil Rathbone – Sherlock Holmes Soundbook». Discogs.com. Caedmon Records. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  13. ↑ «The Red-Headed League (TV episode 1985)». arthur-conan-doyle.com. The Arthur Conan Doyle Encyclopedia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  14. ↑ Bert Coules. «The Adventures of Sherlock Holmes». The BBC complete audio Sherlock Holmes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  15. ↑ Shinjiro Okazaki· Kenichi Fujita, επιμ. (2014). シャーロックホームズ冒険ファンブック Shārokku Hōmuzu Boken Fan Bukku (Guidebook to the show). Tokyo: Shogakukan. σελίδες 43–45. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_ένωση_των_κοκκινομάλληδων&oldid=8250265"