Η Φάρμα των Κορυδαλλών
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Φάρμα των Κορυδαλλών (La masseria delle allodole) είναι η 18η ταινία των αδερφών Ταβιάνι (Πάολο και Βιττόριο Ταβιάνι) (2007). Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από το ομώνυμο ιστορικό μυθιστόρημα της Αντωνίας Αρσλάν. Διηγείται τα περιστατικά της ζωής μιας οικογένειας Αρμενίων της Ανατολίας κατά την περίοδο της Γενοκτονίας των Αρμενίων (1915).
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα 1915, σε μία κωμόπολη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ζει η μεγαλοαστική οικογένεια των Αβακιάν. Προσκεκλημένοι στην κηδεία του πατριάρχη της οικογένειας ήταν και μερικοί Τούρκοι, ανάμεσά τους ο συνταγματάρχης Αρκάν, επικεφαλής της τοπικής φρουράς, με την ελπίδα ακριβώς ότι θα μπορούσαν να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις του παρελθόντος μεταξύ των Τούρκων και των Αρμενίων και ότι θα ήταν δυνατή μία σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Έτσι, η κηδεία έγινε η περίσταση για να ξαναδεί η Νουνίκ τον Τούρκο αξιωματικό Εγκών. Ο τελευταίος ανήκε στην οργάνωση των Νεότουρκων, αλλά δεν συμμεριζόταν τις αντι-αρμενικές τακτικές και σχεδίαζε να διαφύγει στο εξωτερικό μαζί με τη Νουνίκ. Εν τω μεταξύ, ο Ασσαντούρ, πρωτότοκος γιος του πατριάρχη της αρμενικής οικογένειας, ζούσε για πολλά χρόνια στην ιταλική πόλη της Πάντοβα. Ο πατέρας του τού είχε απαγορεύσει να επιστρέψει στην πατρίδα του. Από την άλλη, σε εκείνον κληροδότησε την παλιά Φάρμα των Κορυδαλλών. Ο Ασσαντούρ αποφασίζει ότι ήρθε η στιγμή να επιστρέψει στην Ανατολία και να επανενωθεί με την οικογένειά του. Η ανακαίνιση της φάρμας είχε προχωρήσει και τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν κατά την απουσία του Ασσαντούρ, ο οποίος προετοίμαζε ακόμη το ταξίδι του από την Ιταλία στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Οι όμορφες στιγμές διακόπηκαν βίαια. Οι τουρκικές αρχές διέταξαν τον διοικητή Αρκάν να διακόψει τις σχέσεις με τους Αρμένιους, όλοι οι άρρενες αρμενικής καταγωγής να εκτελεσθούν και οι γυναίκες να εξοριστούν. Ο Αρκάν έμεινε άναυδος, αλλά πειθάρχησε στις διαταγές των ανωτέρων του. Ήλπιζε ότι τουλάχιστον θα μπορούσε να σώσει τη ζωή των Αβακιάν, αλλά οι εντολές του δεν εισακούστηκαν. Τουρκικό στρατιωτικό απόσπασμα παρουσιάστηκε στη φάρμα και σκότωσε όλους του άνδρες της οικογένειας. Στο άκουσμα της σφαγής, ο Ασσαντούρ προσπάθησε να επισπεύσει την επιστροφή του για να βοηθήσει τους Αρμενίους. Η είσοδος της Ιταλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον εμπόδιζε από την οποιαδήποτε ενέργεια. Παράλληλα, αποκαλύπτεται η προσπάθεια φυγής του Εγκών με τη Νουνίκ και ο Εγκών αποστέλλεται στο μέτωπο κατά των Ρώσων. Υπό τη στενή επιτήρηση των Τούρκων στρατιωτών, ξεκινά η πορεία των γυναικών αρμενικής καταγωγής προς την έρημο. Οι γυναίκες υφίστανται κακομεταχείριση στο Χαλέπι μέχρι να πεθάνουν. Η Νουνίκ επιχειρεί να εκπορνευτεί ώστε να εξασφαλίσει τρόφιμα για τα παιδιά. Ο στρατιώτης Γιασούφ της δίνει τρόφιμα χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα. Αναπτύσσουν επικοινωνία. Συμφωνεί να σκοτώσει τη Νουνίκ στην περίπτωση που δεν ήταν δυνατό να αποτραπεί ο κίνδυνος του μαρτυρικού θανάτου της. Ο Γιασούφ κρατά την υπόσχεσή του και όταν η Νουνίκ συνελήφθη στην προσπάθειά της να αποδράσει, την αποκεφαλίζει. Τέσσερα χρόνια μετά, ο πόλεμος τελειώνει και εκείνος ομολογεί το έγκλημά του κατά τη διάρκεια δίκης. Με αυτή τους την ταινία, οι αδερφοί Ταβιάνι δίνουν μία εικόνα και την αίσθηση της εποχής εκείνης, η οποία υπήρξε καθοριστική για τον χριστιανικό πληθυσμό των επαρχιών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.