Η Παραλία (ταινία, 2000)
| Η Παραλία The Beach | |
|---|---|
 Εξώφυλλο DVD της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Ντάνι Μπόιλ |
| Παραγωγή | Άντριου ΜακΝτόναλντ |
| Σενάριο | Τζον Χοντζ |
| Βασισμένο σε | Η Παραλία του Άλεξ Γκάρλαντ |
| Πρωταγωνιστές | Λεονάρντο Ντι Κάπριο Τίλντα Σουίντον Βιρζινί Λεντουαγιάν Γκιγιόμ Κανέ Ρόμπερτ Καρλάιλ |
| Αφήγηση | Λεονάρντο Ντι Κάπριο |
| Μουσική | Άντζελο Μπανταλαμέντι Τζον Κέιλ Μπράιαν Ίνο |
| Φωτογραφία | Ντάριους Κόντζι |
| Μοντάζ | Μασαχίρο Χιρακούμπο |
| Εταιρεία παραγωγής | 20th Century Fox |
| Διανομή | 20th Century Fox |
| Πρώτη προβολή | 11 Φεβρουαρίου 2000 |
| Διάρκεια | 119 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένο Βασίλειο ΗΠΑ |
| Γλώσσα | Αγγλικά Γαλλικά Σουηδικά Ταϊδαλένζικα Σερβο-Κορεάτικα |
| Προϋπολογισμός | $50 εκατομμύρια[1] |
| Ακαθάριστα έσοδα | $144.1 εκατομμύρια[1] |
| δεδομένα () | |
Η Παραλία (πρωτότυπος τίτλος: The Beach) είναι περιπετειώδης δραματική ταινία Βρετανο-Αμερικανικής παραγωγής 2000 με σκηνοθέτη τον Ντάνι Μπόιλ, σεναριογράφο τον Τζον Χόντζ και παραγωγό τον Άντριου ΜακΝτόναλντ. Είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Άλεξ Γκάρλαντ που κυκλοφόρησε το 1996. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τίλντα Σουίντον, Βιρζινί Λεντουαγιάν, Γκιγιόμ Κανέ και Ρόμπερτ Καρλάιλ. Τα γυρίσματα έγιναν στο νησί Κο Φι Φι της Ταϊλάνδης.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρίτσαρντ, ένας νεαρός Αμερικανός που αναζητά την περιπέτεια στην Μπανγκόκ, συναντά τον εκκεντρικό Ντάφι, ο οποίος του λέει για ένα παρθένο και ακατοίκητο νησί στον κόλπο της Ταϊλάνδης με μια πανέμορφη κρυμμένη παραλία και λιμνοθάλασσα. Ο Ντάφι του εξηγεί ότι εκείνος και άλλοι ταξιδιώτες εγκαταστάθηκαν εκεί κρυφά αρκετά χρόνια νωρίτερα, αλλά εμφανίστηκαν πολλές δυσκολίες και εκείνος αποφάσισε να φύγει. Ο Ντάφι αυτοκτονεί, αφήνοντας στον Ρίτσαρντ έναν χάρτη για το πώς να πάει στο νησί. Ο Ρίτσαρντ πείθει ένα νεαρό ζευγάρι Γάλλων, τη Φρανσουά και τον Ετιέν, να τον συνοδεύσουν στο νησί κι έτσι οι τρεις τους ταξιδεύουν για το Κο Σαμούι. Ο Ρίτσαρντ συναντά δύο Αμερικανούς οι οποίοι άκουσαν φήμες για το νησί, συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων ποσοτήτων κάνναβης που καλλιεργείται εκεί. Πριν αναχωρήσει με το ζευγάρι Γάλλων, ο Ρίτσαρντ τους αφήνει ένα αντίγραφο του χάρτη.
Στο δρόμο για το νησί, ο Ρίτσαρντ ξετρελαίνεται με τη Φρανσουά. Αφού κολυμπούν όλοι μαζί στο νησί από ένα γειτονικό νησί, βρίσκουν μια μεγάλη φυτεία κάνναβης η οποία φρουρείται από ένοπλους Ταϊλανδέζους αγρότες. Αποφεύγοντας να εντοπιστούν, καταφέρνουν να διασχίσουν το νησί φτάνοντας στον μυστικό οικισμό όπου καλωσορίζονται από τους κατοίκους του. Η αρχηγός της κοινότητας, Σαλ, εξηγεί ότι οι αγρότες τους επιτρέπουν να μένουν εκεί όσο το κρατάνε κρυφό και δεν έρχονται καινούριοι ταξιδιώτες. Ο Ρίτσαρντ λέει ψέμματα ότι δεν έχουν δείξει τον χάρτη σε κανέναν άλλο, κάτι το οποίο ικανοποιεί τη Σαλ. Το τρίο ενσωματώνεται στη μεγάλη αυτάρκη και χαλαρή κοινότητα. Η σχέση μεταξύ Ρίτσαρντ και Φρανσουά εξελίσσεται σε ρομαντική και ο Ετιέν λέει στον Ρίτσαρντ ότι δε θα σταθεί εμπόδιο αν η Φρανσουά είναι πιο ευτυχισμένη μαζί του. Εντάσεις δημιουργούνται μεταξύ του Ρίτσαρντ και του αγοριού της Σαλ, Μπαγκς, όταν ο Ρίτσαρντ κερδίζει δημοσιότητα στην κοινότητα σκοτώνοντας έναν καρχαρία και ο Μπαγκς τον χλευάζει γιατί ο καρχαρίας ήταν πολύ μικρός κι όχι ενήλικας.
Όταν η Σαλ επιλέγει τον Ρίτσαρντ να τη συνοδεύσει στην πόλη για να αγοράσουν προμήθειες, ο Μπαγκς τον προειδοποιεί να μείνει μακριά της. Καθώς βρίσκονται στην πόλη, συναντούν τους Αμερικανούς που ο Ρίτσαρντ γνώρισε στο Κο Σαμούι και οι οποίοι προετοιμάζονται να ψάξουν για το νησί και αναφέρουν τον χάρτη του Ρίτσαρντ. Ο Ρίτσαρντ λέει ψέμματα στη Σαλ πως τους έδωσε αντίγραφο και εκείνη τον εκβιάζει ώστε να κάνει σεξ μαζί της. Στην επιστροφή τους στο νησί, ο Ρίτσαρντ λέει ψέμματα στη Φρανσουά ότι δεν κοιμήθηκε με τη Σαλ. Τα πράγματα επιστρέφουν στον φυσιολογικό ρυθμό μέχρι τη στιγμή που ένας καρχαρίας επιτίθεται και σκοτώνει έναν από τους ψαράδες της κοινότητας και αφήνει έναν άλλον, τον Κρίστο, σοβαρά τραυματισμένο. Η Σαλ αρνείται να διακινδυνεύσει τη μυστικότητα της κοινότητας φέρνοντας ιατρική βοήθεια απ'έξω και ο Κρίστο αρνείται να ταξιδέψει στην πόλη. Η χειροτέρευση της κατάστασής του επηρεάζει τα ήθη της ομάδας και για αυτό το λόγο τον απομονώνουν σε μια τέντα μακριά, παρά τις αντιρρήσεις του Ετιέν.
Όταν οι Αμερικανοί που ψάχνουν το νησί εμφανίζονται στο γειτονικό, η Σαλ βλέπει ότι κρατάνε στα χέρια τους ένα αντίγραφο του χάρτη και διατάζει τον Ρίτσαρντ να τους παρακολουθεί μέχρι να διασχίσουν την απόσταση για να έρθουν στο νησί, να τους σταματήσει και να καταστρέψει τον χάρτη. Επιστρέφοντας στην κοινότητα, λέει σε όλους ότι κοιμήθηκε με τον Ρίτσαρντ, κάτι που πληγώνει και κάνει έξαλλη τη Φρανσουά. Απομονωμένος από την ομάδα, ο Ρίτσαρντ αρχίζει να χάνει τα λογικά του, να παρακολουθεί τους αγρότες της κάνναβης και να φαντάζεται τον εαυτό του να συνομιλεί με τον νεκρό Ντάφι. Οι Αμερικάνοι φτάνουν στο νησί αλλά ανακαλύπτονται και σκοτώνονται από τους αγρότες. Σοκαρισμένος από τις δολοφονίες που έγιναν μπροστά στα μάτια του, ο Ρίτσαρντ προσπαθεί να πείσει τη Φρανσουά και τον Ετιέν να εγκαταλείψουν το νησί. Ο Ετιέν αρνείται να αφήσει τον Κρίστο, του οποίου το πόδι έχει γίνει γαγγραινώδες. Επειδή δεν μπορούν να τον κουβαλήσουν και είναι βέβαιο ότι θα πεθάνει, ο Ρίτσαρντ τον σκοτώνει με ασφυξία για να μην υποφέρει άλλο ενώ το ζευγάρι Γάλλων έχει ήδη φύγει.
Ο Ρίτσαρντ συλλαμβάνεται από τους αγρότες οι οποίοι τον φέρνουν μπροστά στην κοινότητα. Ο αρχηγός των αγροτών δίνει στη Σαλ ένα όπλο που περιέχει μέσα μόνο μια σφαίρα και τη διατάζει να διαλέξει: ή θα σκοτώσει τον Ρίτσαρντ για να επιτραπεί στην ομάδα να παραμείνει στο νησί ή θα αποχωρήσουν όλοι αμέσως. Η Σαλ πατάει στη σκανδάλη αλλά το όπλο δεν πυροβολεί. Σοκαρισμένοι από τη θέλησή της να κάνει μέχρι και φόνο για να παραμείνει στο νησί, η κοινότητα την εγκαταλείπει εγκαταλείποντας και το νησί και επιστρέφοντας στα σπίτια τους.
Αργότερα, ο Ρίτσαρντ λαμβάνει ένα email από τη Φρανσουά η οποία του έστειλε μια φωτογραφία της ομάδας στην παραλία όταν ήταν όλοι ευτυχισμένοι.
Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Λεονάρντο Ντι Κάπριο ως Ρίτσαρντ, ένας ελεύθερος ταξιδιώτης και ο βασικός χαρακτήρας της ταινίας
- Τίλντα Σουίντον ως Σαλ, η αρχηγός της κοινότητας στο νησί
- Βιρζινί Λεντουαγιάν ως Φρανσουάζ, η κοπέλα του Ετιέν
- Γκιγιόμ Κανέ ως Ετιέν, το αγόρι της Φρανσουάζ
- Ρόμπερτ Καρλάιλ ως Ντάφι, το εκκεντρικό πρώην μέλος της κοινότητας
- Πάτερσον Τζόσεφ ως Κίτι, μέλος της κοινότητας που αγαπά το κρίκετ
- Λαρς Αρέντζ-Χάνσεν ως Μπαγκς, το αγόρι της Σαλ και ο ξυλουργός της κοινότητας
- Ντάνιελ Καλταγκίρον ως Ανχαϊτζένιξ, ο μάγειρας της κοινότητας που χρησιμοποιεί πολύ συχνά σαπούνι για να ξεβγάλει τη μυρωδιά του ψαριού όποτε μαγειρεύει
- Στάφαν Κίχλμπομ, Τζούκα Χίλτουνεν και Μάγκνους Λίντγκρεν ως Κρίστο, Καρλ και Στεν, οι Σουηδοί ψαράδες της κοινότητας
- Βικτώρια Σμέρφιτ ως το κορίτσι του καιρού, μέλος της κοινότητας που μπορεί να προβλέψει πότε θα βρέξει
- Ζέντα Τίνσκα και Λιντίγια Ζόβκιτς ως Σόνια και Μιριάνα, μέλη της κοινότητας με καταγωγή από το Σαράγιεβο
- Σάμιουελ Κάφ ως Κιθαρίστας, ο κιθαρίστας της κοινότητας που όμως δεν είναι καλός τραγουδιστής
- Πίτερ Γιανγκμπλαντ Χιλς και Τζέρι Σουίντολ ως Ζεφ και Σάμι, οι δύο Αμερικανοί που ο Ρίτσαρντ συναντά και τους λέει για το νησί
- Σάσκια Μούλντερ και Σιμόν Χούμπερ ως Χίλντα και Εύα, δύο γυναίκες που συνοδεύουν τον Ζεφ και Σάμι στο νησί και σκοτώνονται από τους αγρότες
- Αμπιχάτι Τζουσακούλ ως αρχηγός των αγροτών κάνναβης
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ είχε επιλεχθεί να είναι ο βασικός χαρακτήρας της ταινίας πριν αποχωρήσει λόγω διαφωνιών με τον σκηνοθέτη. Είχε θεωρηθεί ότι προσφέρθηκε στον Μπόιλ επιπλέον χρηματοδότηση υπό τον όρο να προσληφθεί ο ΝτιΚάπριο και να γίνει ο χαρακτήρας Αμερικανός.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ένα αληθινό δράμα εκτυλίχθηκε μια μέρα κατά τη διάρκεια της παραγωγής, όταν το καστ και το πλήρωμα ενεπλάκησαν σε ένα ατύχημα με βάρκα. Αναφέρθηκε ότι στο περιστατικό εμπλέκονταν και ο Μπόιλ και ο ΝτιΚάπριο. Κανένας δεν τραυματίστηκε.[2]
Η παραλία που βλέπουμε στην ταινία δεν είναι η ίδια με την αληθινή παραλία. Στην αληθινή παραλία στην Ταϊλάνδη, υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στα βουνά. Το πλήρωμα των ειδικών εφέ πρόσθεσε ψηφιακά μερικά από τα περιβάλλοντα βουνά κατά τη φάση της μετα-παραγωγής. Η πραγματική παραλία διαμορφώθηκε επίσης από τη φυσική της εμφάνιση. Αναφέρθηκε ότι μέλη του πληρώματος ισοπέδωσαν την παραλία με έναν εκσκαφέα, παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων του νησιού. Ωστόσο, το τσουνάμι του 2004 επανέφερε την παραλία στη φυσική της εμφάνιση.[εκκρεμεί παραπομπή]
Έχει αναφερθεί ότι ο Μπόιλ είπε πώς η εμφάνιση των σκηνών στη ζούγκλα που βλέπουμε στην ταινία ήταν εμπνευσμένες από το σπάνιο παιχνίδι της Nintendo Banjo-Kazooie.[εκκρεμεί παραπομπή]
Η σκηνή με τους καταρράκτες, όπου ο ΝτιΚάπριο και οι άλλοι πήδηξαν από έναν ψηλό βράχο στο νερό, γυρίστηκε στο Εθνικό Πάρκο Κάο Γιάι στην κεντρική Ταϊλάνδη, στους καταρράκτες Haew Suwat.
Ο χάρτης της ταινίας σχεδιάστηκε από τον συγγραφέα του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε Η Παραλία, Άλεξ Γκάρλαντ. Το όνομά του εμφανίζεται στους τίτλους ως ο χαρτογράφος.
Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ζημιά της τοποθεσίας που έγινε το γύρισμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, αναπτύχθηκαν αντιδράσεις από τους ντόπιους επειδή η 20th Century Fox ισοπέδωσε την παραλία του Κο Φι Φι Λεχ με εκσκαφέα, έτσι ώστε να δείχνει πιο «παραδεισένια». Η παραγωγή άλλαξε κάποιους αμμόλοφους και καθάρισε κάποια φοινικόδεντρα και γρασίδι, έτσι ώστε να φαρδύνει την παραλία. Η εταιρία Fox είχε κρατήσει μέρος της χρηματοδότησης για να επανακτήσουν και να επιστρέψουν την παραλία στη φυσική της κατάσταση, ωστόσο υποβλήθηκαν αγωγές από περιβαλλοντολόγους οι οποίοι πίστευαν ότι η ζημιά στο οικοσύστημα ήταν μόνιμη και οι προσπάθειες αποκατάστασης απέτυχαν.[3] Ακολουθώντας το γύρισμα της ταινίας, υπήρχε μια καθαρή επίπεδη περιοχή στο ένα άκρο της παραλίας η οποία δημιουργήθηκε τεχνητά με μια περίεργη διάταξη δέντρων, η οποία δε διορθώθηκε ποτέ και ολόκληρη η περιοχή παρέμεινε κατεστραμμένη μέχρι το τσουνάμι του 2004.
Οι αγωγές συνεχίστηκαν για χρόνια. Το 2006, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ταϊλάνδης επιβεβαίωσε την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου ότι το γύρισμα έβλαψε το περιβάλλον και διέταξε την εκτίμηση των ζημιών. Στους κατηγορούμενους της υπόθεσης συμπεριλαμβάνονταν η 20th Century Fox και κάποιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Ταϊλάνδης.[4]
Απεικόνιση της Ταϊλάνδης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την πρεμιέρα της ταινίας στην Ταϊλάνδη το 2000, μερικοί Ταϊλανδέζοι πολιτικοί ήταν αναστατωμένοι από τον τρόπο απεικόνισης της Ταϊλάνδης στην ταινία και ζήτησαν την απαγόρευση της προβολής της. Λέχθηκε ότι η απεικόνιση μιας κουλτούρας με ναρκωτικά μεταφέρει μια κακιά εικόνα για τη χώρα και η ύπαρξη ενός αγάλματος του Βούδα σε μπαρ ήταν βλασφημία.[5]
Soundtrack[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το soundtrack της ταινίας συμπεριλαμβάνει τα διεθνή χιτ «Pure Shores» του συγκροτήματος All Saints και «Porcelain» του Moby, καθώς και κομμάτια από New Order, Blur, Underworld, Orbital, Faithless, Sugar Ray και άλλους. Η συμμετοχή των Leftfield με το κομμάτι «Snakeblood», βρέθηκε να περιέχει δείγματα του τραγουδιού «Almost» του συγκροτήματος Orchestral Manoeuvres in the Dark χωρίς να έχει ζητηθεί η άδειά τους, κάτι που οδήγησε σε αγωγή. Το μέλος του συγκροτήματος, Νιλ Μπαρνς, είπε ότι ξέχασε να αφαιρέσει το δείγμα από το τελικό κομμάτι.[6]
Τα τραγούδια «Synasthasia» από Junkie XL, «Out of Control» από The Chemical Brothers, «Fiesta Conga» από Movin' Melodies, «Redemption Song» από Μπομπ Μάρλεϊ, «Neon Reprise» από Lunatic Calm και «Smoke Two Joints» από Chris Kay και Michael Kay συμπεριλήφθηκαν επίσης στην ταινία αλλά παραλείφθηκαν από το σάουντρακ. Το τρέιλερ της ταινίας περιελάμβανε το τραγούδι «Touched» από VAST.
Τη μουσική επένδυση της ταινίας συνέθεσε ο Άντζελο Μπανταλαμέντι και ένα ξεχωριστό άλμπουμ που περιείχε επιλογές από τις συνθέσεις του για την ταινία, κυκλοφόρησε επίσης.
Λίστα κομματιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Αρ. | Tίτλος | Συνθέτες | Τραγουδιστές | Διάρκεια |
|---|---|---|---|---|
| 1. | "Snakeblood" | Neil Barnes, Paul Daley | Leftfield | 5:39 |
| 2. | "Pure Shores" (από Saints & Sinners, 2000) | William Orbit, Shaznay Lewis | All Saints | 4:24 |
| 3. | "Porcelain" (από Play, 1999) | Moby | Moby | 3:58 |
| 4. | "Voices" (από Sunmachine, 1998) | Stephen Spencer, Paul Geoffrey Spencer, Scott Rosser | Dario G feat. Vanessa Quinones | 5:19 |
| 5. | "8 Ball" | Rick Smith, Karl Hyde, Darren Emerson | Underworld | 8:51 |
| 6. | "Spinning Away" (πρώτη εκτέλεση από Brian Eno και John Cale) | Brian Eno, John Cale | Sugar Ray | 4:24 |
| 7. | "Return of Django" (πρώτη εκτέλεση από The Upsetters) | Lee «Scratch» Perry | Asian Dub Foundation feat. Harry Beckett και Simon de Souza | 4:17 |
| 8. | "On Your Own" (Crouch End Broadway mix) | Damon Albarn, Graham Coxon, Alex James, Dave Rowntree | Blur | 3:32 |
| 9. | "Yé ké yé ké" (Hardfloor edit) | Mory Kanté | Mory Kanté | 3:55 |
| 10. | "Woozy" | Sister Bliss, Maxi Jazz, Rollo Armstrong | Faithless | 7:53 |
| 11. | "Richard, It's Business as Usual" | Barry Adamson | Barry Adamson | 4:17 |
| 12. | "Brutal" | Bernard Sumner, Peter Hook, Stephen Morris, Gillian Gilbert | New Order | 4:49 |
| 13. | "Lonely Soul" (από Psyence Fiction, 1998) | Richard Ashcroft, Wil Malone, DJ Shadow | Unkle feat. Richard Ashcroft | 8:53 |
| 14. | "Beached" | Angelo Badalamenti | Orbital and Angelo Badalamenti | 6:45 |
Συν. διάρκεια: |
76:53 | |||
Κυκλοφορία και υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Home video[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία κυκλοφόρησε σε κασέτα VHS και DVD. Το κανονικό DVD περιείχε εννέα κομμένες σκηνές, συμπεριλαμβανομένης και μιας με εναλλακτική εισαγωγή στην ταινία που σε ένα βαθμό πλησιάζει αυτή του βιβλίου. Οι ίδιες σκηνές συμπεριλήφθηκαν αργότερα και στην κυκλοφορία της ειδικής έκδοσης του DVD, συνοδευόμενες με σχολιασμό από τον Ντάνι Μπόιλ ως προς τι μπορεί να ήταν ο σκοπός των σκηνών αυτών. Υπάρχει επίσης ένα εναλλακτικό τέλος, το οποίο απεικονίζει τη Σαλ να αυτοκτονεί και όλους να ανεβαίνουν σε μια βάρκα από μια σχεδία.
Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και η ταινία ήταν εμπορική επιτυχία, δεν έλαβε τις καλύτερες κριτικές από τους κριτικούς. Συγκεντρώνει μόλις 19% στη σελίδα Rotten Tomatoes βασισμένο σε 116 κριτικές, με την κριτική ομοφωνία να λέει ότι η ταινία είναι «αόριστη και θολή [και] μια ρηχή προσαρμογή του μυθιστορήματος στο οποίο βασίζεσαι» αν και περιέχει «υπέροχη φωτογραφία».[7] Στη σελίδα Metacritic συγκεντρώνει σκορ 43/100, βασισμένο σε 34 κριτικές.[8]
Οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι η φήμη του ΝτιΚάπριο μετά τον Τιτανικό μπορεί να έπαιξε ρόλο στην εμπορική επιτυχία αυτής της ταινίας, η οποία κυκλοφόρησε σε λιγότερο από τρία χρόνια μετά τη μεγάλη επιτυχία του Τζέιμς Κάμερον. Ο Πολ Κλίντον από το CNN είπε «η βάση των θαυμαστριών του Λεονάρντο ΝτιΚάπριο που αποτελείται από έφηβα κορίτσια δεν θα απογοητευτεί από την Παραλία. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας βλέπουμε τον νεαρό καρδιοκατακτητή χωρίς τη μπλούζα του σε μια ιστορία για το ψευδο-άγχος και την αλλοτρίωση ενός νεαρού άντρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, να ξεφεύγει από τον πολιτισμό και την εμμονή της γενιάς του με τους υπολογιστές». Ο ΝτιΚάπριο έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσό Βατόμουρο στην κατηγορία Χειρότερος Ηθοποιός για τη δουλειά του στην ταινία.
Ο προϋπολογισμός της ταινίας ήταν 50 εκατομμύρια δολάρια. Οι συνολικές εισπράξεις παγκοσμίως ήταν πάνω από 144 εκατομμύρια δολάρια, από τα οποία τα 39 προήλθαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.[1]
Ο σκηνοθέτης Μπόιλ μίλησε αρνητικά για την ταινία, λέγοντας σε κοινό στη Φιλαδέλφεια το 2017 πως συνειδητοποίησε στο μέσο των γυρισμάτων ότι «δεν του άρεσε κανένας από τους χαρακτήρες».
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «The Beach». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «Reddit AMA with Tilda Swinton». Reddit. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Vidal, John (29 Οκτωβρίου 1999). «DiCaprio film-makers face storm over paradise lost». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «Filming 'damaged beach'». 1 Δεκεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «Thai MPs call for Beach ban». BBC. 9 Μαρτίου 2000. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «One half of Leftfield, Neil Barnes, tells why he can't wait to give Rockness a blast of the coolest sounds down memory lane». 25 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «The Beach». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «Beach, The». MetaCritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Παραλία στην IMDb
- Η Παραλία στο Rotten Tomatoes
- Η Παραλία στο Box Office Mojo