Η Ατιμασμένη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ατιμασμένη
ΣκηνοθεσίαΒιττόριο ντε Σίκα[1][2][3]
ΠαραγωγήΚάρλο Πόντι
ΣενάριοΤσέζαρε Ζαβατίνι
Βασισμένο σεTwo Women
ΠρωταγωνιστέςΣοφία Λόρεν[2][3][4], Ζαν Πολ Μπελμοντό[3][4][5], Ελεονόρα Μπράουν[3][4][5], Carlo Ninchi[5], Ραφ Βαλόνε[5], Emma Baron[4][5], Αντρέα Κέκι[4][5], Πουπέλα Μάτζιο[4][5], Αντονέλα Ντέλα Πόρτα[5], Φράνκο Μπαλντούτσι[5], Λουτσιάνο Πιγκότσι[5], Βινσένζο Μουσολίνο[5], Έτορε Ματία[5], Ρενάτο Σαλβατόρι[5][6], Μάριο Φέρα[4][5] και Κερτ Λόουενς[5]
ΜουσικήΑρμάντο Τροβιαϊόλι
ΦωτογραφίαΓκαμπόρ Πογκάνι
Εταιρεία παραγωγήςCompagnia Cinematografica Champion
ΔιανομήTitanus και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 12/22/1960
Κυκλοφορία1960
Διάρκεια100 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία και Ιταλία
ΓλώσσαΙταλικά και Γερμανικά

Το Η Ατιμασμένη (Πρωτότυπος τίτλος: La Ciociara, Αγγλικός τίτλος: Two Women) είναι ιταλική δραματική ταινία παραγωγής 1960 σε σκηνοθεσία Βιττόριο ντε Σίκα, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια. Το μυθιστόρημα διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Τσέζαρε Τζαβατίνι. Στην ταινία πρωταγωνιστεί η εικοσιεξάχρονη τότε Σοφία Λόρεν στο ρόλο της χήρας Τσεζίρα, ενώ στο ρόλο της κόρης της Ροζέτα εμφανίζεται η δωδεκάχρονη Ελεονώρα Μπράουν. Τις δυο ηθοποιούς πλαισιώνουν οι Ζαν Πολ Μπελμοντό και Ραφ Βαλόνε. Η ερμηνεία της Λόρεν της χάρισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών[7].

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τσεζίρα (Σοφία Λόρεν) μια πανέμορφη χήρα από τα βουνά της Τσοτσαρίας ζει στη Ρώμη με τη 12χρονη κόρη της Ροζέτα (Ελεονόρα Μπράουν) κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν το 1943 οι σύμμαχοι αρχίζουν να βομβαρδίζουν τη Ρώμη, η Τσεζίρα αποφασίζει να φύγει από τη Ρώμη και να επιστρέψει στο χωριό της προκειμένου να προστατέψει την κόρη της από τα δεινά του πολέμου. Αφήνει λοιπόν τα κλειδιά και την ευθύνη του παντοπωλείου της στο φίλο του συζύγου της Τζοβάνι (Ραφ Βαλόνε) κι αναχωρεί για το χωριό της, την Αγία Ευφημία. Φτάνοντας εκεί η Τσεζίρα κι οι υπόλοιποι χωριανοί προσπαθούν να επιβιώσουν, ενώ σιγά-σιγά οι προμήθειες λιγοστεύουν, επίσης καθοριστική θα είναι η γνωριμία της με ένα νεαρό ιδεαλιστή το Μικέλε (Ζαν Πολ Μπελμοντό), ο οποίος την ερωτεύεται και προσπαθεί να την κάνει να δει τον κόσμο με άλλα μάτια. Όταν οι σύμμαχοι καταφέρνουν να σπάσουν την άμυνα των Γερμανών και των φασιστών γεννιέται σε όλους η ψευδαίσθηση ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει κι η Τσεζίρα κι η Ροζέτα αποφασίζουν να επιστρέψουν στη Ρώμη. Στο δρόμο προς τη Ρώμη αποφασίζουν να σταματήσουν για να κοιμηθούν σε μια εκκλησία, όταν ξαφνικά η εκκλησία γεμίζει με Μαροκινούς στρατιώτες που βιάζουν μάνα και κόρη. Η σχέση των δυο γυναικών υφίσταται βαρύ πλήγμα κι ο εφιάλτης του πολέμου γίνεται προσωπική τραγωδία.

Υπόβαθρο της ταινίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος του Αλμπέρτο Μοράβια La Ciociara που αφηγείται την ιστορία της Τσεζίρα και της κόρης της Ροζέτα κατα τη διάρκεια της εννιάμηνης κατοχής της Ιταλίας από τους Γερμανούς το 1943. Ο τίτλος La Ciociara σημαίνει γυναίκα της Τσοτσαρίας. Η Τσοτσαρία είναι μια ορεινή περιοχή που εκτείνεται μεταξύ της Ρώμης και της Νάπολης (με όλη της την έκταση να ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα της επαρχίας Λάτσιο). Το γεγονός του βιασμού των δυο γυναικών από Μαροκινούς στρατιώτες του τάγματος Γκουρμέ, μισθοφόρων του γαλλικού στρατού, βασίζεται σε πραγματικές μαρτυρίες, καθώς το συγκεκριμένο τάγμα είχε σκορπίσει το φόβο στην περιοχή εκείνη βιάζοντας και σκοτώνοντας γυναικόπαιδα, νέους και παπάδες[8], κατά την επιχείρηση απελευθέρωσης της Ιταλίας από τους Συμμάχους.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχική επιλογή για το ρόλο της Τσεζίρα ήταν η Άννα Μανιάνι, ενώ στο ρόλο της Ροζέτα επρόκειτο να εμφανιστεί η Σοφία Λόρεν. Η Μανιάνι αποχώρησε την τελευταία στιγμή από την ταινία λόγω ασθενείας και πρότεινε στο Ντε Σίκα τη Λόρεν για το ρόλο της Τσεζίρα. Η Λόρεν μέχρι εκείνη την περίοδο είχε λάβει διεθνή αναγνωρισιμότητα μετά την εμφάνισή της στην ταινία του Ζαν Νεγκουλέσκο Το παιδί και το δελφίνι (Boy On A Dolphin, 1957) κι είχε εξασφαλίσει καριέρα στο Χόλιγουντ, αλλά οι ρόλοι που της προσέφεραν ήταν εκείνοι της σεξοβόμβας ή της ενζενί. Έτσι έπρεπε να επιστρέψει στην Ιταλία για να αναζητήσει (με τη βοήθεια του συζύγου της και παραγωγού Κάρλο Πόντι) σοβαρούς ρόλους κι εκείνος της Τσεζίρα ήταν ότι ακριβώς χρειαζόταν προκειμένου ν' αναγνωριστεί ως δραματική ηθοποιός.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ατιμασμένη απέφερε στη Λόρεν την αναγνώριση την οποία ήθελε καθώς κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών, βραβείο BAFTA καθώς και το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου το 1961. Επρόκειτο να λάβει ακόμα μια υποψηφιότητα για όσκαρ το 1964 για το ρόλο της Φιλουμένα Μαρτουράνο στο Γάμος άλα ιταλικά (Matrimonio all'italiana) επίσης του Ντε Σίκα. Με τη νίκη της στα όσκαρ η Λόρεν έγινε η πρώτη ηθοποιός που κέρδισε ποτέ όσκαρ ερμηνείας για ξενόγλωσση (μη αγγλική) ταινία. Ο Ρομπέρτο Μπενίνι κι η Μαριόν Κοτιγιάρ είναι οι άλλοι δύο ηθοποιοί που επανέλαβαν το ίδιο επίτευγμα έκτοτε. Η ταινία προβλήθηκε στην Ιταλία τα Χριστούγεννα του 1960 και το 1961 στην υπόλοιπη Ευρώπη και την Αμερική λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές.

Βράβευση:

  • Α' Γυναικείου Ρόλου – Σοφία Λόρεν

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές πάνω στο θέμα της ταινίας γίνονται στην ταινία του Λι Ντάνιελς Μονάκριβη (Precious, 2009), όπου σε κάποια σκηνή της, οι πρωταγωνίστριες παρακολουθούν το Η Ατιμασμένη στην τηλεόραση και ταυτίζονται με το ρόλο της Τσεζίρα, εφόσον κι εκείνες έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.

Επανεκτέλεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γυρίστηκε ξανά το 1989 από τον Ντίνο Ρίζι σε μορφή τηλεταινίας. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ανέλαβε και πάλι η Λόρεν, ενώ στο ρόλο της Ροζέτα εμφανίστηκε η Σίντνεϊ Πένι.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.imdb.com/title/tt0054749/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/en/film122819.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 stopklatka.pl/film/matka-i-corka-1960. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 www.ofdb.de/film/17435,Und-dennoch-leben-sie. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 www.imdb.com/title/tt0054749/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  6. www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=9525.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  7. «Festival de Cannes: Two Women». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2009. 
  8. Fabio Andriola, Come ti umilio il liberato, articolo su L'Italia settimanale, N° 7 anno III 23 febbraio 1994, pag.46

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]