Ηρικαπαίος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ηρικαπαίος ή και Ηρικεπαίος κατά την Ελληνική Μυθολογία και ιδιαίτερα την ορφική Κοσμογονία ήταν ερμαφρόδιτο ον το οποίο και χαρακτηριζόταν κυρίαρχη πρωτόγονη και ζωοδότης δύναμη του κόσμου. Κατά την κοσμογονία δημιουργήθηκε στην αρχή ο Χρόνος και εξ αυτού η δυάδα Αιθήρ και Χάος, τα οποία μετά του κοσμογονικού Ωού (αυγού) παρήγαγαν την πρώτη θεϊκή τριάδα. Στη συνέχεια από τη γονιμοποίηση του Ωού προήλθαν ο Έρως, ο Φάνης (δηλαδή ο θεός του φωτός) και ο Μήτις (ο θεός της σκέψης, της φρόνησης) που αποτέλεσαν έτσι τη δεύτερη θεϊκή τριάδα

Με τη δεύτερη αυτή τριάδα οι Ορφικοί συνένωναν τον Ηρικαπαίο που συνδύαζε απ΄αρχής, κατ΄ αυτούς, τρισυπόστατη φύση, δηλαδή τη ζωή, το φως και τη φρόνηση.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικό Λεξικόν Ηλίου τ.9ος, σ.346