Ζουπανία Βαράζντιν

Η Ζουπανία Βαράζντιν (κροατικά: Varaždinska županija, ουγγρικά: Varasd vármegye) ήταν διοικητική διαίρεση του Βασιλείου της Σλαβονίας από το 1850 έως το 1868, από το 1868 έως το 1918 στο Βασίλειο της Κροατίας και Σλαβονίας, επαρχίας του Βασιλείου της Ουγγαρίας και της Αυστροουγγαρίας. Από το 1918 έως το 1924 αποτέλεσε διοικητική περιοχή του Βασίλειου Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Η πρωτεύουσα της περιοχής ήταν η Βαράζντιν, είχε κατοίκους κι έκταση 2.521 τετραγωνικά χλμ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον 15ο αιώνα η περιοχή ήταν τμήμα του Βασιλείου της Σλαβονίας και το 1868 έγινε μέρος του Βασιλείου της Κροατίας και Σλαβονίας. Μετά το 1918 και την διάλυση της Αυστροουγγαρίας με απόφαση του Κροατικού κοινοβουλίου η Κροατία και Σλαβονία ενώθηκαν στο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Καταργήθηκε το 1924 και έγινε τμήμα της Περιφέρειας Ζάγκρεμπ.

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την απογραφή του 1910 αριθμούσε 307.010 κατοίκους που μιλούσαν τις εξής γλώσσες:

Διοικητικές διαιρέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τη διοικητική οργάνωση της Σλαβονίας το 1850 το έδαφος της χωρίζεται σε έξι νομούς, και στην πόλη της Βαράζντιν. Η διοικητική περιοχή χωρίζεται σε επιπλέον διοικητικές περιοχές και επαρχίες (Βαράζντιν, Κλάνιετς, Κράπινα και Τσάκοβετς). Το Τσάκοβετς και η Μετζιμούριε από το 1848 αποτελούσαν ειδική περιοχή. Σύμφωνα με το σύνταγμα του 1854 η Ζουπανία Βαράζντιν είχε 13 διοικητικές περιοχές (Κριζέβατσκι, Κοπρίβνιτσα, Λούντμπρετσκι, Σπα, Βαράζντιν, Ίβανετς, Κράπινα, Ζλάταρσκι, Πρέγκραντσκι, Κλάνιετσκι, Τσακόβετσκι, Πρέλοσκι και Στρόγκιβσκι (Στρόγκιφσκι)) και τρεις αστικές περιοχές την Κρίζεβτσι, την Κοπρίβνιτσα και το Βαράζντιν. Το 1861 καταργήθηκε η περιοχή Μετζιμούριε, και διαιρέθηκε στις περιοχές Τσάκοβετς, Πρέλογκ, Στρίγκοβα.

Από 1875 έως το 1886 η Ζουπανία Βαράζντιν αποτελείτο από τρεις επιμέρους νομούς: Βαράζντιν, Βαραζντίνσκε Κράπινα και Τόπλιτσκα, η Κρίζεβτσι και Κορπίβνιτσα, και Μπιέλοβαρ και Κρίζεβτσι. Από το 1851 έως το 1861 δεν υπήρχε κυβέρνηση οι υποθέσεις διέπονταν από ένα μεγάλο νομάρχη και το διοικητικό συμβούλιο. Από το 1861 διοικούνταν από έναν μεγάλο νομάρχη και δύο Συνέλευσης. Από ό, τι το 1870 έως το 1874 είχε συνέλευση και διοικητικό συμβούλιο.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]