Ζαν-Μπατίστ ντε Βιλουαζόν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ζαν-Μπατίστ ντε Βιλουαζόν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean-Baptiste-Gaspard d'Ansse de Villoison (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 5 Μαρτίου 1750[1][2][3] Κορμπέιγ |
| Θάνατος | 28 Απριλίου 1805[1][4][3] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα Γαλλικά[5][6] Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κλασικός φιλόλογος καθηγητής πανεπιστημίου[7] κλασικιστής μεταφραστής[8] ελληνιστής λατινιστής |
| Εργοδότης | Κολλέγιο της Γαλλίας (1804–1805)[7] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζαν-Μπατίστ Γκασπάρ ντ' Ανς ντε Βιλουαζόν (γαλλ. Jean-Baptiste Gaspard d’Ansse de Villoison, 5 Μαρτίου 1750 – 28 Απριλίου 1805) υπήρξε Γάλλος φιλόλογος και καθηγητής πανεπιστημίου. Έγινε γνωστός για την ανακάλυψη του κώδικα Venetus A της Ιλιάδας του Ομήρου, και την ανακάλυψη της τσακωνικής γλώσσας. Μιλούσε ελληνικά, εβραϊκά, συριακά και αραβικά.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1750 στην Κορμπέιγ-Εσόν. Δημοσίευσε αρκετά σημαντικά χειρόγραφα, ενώ από το 1781 ως το 1784 με έξοδα της γαλλικής κυβέρνησης μελέτησε τα χειρόγραφα της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης της Βενετίας. Εκεί ανακάλυψε τον κώδικα Venetus A, την χειρόγραφη έκδοση της Ιλιάδας από τον 10ο αιώνα. Από τη Βενετία πήγε στη Βαϊμάρη, όπου φιλοξενήθηκε από τον Δούκα Καρλ-Άουγκουστ, για να μελετήσει τα χειρόγραφα της Βιβλιοθήκης του παλατιού. Από το 1784 ως το 1786 περιηγήθηκε στην Ελλάδα και στη Μικρά Ασία. Επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, καθώς και διάφορα νησιά του Αιγαίου, και διέμεινε για μικρό διάστημα σε μονές του Αγίου Όρους. Επέστρεψε στο Παρίσι και εξέδωσε τον κώδικα Venetus A, προκαλώντας μεγάλη εντύπωση στο φιλόλογο κοινό. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης διέμεινε στην Ορλεάνη, όπου είχε καταφύγει, και εργαζόταν στην Βιβλιοθήκη των αδελφών Βαλουά (Valesius). Όταν η κατάσταση έγινε πιο ομαλή, επέστρεψε στο Παρίσι και διορίστηκε ως καθηγητής των ελληνικών στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Το 1791 έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιγραφών και των Καλών Γραμμάτων.
Απεβίωσε στις 28 Απριλίου 1805 στο Παρίσι.
Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Apollonii Sophistae lexicon graecum Iliadis et Odysseae. Primus ex codice manuscripto Sangermanensi in lucem vindicavit et versionem latinam adjecit Johannes Baptista Casparus d'Ansse de Villoison. Accedit huc usque inedita Philemonis grammatici fragmenta, tertii Iliadis libri prosaica metaphrasis graeca cum notulis et variantibus lectionibus, metaphrasisque et tertii Iliadis libri (2 Bände, 1773).
- Anecdota graeca e regia parisiensi & e veneta S. Marci bibliothecis deprompta (2 Bände, 1781).
- Epistolae Vinarienses (1783).
- Nova versio graeca Proverbiorum, Ecclesiastis, Cantici Canticorum, Ruthi, Threnorum, Danielis, et selectorum Pentateuchi locorum ex unico S. Marci bibliothecae codice Veneto nunc primum eruta et notulis illustrata a Johanne Baptista Caspare D'Ansse de Villoison (1784).
- Homeri Ilias ad veteris codicis veneti fidem recensita. Scholia in eam antiquissima ex eodem codice aliisque, nunc primum edidit cum asteriscis, obeliscis aliisque signis criticis Joh. Baptista Caspar d'Ansse de Villoison (1788).
- Renata Lavagnini (Hrsg.): Villoison in Grecia. Note di viaggio (1784—1786). Palermo: Istituto Siciliano di Studi Bizantini e Neoellenici, 1974. Rezension: David Holton, in: The Classical Review (New Series) 27 (1977) 152-153.
- Étienne Famerie (Hrsg.): Jean-Baptiste Gaspard d'Ansse de Villoison, De l'Hellade à la Grèce : voyage en Grèce et au Levant (1784–1786). G. Olms, Hildesheim, New York, 2006 (Altertumswissenschaftliche Texte und Studien, Bd. 40), ISBN 3-487-13144-7.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12074195n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//656/65.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Annuaire prosopographique : la France savante» 105794. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Annuaire prosopographique : la France savante» 116297. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12074195n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 227317603.
- ↑ 7,0 7,1 list of professors at Collège de France. www
.college-de-france .fr /media /chaires-et-professeurs /UPL3451746530003663772 _LISTE _DES _PROFESSEURS .pdf. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bon-Joseph Dacier: Notice historique sur la vie et les ouvrages de Villoison. 1806.
- Charles Joret: D'Ansse de Villoison et l'hellénisme en France pendant le dernier tiers du XVIIIe siècle. Paris, H. Champion, 1910 [1] (PDF)
Εξωτερικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gregory Nagy über die Homerausgabe des D'Ansse de Villoison, in: Bryn Mawr Classical Review 2000.09.12
- Lettre d'Ansse de Villoison à M. Formey du Septembre 1779 sur les découvertes littéraires qu'il a faites à Venise
|