Ζαν-Μπατίστ Λεμουάν (1704-1778)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαν-Μπατίστ Λεμουάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean-Baptiste II Lemoyne (Γαλλικά)
Γέννηση15  Φεβρουαρίου 1704[1][2][3] ή 19  Φεβρουαρίου 1704[4]
Παρίσι[5][4]
Θάνατος25  Μαΐου 1778[6][7][4]
Παρίσι[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[8][9]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης[4]
ζωγράφος
Αξιοσημείωτο έργοfontaine des Quatre-Saisons
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζαν-Μπατίστ Λεμουάν (γαλλικά: Jean-Baptiste Lemoyne), 1704-1778, ήταν Γάλλος γλύπτης του 18ου αιώνα που εργάστηκε τόσο στο ροκοκό όσο και στο νεοκλασικό στυλ. Έκανε μνημειώδη αγάλματα για τους κήπους των Βερσαλλιών και είναι γνωστός για τις εκφραστικές προτομές του.[11]

Συνήθως αναφέρεται ως Ζαν-Μπατίστ Β΄ Λεμουάν ή ο νεότερος για να διακρίνεται από τον θείο του, επίσης γλύπτη, Ζαν-Μπατίστ Λεμουάν τον πρεσβύτερο.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βερτούμνους και Πομόνα, 1760

Ο Ζαν-Μπατίστ Λεμουάν γεννήθηκε στο Παρίσι στις 15 Φεβρουαρίου 1704. Ο πατέρας του Ζαν-Λουί Λεμουάν ήταν επίσης γλύπτης και ο πρώτος του δάσκαλος. Αργότερα έγινε μαθητής ενός άλλου εξέχοντος γλύπτη, του Ρομπέρ Λε Λοραίν.[12]

Έλαβε το βραβείο της Ρώμης που του απονεμήθηκε από τη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής, αλλά παρέμεινε στο Παρίσι για να φροντίσει τον πατέρα του που είχε τυφλωθεί σχεδόν εντελώς. Το 1838 έγινε δεκτός ως μέλος της Ακαδημίας και το 1744 έγινε διευθυντής της και αργότερα πρύτανης και διευθυντής. Όπως και οι άλλοι βασιλικοί γλύπτες, φιλοτέχνησε αγάλματα για τους κήπους των Βερσαλλιών. Έχαιρε της προστασίας της μαρκησίας ντε Πομπαντούρ, ερωμένης του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ και σημαντικής προστάτιδας των τεχνών.[13]

Πορτρέτο του Ετιέν Μωρίς Φαλκονέ, 1741

Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζει το χαριτωμένο ροκοκό γλυπτό του Βερτούμνους και Πομόνα, δύο χαρακτήρες από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου, το οποίο ήταν το αγαπημένο θέμα της μαρκησίας Πομπαντούρ. Το γλυπτό βρίσκεται τώρα στο Λούβρο. Ήταν ο επίσημος γλύπτης του βασιλιά, έτσι φιλοτέχνησε αρκετές προτομές του Λουδοβίκου ΙΕ΄,[14] αγάλματα στη βασιλική πλατεία στο Μπορντώ (1743) και στη Ρεν (1754) και ένα έφιππο άγαλμα του βασιλιά για την αυλή της νέας στρατιωτικής σχολής (Εκόλ Μιλιταίρ), αλλά αυτά καταστράφηκαν κατά τη Γαλλική Επανάσταση.

Είναι ιδιαίτερα γνωστός στη γαλλική τέχνη του 18ου αιώνα για την ποιότητα των προτομών του, που αιχμαλώτιζαν τις περαστικές αποχρώσεις της έκφρασης και έδιναν μια αίσθηση κίνησης. Οι σημαντικότερες προτομές του περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αυτές του φυσιοδίφη Ρενέ-Αντουάν Φερσώ ντε Ρεωμύρ (1751), του ζωγράφου Νοέλ-Νικολά Κουαπέλ (1760), του συγγραφέα Φοντενέλ, της μαρκησίας ντε Πομπαντούρ, της Μαρίας-Αντουανέτας (1771). Από τα επιτύμβια μνημεία που δημιούργησε σώζεται μόνο μια μορφή από τον τάφο του Πιέρ Μινιάρ (στην εκκλησία του Σαιν-Ροκ) και το Μαυσωλείο του Κρεμπιγιόν (στο μουσείο της Ντιζόν).[15] Θεωρείται ο πιο επιδέξιος από τους Γάλλους γλύπτες ροκοκό.[16]

Μαθητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάμεσα στους μαθητές του Λεμουάν ήταν και οι γλύπτες Ζαν-Αντουάν Ουντόν, Ετιέν Μωρίς Φαλκονέ, Ζαν-Μπατίστ Πιγκάλ και Ωγκυστέν Παζού.[17]

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119642745. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Jean Baptiste (II) Lemoyne». (Ολλανδικά) RKDartists. 49312.
  3. 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00107541. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00088325. Ανακτήθηκε στις 5  Ιουλίου 2022.
  5. rkd.nl/explore/artists/49312. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2016.
  6. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Baptiste-Lemoyne. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. lemoyne-jean-baptiste.
  8. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/49312. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουλίου 2020.
  9. www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=4511. Ανακτήθηκε στις 5  Ιουνίου 2022.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119642745. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. . «britannica.com/biography/Jean-Baptiste-Lemoyne». 
  12. . «1911/Encyclopædia/Britannica/Lemoyne, Jean Baptiste». 
  13. . «wga.hu/framese.html?/bio/l/lemoyne/jeanbapt/biograph». 
  14. . «metmuseum.org/art/Louis XV (1710–1774), King of France/1757/Jean-Baptiste Lemoyne the Younger». 
  15. . «thebiography.us/en/lemoyne-jean-baptiste». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021. 
  16. . «metmuseum.org/art/Jean-Baptiste Lemoyne the Younger French». 
  17. . «collections.louvre.fr/en/Jean-Baptiste Lemoyne (1704-1778), sculpteur, maître de Pajou». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]