Ζαν-Μπατίστ-Μαρί Πιέρ

Ζαν-Μπατίστ-Μαρί Πιέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Jean-Baptiste Marie Pierre (Γαλλικά)
Γέννηση	6 Μαρτίου 1714; Παρίσι
Θάνατος	15 Μαΐου 1789; Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	Βασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος
Αξιοσημείωτο έργο	The Abduction of Europa
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Επίσημος ζωγράφος του βασιλιά (1770–1789)
Βραβεύσεις	βραβείο της Ρώμης
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ζαν-Μπατίστ-Μαρί Πιέρ (γαλλικά: Jean-Baptiste-Marie Pierre), γεννήθηκε στο Παρίσι στις 6 Μαρτίου 1714 και πέθανε στην ίδια πόλη στις 15 Μαΐου 1789, ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και σχεδιαστής της τεχνοτροπίας του ροκοκό. Διετέλεσε Πρώτος ζωγράφος του βασιλιά από το 1770 έως 1789 και διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας ζωγραφικής και γλυπτικής.^[5]

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ζαν-Μπατίστ-Μαρί Πιέρ ήταν μαθητής του Σαρλ-Ζοζέφ Νατουάρ και πιθανώς του Νικολά Μπερτέν σε μαθήματα της Βασιλικής Ακαδημίας ζωγραφικής και γλυπτικής.^[6] Κέρδισε το βραβείο της Ρώμης το 1734 και αυτή η επιτυχία του χάρισε μια παραμονή στην Ακαδημία της Γαλλίας στη Ρώμη ως υπότροφος του βασιλιά από το 1735 έως το 1740 υπό τη διεύθυνση του Νικολά Βλεγκέλς και του Ζαν-Φρανσουά ντε Τρουά. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, έγινε δεκτός ως μέλος της Ακαδημίας το 1742. Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1740, ο καλλιτέχνης ασχολήθηκε με όλα τα είδη ζωγραφικής, ανταποκρινόμενος σε πολλές παραγγελίες από ερασιτέχνες, τη βασιλική αυλή και την Εκκλησία. Τα έργα του που παρουσιάστηκαν στα Σαλόν μαρτυρούν αυτή την ποικιλία: οι σκηνές καθημερινής ζωής διαδέχονται μεγάλες θρησκευτικές ή ιστορικές συνθέσεις και μυθολογικά έργα.^[7]

Σταδιοδρομία

Βασιζόμενος στην επιτυχία της τέχνης του, ανέβηκε ένα προς ένα όλα τα επίπεδα της ακαδημαϊκής ιεραρχίας: έγινε επίκουρος καθηγητής το 1744, ήταν ο νεότερος διαγωνιζόμενος που επιλέχθηκε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό που διοργάνωσε ο Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ το 1747. Έδωσε πολλά σχέδια για τα νέα διαμερίσματα του Παλαί Ρουαγιάλ όπου ζωγράφισε μια οροφή που αναπαριστά την Αποθέωση της Ψυχής. Το 1754, διακόσμησε το ιδιωτικό θέατρο του δούκα Λουδοβίκου Φιλίππου Α΄ της Ορλεάνης και άλλες ιδιοκτησίες του δούκα.^[8]

Μεταξύ 1752 και 1757, ζωγράφισε επίσης δύο τρούλους για την εκκλησία Σαιν-Ροκ: Ο Θρίαμβος της Θρησκείας για το παρεκκλήσι της Κοινωνίας, και την τεράστια Κοίμηση της Θεοτόκου για το παρεκκλήσι της Παναγίας, αριστούργημα που τον έκανε διάσημο. Δημιούργησε επίσης τοιχογραφίες και διακοσμήσεις οροφών για τα ανάκτορα του Φονταινεμπλώ, των Βερσαλλιών και του Σαιν-Κλου.

Το 1761 χρίσθηκε ιππότης του τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και, το 1770, έγινε ο Πρώτος ζωγράφος του βασιλιά, διαδεχόμενος τον Φρανσουά Μπουσέ, και διευθυντής της Ακαδημίας. Διορίσθηκε επίσης διευθυντής του εργοστασίου των Γκομπλέν. Για σχεδόν είκοσι χρόνια, υπό την επίβλεψη των διαδοχικών επιθεωρητών των κτηρίων του βασιλιά, άσκησε αποφασιστική επιρροή στην τέχνη και τους καλλιτέχνες της εποχής του.^[9]

Ο Ζαν-Μπατίστ-Μαρί Πιέρ πέθανε στις 15 Μαΐου 1789, την παραμονή της Γαλλικής επανάστασης.

Επιλογή έργων

Ηλικιωμένος σε κουζίνα, περ. 1745
Οι Εποχές - Το Καλοκαίρι (1749), Φονταινεμπλώ
Δίας και Αντιόπη (περ. 1752), Μαδρίτη, Μουσείο Πράδο.
Κοίμηση της Θεοτόκου (1757), Παρίσι, εκκλησία Σαιν-Ροκ
Ο Ερμής ερωτευμένος με την Έρση μετατρέπει σε πέτρα την Άγλαυρο (1763), Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου.
Φθινόπωρο, Αμβέρσα
Το αγαπημένο αρνί (περ. 1758), Μουσείο Τέχνης της Ινδιανάπολης.
Ο θάνατος της Αρμονίας (1740-41), Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης