Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζακ Ντοριό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζακ Ντοριό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jacques Doriot (Γαλλικά)
Γέννηση26  Σεπτεμβρίου 1898[1][2][3]
Μπρελ
Θάνατος22  Φεβρουαρίου 1945[1][2]
Mengen[4]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουθάνατος στη μάχη
Τόπος ταφήςMengen
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δημοσιογράφος
στρατιωτικός[5]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΓαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και Γαλλικό Λαϊκό κόμμα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςOberleutnant
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης
Δήμαρχος του Σαιν-Ντενί (1931–1937)
ΒραβεύσειςΓαλλικός Πολεμικός Σταυρός
Σιδηρούς Σταυρός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζακ Ντοριό (γαλ. Jacques Doriot) ήταν Γάλλος πολιτικός, ο οποίος άρχισε τη σταδιοδρομία του ως κομμουνιστής, για να καταλήξει αντικομμουνιστής, φασίστας και συνεργάτης της ναζιστικής Γερμανίας.

Ο Ζακ Ντοριό γεννήθηκε στο Μπρελ (Bresles) του διαμερίσματος Ουάζ (Oise) το 1898. Κατά τα νεανικά του χρόνια έζησε στο Σαιν-Ντενί ως μεταλλεργάτης. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υιοθέτησε τις Σοσιαλιστικές ιδέες, αλλά η πολιτική του δραστηριότητα διακόπηκε από τη στράτευσή του στη Γαλλική Χωροφυλακή. Εντάχθηκε στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα το 1920 και γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα από τα κορυφαία στελέχη του, ενώ διετέλεσε και μέλος του Προεδρείου της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Το 1924 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής.

Δήμαρχος και πέρασμα στο Φασισμό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεκαετία του '30, ο Ντοριό ήταν ο εκλεγμένος δήμαρχος του Σαιν-Ντενί. Στις αρχές της δεκαετίας αυτής, εμφανιζόταν ως οπαδός της προοπτικής δημιουργίας Λαϊκού Μετώπου μεταξύ του ΚΚΓ και του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ωστόσο απομακρύνθηκε από την άποψη αυτή, διέκοψε τη συμμετοχή του στο Κομμουνιστικό κίνημα, στράφηκε στον αντικομμουνισμό και στο Φασισμό και προχώρησε μαζί με άλλους εθνικιστές στην ίδρυση του φασιστικού Γαλλικού Λαϊκού Κόμματος. Αυτό εξελίχθηκε στο πιο μαζικό φασιστικών τάσεων κόμμα σε μη φασιστικοποιημένη χώρα, διαθέτοντας 300.000 μέλη [6].

Συνεργάτης των Γερμανών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την κατάληψη της Γαλλίας από τα γερμανικά στρατεύματα ο Ντοριό κράτησε φιλογερμανική δοσιλογική στάση. Μετά από ένα διάστημα παραμονής στην επικράτεια της Κυβέρνησης του Βισύ, μετακινήθηκε στη γερμανοκρατούμενη περιοχή, όπου ανέλαβε να παρουσιάζει αντικομμουνιστικές εκπομπές στο γαλλικό ραδιόφωνο. Το 1941 στρατεύθηκε στο γαλλικό τμήμα της Βέρμαχτ και πολέμησε στο Ανατολικό Μέτωπο ενάντια στον Κόκκινο Στρατό και τη Σοβιετική Ένωση. Μετά την Απελευθέρωση της Γαλλίας με την Απόβαση της Νορμανδίας, ο Ντοριό κατέφυγε στη Γερμανία όπου συγκρότησε "Απελευθερωτική Επιτροπή". Σκοτώθηκε το 1945 όταν το αυτοκίνητό στο οποίο επέβαινε, ταξιδεύοντας από το Μάιναου (Mainau) στο Ζινγκμαρίνγκεν (Sigmaringen) βομβαρδίστηκε κοντά στο Μένγκεν.

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4  Μαΐου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121721286. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général» (Γαλλικά) Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι.
  5. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  6. Serge Berstein, Pierre Milza, Ιστορία της Ευρώπης 3, Διάσπαση και Ανοικοδόμηση της Ευρώπης, 1919 έως σήμερα, Αλεξάνδρεια

Εξωτυερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]