Ζίγκμουντ Μινέικο

Ζίγκμουντ Μινέικο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Zygmunt Mineyko (Πολωνικά)
Γέννηση	1840 Zialiony Bor
Θάνατος	Δεκέμβριος 1925 ή 27  Δεκεμβρίου 1925 Αθήνα
Κατοικία	Γαλλία Πάτρα Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Πολωνίας (1815-1915) Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά Ελληνικά Ρωσικά Γαλλικά Αγγλικά
Σπουδές	Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης Royal Staff Corps Demonstration School (έως 1868) Polish Military School in Genoa
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός κλασικός αρχαιολόγος δημοσιογράφος πολιτικός πολιτικός ακτιβιστής πολιτικός μηχανικός αξιωματικός
Οικογένεια
Τέκνα	Σοφία Μινέικο
Γονείς	Stanistaw Jerzy Mineyko και Cecylia Chrzczonowicz
Συγγενείς	Γεώργιος Παπανδρέου (γαμπρός), Ανδρέας Παπανδρέου (εγγονός) και Γιώργος Α. Παπανδρέου (δισέγγονος)
Οικογένεια	Οικογένεια Παπανδρέου
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	συνταγματάρχης και στρατιώτης
Πόλεμοι/μάχες	Ιανουαριανή Εξέγερση, Γαλλοπρωσικός πόλεμος και Ελληνοτουρκικός Πόλεμος (1897)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα του Σωτήρος επίτιμος πολίτης (1910) honorary doctor of the Lviv University Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας (1922) Σταυρός της Ανδρείας (Πολωνία) (1922) Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄‎ (1913)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζίγκμουντ Μινέικο (πολωνικά: Zygmunt Mineyko) (1840 – 27 Δεκεμβρίου 1925) ήταν Πολωνός αριστοκράτης, στρατιωτικός και επιστήμονας, που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και πήρε την ελληνική υπηκοότητα. Από τον γάμο του με την Περσεφόνη Μάναρη, κόρη του ονομαστού Έλληνα μαθηματικού και επί σειρά ετών διευθυντή της Ζωσιμαίας Σχολής Σπυρίδωνα Μάναρη, απέκτησε τρεις γιους και έξι κόρες, μεταξύ αυτών τη Σοφία Μινέικο. Ο Γεώργιος Παπανδρέου νυμφευόμενος τη Σοφία έγινε γαμπρός του Ζίγκμουντ Μινέικο, ενώ εγγονός του ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και δισέγγονός του ο Γιώργος Παπανδρέου.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1840 στο Μπαλβανίσκι της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν γιος του Πολωνού αριστοκράτη γαιοκτήμονα Στανίσουαφ Γέζι Μινέικο και της Τσετσίλια Σουκιέβιτς. Στην ιστορία, η πρώτη αναφορά στην οικογένεια είναι στις αρχές του 15ου αιώνα, το έτος 1413, όταν ένας Μινέικο υπέγραψε την Ένωση του Χορόντουο, η οποία που ρύθμιζε τις σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας, που τότε βρίσκονταν σε συνομοσπονδία. Η οικογένεια κατείχε μεγάλες εδαφικές εκτάσεις στη σημερινή Πολωνία και Λευκορωσία και διατήρησε τα προνόμιά της και μετά την κατάκτηση της Πολωνίας από τη Ρωσία. Ο Ζίγκμουντ Μινέικο αρχικά έγινε αξιωματικός στον Ρωσικό Τσαρικό Στρατό, όμως το 1863 συμμετείχε στη μεγάλη πολωνική εξέγερση εναντίον του Τσάρου και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που τελικά μετετράπη σε 12ετή εξορία στη Σιβηρία. Ο Μινέικο κατάφερε να δραπετεύσει από τη Σιβηρία και ταξίδεψε στην Ευρώπη, όπου εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Εκεί είχε την ευκαιρία να σπουδάσει μηχανικός στη Γαλλική Σχολή Πολέμου. Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Ελλάδα, την οποία και αγάπησε αμέσως. Το 1880 παντρεύτηκε την Ελληνίδα Περσεφόνη Μανάρη, με την οποία έζησαν στην Πάτρα και στην Αθήνα. Διορίστηκε αρχιμηχανικός στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων και είχε κρίσιμο ρόλο στην κατασκευή σιδηροδρόμων, γεφυρών και καναλιών ανά την Ελλάδα. Αργότερα έγινε επικεφαλής Τοπογραφίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) και ήταν από τους υπευθύνους της αποκατάστασης του Παναθηναϊκού Σταδίου (Καλλιμάρμαρου) για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896.

Συνέγραψε εθνολογική μελέτη της Ηπείρου, η οποία απηχούσε τις ελληνικές θέσεις περί ελληνικότητας της περιοχής.

Πραγματοποίησε αρχαιολογική έρευνα στην Αρχαία Δωδώνη και ανακάλυψε σημαντικά ευρήματα.

Πέραν της μητρικής του πολωνικής, ήταν εξαιρετικός γνώστης της ελληνικής, αγγλικής, γαλλικής, τουρκικής, ρωσικής και λιθουανικής γλώσσας.

Στα χόμπι του συγκαταλέγονταν η ιππασία και το κυνήγι, όπου ήταν ικανότατος και στα δύο.

Ο Ζίγκμουντ Μινέικο πέθανε το Δεκέμβριο του 1925. Του είχε απονεμηθεί η ελληνική υπηκοότητα από τη Βουλή των Ελλήνων, ενώ το 1913, ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον τίμησε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος για τη συνεισφορά του στους Βαλκανικούς Πολέμους.