Ζήτημα Τιμής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζήτημα Τιμής
ΣκηνοθεσίαΡομπ Ράινερ[1][2][3]
ΠαραγωγήΡομπ Ράινερ, Ντέιβιντ Μπράουν και Άντριου Σίνμαν
ΣενάριοΆαρον Σόρκιν
Βασισμένο σεA Few Good Men
ΠρωταγωνιστέςΤομ Κρουζ[4][2][5], Ντέμι Μουρ[4][2][5], Κέβιν Πόλακ[4][2], Κέβιν Μπέικον[4][2][6], Τζακ Νίκολσον[4][2][5], Τζ. Τ. Γουόλς, Κίφερ Σάδερλαντ[4][2][6], Τζέιμς Μάρσαλ[4][2], Βόλφγκανγκ Μπόντισον[4][2], Κρίστοφερ Γκεστ[4][2], Νόα Γουάιλ[4][2], Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ[4][2], Άαρον Σόρκιν[4], Τζον Μ. Τζάκσον[4], Ματ Κρέιβεν[4][2], Ζάντερ Μπέρκελεϊ[4][2], David Bowe[4], Μάικλ ΝτεΛορένζο[4], Alex Wexo[4], Κάμερον Θορ[4], Τζ. Α. Πρέστον[4][2], Τζόσουα Μαλίνα[4], Ρον Όστροου[4][2], Τζέφρι Νάφτς[4] και Harry Caesar
ΜουσικήΜαρκ Σάιμαν
ΦωτογραφίαΡόμπερτ Ρίτσαρντσον[7]
ΜοντάζΡομπέρ Λέιτον
Εταιρεία παραγωγήςCastle Rock Entertainment
ΔιανομήInterCom και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 11 Δεκεμβρίου 1992
Διάρκεια138 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσααγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ζήτημα Τιμής (αγγλικά: A Few Good Men) είναι αμερικανικό δικαστικό δράμα παραγωγής 1992 σε σκηνοθεσία Ρομπ Ράινερ. Το σενάριο έγραψε ο Άρον Σόρκιν και είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του έργο.[8] Πρωταγωνιστούν οι Τομ Κρουζ, Τζακ Νίκολσον και Ντέμι Μουρ. Η ταινία αφηγείται τη δίκη δύο πεζοναυτών, οι οποίοι κατηγουρούνται για τη δολοφονία ενός συνάδελφού τους πεζοναύτη και την προσπάθεια του δικηγόρου τους να τους υπερασπιστεί.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 11 Δεκεμβρίου 1992. Απέσπασε κυρίως θετικά σχόλια από τους κριτικούς[9] και έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία συγκεντρώνοντας 243,2 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[10] Έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσά τους και για Καλύτερη Ταινία και Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον.[11]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ανθυποπλοίαρχος Ντάνιελ Κάφι, γιος του πρώην Γενικού Εισαγγελέα και Δικαστή του Ναυτικού, είναι ένας άπειρος δικηγόρος του Ναυτικού, ο οποίος καλείται να υπερασπιστεί δύο πεζοναύτες, τον Οπλίτη Λάουντεν Ντάουνι και τον Υποδεκανέα Χάρολντ Ντόσον. Οι δύο πεζοναύτες κατηγορούνται για τη δολοφονία του συναδέλφου τους Οπλίτη Γουίλιαμ Σαντιάγκο, στη μονάδα τους, στη ναυτική βάση του Γκουαντάναμο, στην Κούβα.

Ο Σαντιάγκο δεν μπορούσε να συγκριθεί με τους υπόλοιπους πεζοναύτες της μονάδας του, ούτε είχε καλές σχέσεις μαζί τους. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί τη μεταφορά του σε άλλη μονάδα, αγνοώντας τους ανωτέρους του. Μετά τη σύλληψη των Ντόσον και Ντάουνι, η δικηγόρος και ερευνήτρια του Ναυτικού Πλωτάρχης Τζόαν Γκάλογουεϊ υποπτεύεται ότι οι δύο πεζοναύτες εκτελούσαν την εντολή "κόκκινος κώδικας": ένας ευφημισμός για μια βίαιη τιμωρία με σκοπό την πειθαρχία.

Η Γκάλογουεϊ υποβάλλει αίτηση να είναι αυτή η δικηγόρος τους, αλλά η υπόθεση έχει ήδη δοθεί στον Κάφι. Ωστόσο, η Γκάλογουεϊ καταφέρνει να αποδείξει την υποψία της στον Κάφι μετά τη δήλωση των Ντόσον και Ντάουνι ότι διατάχθηκαν από τον Υπολοχαγό Κέντρικ (τον οποίο διέταξε ο Συνταγματάρχης Τζέσαπ) να ξυρίσουν το κεφάλι του Σαντιάγκο, λίγα λεπτά αφού ο Κέντρικ διέταξε τη διμοιρία να μην τον αγγίξει. Ο θάνατος του Σαντιάγκο προήλθε μετά την εισχώρηση ενός κουρελιού στο στόμα του σαν φίμωτρο. Παρά τις αρχικές τριβές μεταξύ των Κάφι και Γκάλογουεϊ, η σχέση τους δυναμώνει καθώς η δίκη προχωράει, όπως και η αποτελεσματικότητα του Κάφι ως δικηγόρος.

Κατά τη διάρκεια της δίκης διαπιστώνεται ότι ο Κόκκινος Κώδικας εφαρμόζεται συνέχεια στο Γκουαντάναμο ως μέσο επιβολής πειθαρχίας. Ο Κάφι στρέφει την προσοχή του στον Κέντρικ, για το λόγο ότι αρνήθηκε να δώσει προαγωγή στον Ντόσον, όταν αυτός βοήθησε έναν πεζοναύτη, στον οποίο είχε δοθεί Κόκκινος Κώδικας.

Ο διευθυντής του Τζέσαπ, Αντισυνταγματάρχης Μάρκινσον, απουσιάζει χωρίς άδεια μετά το περιστατικό αλλά επανεμφανίζεται στο αυτοκίνητο του Κάφι κατά τη διάρκεια της δίκης, αποκαλύπτοντας ότι ο Τζέσαπ δεν είχε ποτέ σκοπό να μεταφέρει τον Σαντιάγκο από τη βάση. Ο Τζέσαπ προηγουμένως είχε ισχυριστεί ότι είχε ετοιμάσει τα χαρτιά της μεταβίβασης του Σαντιάγκο. Ο Μάρκινσον όμως λέει στον Κάφι, ότι τα χαρτιά αυτά δημιουργήθηκαν καιρό μετά το θάνατο του Σαντιάγκο. Ο Κάφι αδυνατεί να βρει αποδεικτικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Μάρκινσον και έτσι ανακοινώνει την πρόθεσή του να τον βάλει να καταθέσει. Ο Μάρκινσον όμως, προτίμησε από τη δημόσια ατίμωση του εαυτού του και του Σώματος των Πεζοναυτών, να αυτοκτονήσει, στέλνοντας πρώτα ένα γράμμα στους γονείς του Σαντιάγκο, κατηγορώντας τη δική του αδυναμία για το χαμό του γιου τους.

Λίγο πριν το τέλος της δίκης, ο Κάφι παίρνει το ρίσκο και κατηγορεί τον Τζέσαπ ότι έδωσε Κόκκινο Κώδικα. Ο Τζέσαπ σε ένα ανεξέλεγκτο ξέσπασμα, το παραδέχεται. Αυτό οδηγεί στη σύλληψη του Τζέσαπ και σε μια ετυμηγορία που αθωώνει τους Ντόσον και Ντάουνι. Ωστόσο οι δύο πεζοναύτες καταδικάζονται για ανάρμοστη διαγωγή και εκδιώκονται από το Σώμα επειδή προκάλεσαν το θάνατο του Σαντιάγκο.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ζήτημα Τιμής με προϋπολογισμό 40 εκατομμύρια δολάρια[10], έκανε άνοιγμα τριημέρου στην πρώτη θέση με 15,5 εκατομμύρια δολάρια.[10] Στην Αμερική οι συνολικές εισπράξεις άγγιξαν τα 141,3 εκατομμύρια δολάρια ενώ στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 101,9 εκατομμύρια δολάρια.[10] Παγκοσμίως απέφερε 243,2 εκατομμύρια δολάρια.[10] Ήταν η 5η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην Αμερική για το 1992 και η 7η παγκοσμίως.[10]

Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[11] Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Β' Ανδρικού Ρόλου Τζακ Νίκολσον Υποψηφιότητα
Μοντάζ Ρόμπερτ Λέιτον Υποψηφιότητα
Ήχος Κέβιν Ο' Κόνελ, Ρικ Κλάιν & Ρόμπερτ Έμπερ Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες[12] Καλύτερη Ταινία - Δράμα Υποψηφιότητα
Σκηνοθεσία Ρομπ Ράινερ Υποψηφιότητα
Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα Τομ Κρουζ Υποψηφιότητα
Β' Ανδρικού Ρόλου Τζακ Νίκολσον Υποψηφιότητα
Σενάριο Άρον Σόρκιν Υποψηφιότητα

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει κατατάξει τo Ζήτημα Τιμής στην 5η θέση στην κατηγορία AFI 10 Top 10... 10 Δικαστικά Δράματα[13] και στην 29η θέση στην κατηγορία AFI 100 Χρόνια... 100 Κινηματογραφικές Ατάκες, για την ατάκα του Τζακ Νίκολσον "Δεν μπορείς να αντέξεις την αλήθεια!" ("You can't handle the truth!").[14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0104257/. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 www.filmaffinity.com/en/film671631.html. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2016.
  3. ↑ stopklatka.pl/film/ludzie-honoru. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2016.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 www.imdb.com/title/tt0104257/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 www.metacritic.com/movie/fewgoodmen. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=5942.html. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2016.
  7. ↑ (Αγγλικά, Ισπανικά) FilmAffinity. 671631.
  8. ↑ Owen Gleiberman (18 Δεκεμβρίου 1992). «A Few Good Men (1992)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. ↑ «Ζήτημα Τιμής στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 «Ζήτημα Τιμής στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2011. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «The 65th Academy Awards (1993) Nominees and Winners». oscars.org. 29 Μαρτίου 1993. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2012. 
  12. ↑ «The 50th Annual Golden Globe Awards (1993)». goldenglobes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2012. 
  13. ↑ «AFI's 100 YEARS... Top 10 Courtroom Drama». Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. afi.com. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2011. 
  14. ↑ «AFI's 100 YEARS...100 Movie Quotes». Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. afi.com. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζήτημα_Τιμής&oldid=9870379"