Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κ-21
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Ελπίδων είναι μια ποδοσφαιρική διοργάνωση της UEFA που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια.
Με τη σημερινή της μορφή, η διοργάνωση χρονολογείται από το 1978. Πριν από αυτήν υπήρχε το Κύπελλο Θριάμβου για τους ποδοσφαιριστές ηλικίας κάτω των 23 ετών (Κ-23), το οποίο διεξαγόταν από το 1967 ως το 1970. Το όριο ηλικίας μειώθηκε στα 21 (Κ-21) για το πρωτάθλημα του 1978 και έκτοτε παραμένει το ίδιο.
Από το 1992, η διοργάνωση λειτουργεί επίσης και ως προκριματικά της UEFA για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σε διεθνές επίπεδο, η FIFA δε διοργανώνει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ελπίδων στην ηλικία κάτω των 21 ετών. Αντί αυτού, η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία διοργανώνει κάθε δύο χρόνια Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 20 ετών.
2013
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη διοργάνωση του 2013 τον τίτλο κατέκτησε για 4η φορά η Ισπανία. Στον τελικό που διεξήχθη στο Ισραήλ, στις 18 Ιουνίου, κέρδισε την Ιταλία με 4–2 και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.[1]
2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην επόμενη διοργάνωση, το 2015, η Σουηδία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια κερδίζοντας την Πορτογαλία στα πέναλτι.[2]
2017
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Γερμανία κατέκτησε τον τίτλο για δεύτερη φορά επικρατώντας με 1–0 της Ισπανίας το 2017 στον τελικό που έγινε στις 30 Ιουνίου[3], στην οποία διοργάνωση υπήρξε και αύξηση των ομάδων στα τελικά από 8 σε 12.
2019
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τελικός του 2019 ήταν αγώνας επανάληψη του προηγούμενου τελικού, όπου αυτήν τη φορά η Ισπανία κατέκτησε τον τίτλο επικρατώντας εύκολα με 2–1 της Γερμανίας, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ των 5 κατακτήσεων της Ιταλίας, και τη Γερμανία να αποτυγχάνει να υπερασπιστεί τον τίτλο της.[4]
2021
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον τελικό του 2021, στην οποία διοργάνωση υπήρξε και αύξηση των ομάδων στα τελικά από 12 σε 16, οι φιναλίστ ήταν η Γερμανία και η Πορτογαλία, με τη Γερμανία να νικάει 1–0, με ένα τέρμα στο 49ο λεπτό, φτάνοντας έτσι αισίως στις 3 κατακτήσεις συνολικά, που τη φέρνουν μόνη τρίτη σε κατακτήσεις, ξεπερνώντας τις Αγγλία, Ολλανδία και ΕΣΣΔ (2 κατακτήσεις), και με τον νυν προπονητή της, Στέφαν Κουντζ, να έχει κάνει 2/3 νίκες στους τρεις τελευταίους τελικούς της διοργάνωσης.[5]
Νικητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύπελλο Θριάμβου (Κ-23)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αντίπαλος επιλεγόταν τυχαία και γρήγορα η μορφή αυτή της διοργάνωσης αντικαταστάθηκε από άλλη, εναρμονισμένη με τους κανόνες του ποδοσφαίρου.
| Ημερομηνία | Νικητές | Ηττημένοι | Τόπος διεξαγωγής τελικού | |
| Ιούνιος 1967 |  Βουλγαρία |  Ανατολική Γερμανία | Στάρα Ζαγόρα, Βουλγαρία | |
| Σεπτέμβριος 1967 | Βουλγαρία |  Φινλανδία | Μπουργκάς, Βουλγαρία | |
| Νοέμβριος 1967 | Βουλγαρία |  Τσεχοσλοβακία | Πλέβεν, Βουλγαρία | |
| Απρίλιος 1968 | Βουλγαρία |  Ολλανδία | Σόφια, Βουλγαρία | |
| Οκτώβριος 1968 | .svg){kind=small} Γιουγκοσλαβία | Βουλγαρία | Ρούσε, Βουλγαρία | |
| Ιούνιος 1969 | Γιουγκοσλαβία |  Ισπανία | Νόβι Σαντ, Γιουγκοσλαβία | |
| Νοέμβριος 1969 | Γιουγκοσλαβία |  Σουηδία | Ζρενιάνιν, Γιουγκοσλαβία | |
| Μάρτιος 1970 | Γιουγκοσλαβία |  Ελλάδα | Αθήνα, Ελλάδα |
Πρωταθλητές Κ-23
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έγιναν 3 τέτοια πρωταθλήματα.
Παρατίθενται κατά σειρά η διοργάνωση, η νικήτρια χώρα και η φιναλίστ.
| 1970–1972 | Τσεχοσλοβακία |  Σοβιετική Ένωση | |
| 1972–1974 |  Ουγγαρία | Ανατολική Γερμανία | |
| 1974–1976 | Σοβιετική Ένωση | Ουγγαρία |
Πρωταθλητές Κ-21 και φιναλίστ [6]
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Διοργάνωση | Νικητές | Σκορ | Φιναλίστ | Διοργανωτές |
|---|---|---|---|---|
| 1978 | Γιουγκοσλαβία | 1–0 / 4–4 5–4 (Συνολικά) | Ανατολική Γερμανία | |
| 1980 | Σοβιετική Ένωση | 0–0 / 1–0 1–0 (Συνολικά) | Ανατολική Γερμανία | |
| 1982 |  Αγγλία | 3–1 / 2–3 5–4 (Συνολικά) |  Δυτική Γερμανία | |
| 1984 | Αγγλία | 1–0 / 2–0 3–0 (Συνολικά) | Ισπανία | |
| 1986 | Ισπανία | 1–2 / 2–1 3–3 (Συνολικά) (3–0 πέναλτι) |  Ιταλία | |
| 1988 |  Γαλλία | 0–0 / 3–0 3–0 (Συνολικά) | Ελλάδα | |
| 1990 | Σοβιετική Ένωση | 4–2 / 3–1 7–3 (Συνολικά) | Γιουγκοσλαβία | |
| 1992 | Ιταλία | 2–0 / 0–1 2–1 (Συνολικά) | Σουηδία | |
| 1994 | Ιταλία | 1–0 (παράταση) |  Πορτογαλία |
Γαλλία |
| 1996 | Ιταλία | 1–1 (4–2 πέναλτι) | Ισπανία | |
| 1998 | Ισπανία | 1–0 | Ελλάδα | |
| 2000 | Ιταλία | 2–1 |  Τσεχία | |
| 2002 | Τσεχία | 0–0 (3–1 πέναλτι) | Γαλλία | |
| 2004 | Ιταλία | 3–0 |  Σερβία και Μαυροβούνιο | |
| 2006 | Ολλανδία | 3–0 |  Ουκρανία | |
| 2007 | Ολλανδία | 4–1 |  Σερβία | |
| 2009 | Γερμανία | 4–0 | Αγγλία | Σουηδία |
| 2011 | Ισπανία | 2–0 |  Ελβετία |  Δανία |
| 2013 | Ισπανία | 4–2 | Ιταλία |  Ισραήλ |
| 2015 | Σουηδία | 0–0 (4–3 πέναλτι) | Πορτογαλία | Τσεχία |
| 2017 | Γερμανία | 1–0 | Ισπανία |  Πολωνία |
| 2019 | Ισπανία | 2–1 | Γερμανία | Ιταλία |
| 2021 | Γερμανία | 1–0 | Πορτογαλία | Ουγγαρία  Σλοβενία |
| 2023 | Αγγλία | 1–0 | Ισπανία |  Ρουμανία Γεωργία |
| 2025 | Αγγλία |
3–2 (παράταση) |
Γερμανία |
 Σλοβακία |
Πρωτάθλημα Κ-21 - Νικητές ανά χώρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ισπανία - 5
Ιταλία - 5
Αγγλία - 4
Γερμανία - 3
Σοβιετική Ένωση - 2
Ολλανδία - 2
Γιουγκοσλαβία - 1
Γαλλία - 1
Τσεχία - 1
Σουηδία - 1
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) Πλήρης καταγραφή των διοργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των πρωταθλημάτων Κ-23.
- Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων της UEFA στο UEFA.com
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Report». UEFA (στα Αγγλικά). 18 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2013.
- ↑ «2015 Under-21 EURO: Spot-on Sweden make history». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «2017 Under-21 EURO: Germany claim second title». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «2019 Under-21 EURO: Spain become five-time champions». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Highlights, report: Germany beat Portugal for third U21 EURO title». UEFA.com (στα Αγγλικά). 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021.
- ↑ «UEFA European Under-21 Championship: full history». UEFA (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.