Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη Λεσβιών*

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Λεσβιών* (στα αγγλικά, European Lesbian* Conference) (EL*C) είναι η πρώτη από τις ανεξάρτητες λεσβιακές διασκέψεις της Ευρώπης η οποία κράτησε από τις 5 μέχρι τις 8 του Οκτώβρη 2017 στο Brotfabrik της Βιέννης στην Αυστρία.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο διεθνές λεσβιακό συνέδριο διοργανώθηκε από τη Διεθνή Υπηρεσία Πληροφοριών για τις Λεσβίες (στα αγγλικά Πρότυπο:Lien (ILIS)[1][2] στην ILGA το 1980 στη Βαρκελώνη.

Το 1998, η ILIS σταμάτησε εντελώς τη δραστηριότητά της και δημοσιεύειε ένα τελικό ανακοινωθέν. Η Sheley Anderson γράφει μια τελική έκθεση 58 σελίδων με τίτλο "Τα Δικαιώματα των Λεσβιών είναι Ανθρώπινα Δικαιώματα"[3] για να τονίσει ένα από τα κύρια σημεία της ILIS.

Το 2016, στο ετήσιο συνέδριο της ILGA στην Κύπρο, 70 ευρωπαϊκές λεσβίες ακτιβίστριες συμμετέχουν σε ένα εργαστήριο που διοργανώνεται ειδικά από αυτούς. Οι συμμετέχοντες στο συνέδριο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να ενισχυθεί και να αυξηθεί η προβολή των λεσβιών, να αναπτυχθούν δίκτυα και να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες και η καταπίεση τους[4].

Μετά από αυτό, το 2017, η πρώτη ευρωπαϊκή διάσκεψη των λεσβιών διοργανώνεται ανεξάρτητα από την ILGA[5][6][7][8][9], Silvia Casalino, Αναστασία Danilova, Mariella Müller, Alice Coffin, Ολένα Σεφτσένκο και Maria von Känel μεταξύ τους συνιδρυτές. Στις 2 Φεβρουαρίου 2017, οι Ewa Dziedzic, Mariella Muller και Michae εγγράφονται επίσημα στη μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα τη Βιέννη, υπό την προεδρία των Silvia Casalino[10] και Mariella Müller.

Ο Karima Zahi[11] εκπροσωπεί το EL*C κατά τη διάρκεια της ημέρας ορατότητας των Λεσβιών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 26 Απριλίου 2018[12][13][14][15][16][17][18]. Με αυτή την ευκαιρία, συζητούν το πρόβλημα της λεσβοφοβίας στις ευρωπαϊκές χώρες, τον ακτιβισμό των λεσβιών στα Βαλκάνια και την Τουρκία, την προβολή των λεσβιών στην εκπαίδευση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες αιτούντες άσυλο. Οι Kika Fumero και Martha Fernándes Herráiz από την Ισπανία είναι επίσης εκπρόσωποι της ΜΚΟ Lesworking[19].

Το συνέδριο του 2017 στη Βιέννη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περισσότερες από 400 γυναίκες από 44 ευρωπαϊκές χώρες και την Κεντρική Ασία προσκαλούνται στη διάσκεψη σύμφωνα με τη Maria von Känel[20]. Παρόλο που το Βελιγράδι θεωρήθηκε εκ πρώτης όψεως πιθανός τόπος διαμονής, η Βιέννη επιλέγεται τελικά για λόγους υλικοτεχνικής υποστήριξης και λόγω της ενεργής και ορατής λεσβιακής κοινότητας[21]. Ο κύριος στόχος της διάσκεψης είναι η προβολή των λεσβιών[22], η καταπολέμηση της λεσβοφοβίας[23] και η προώθηση δικτύων αλληλεγγύης. Η Alice Coffin τονίζει το γεγονός ότι όταν μια αιτία δεν είναι ορατή, δεν υπάρχει. Για τις λεσβίες, αυτό αποδεικνύεται από την ανάλυση του προϋπολογισμού που διατίθεται για τις λεσβίες. Σύμφωνα με το Coffin, από τα 424 εκατομμύρια δολάρια που διατέθηκαν για τα προγράμματα LGBT, μόνο το 2% διανέμεται σε λεσβίες. Επιπλέον, η συμμετοχή σε συνέδρια της ILGA παραμένει δαπανηρή. Το EL*C επιτρέπει τη συμμετοχή 100 ατόμων δωρεάν και διατηρεί το κόστος εγγραφής πολύ χαμηλά για να εξασφαλίσει την ποικιλομορφία των συμμετεχόντων και να ανταποκριθεί σε κριτική που απευθύνεται στην ILGA από τη δεκαετία του 1980.

Η πρώτη δήλωση ανοίγματος γίνεται από την Ulrike Lunacek, τότε υποψήφια για το Κόμμα των Πρασίνων στις βουλευτικές εκλογές στη Βιέννη[24][25]. Στην εναρκτήρια ομιλία του, η Αυστριακή καταγωγής περιβαλλοντολόγος πολιτικός που δήλωσε δημόσια τις σεξουαλικές της προτιμήεις, τονίζει ότι αν οι εργασίες για την ορατότητα είναι ζωτικής σημασίας, κάποια πρόοδος πρέπει επίσης να γίνει σε νομικό επίπεδο για την εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων για τις λεσβίες. Άλλες δηλώσεις έγιναν από την Faika El Nagashi Ewa Dziedzic, την Phyll Opoku-Gyimah και την Linda Riley, την εκδότρια του Diva magazine[26], προσφέροντας μια εισαγωγική ομιλία τους στο συνέδριο. Δύο Αφρικής καταγωγής γυναίκες, ανάμεσα τους και η Chukwuike Obioma, δεν ήταν σε θέση να έρθουν στη διάσκεψη επειδή δεν έλαβαν την άδεια βίζας από την Αυστρία.

Το γενικό σύνθημα της πρώτης διάσκεψης EL*C είναι "CONNECT, THINK, ACT, TRANSFORM".

Μια εκδήλωση οργανώνεται στους δρόμους της Βιέννης, μετά το κλείσιμο της διάσκεψης στις 7 Οκτωβρίου[27][28].

Κύρια θέματα της διάσκεψης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυριότερα θέματα ανακοινώνονται από την Alice Coffin μεταξύ άλλων τον Σεπτέμβριο του 2017:

  • Λεσβιακός ακτιβισμός
  • Λεσβιακές έρευνες
  • Λεσβιακές πολιτικές
  • Δικτύωση και οργάνωση λεσβιών

Η Elizabeth Holzleithner, καθηγήτρια φιλοσοφίας στον τομέα του δικαίου και της δεοντολογίας, έχει μια συνομοσπονδία απόψεων για τα νομικά ζητήματα με τίτλο "Νομικά λεσβία"[29]. Συζητά τη νομική σχέση μεταξύ φύλου και γυναικών.

Είναι γεγονός ότι αυτό αποτελεί μέρος της ιστορίας των λεσβιών στην Ευρώπη[30]. Η Evien Tjabbes συζητά την εμφάνιση του ILIS στη δεκαετία του 1980, την επιθυμία να μιλάμε για λεσβιακά θέματα ξεχωριστά από την ILGA, επειδή οι γυναίκες πιστεύουν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες είναι διαφορετικά, ακόμη και αν υπάρχουν αλληλεπικαλύψεις με LGBTIQ θέματα .

Η Alice Coffin, η Hengameh Yaghoobifarah και η Linda Riley μιλάνε για τη θέση που οι λεσβίες καταλαμβάνουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης[31].

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες από το EL*C το 2017
 

Το συνέδριο του 2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2018, ένα ανακοινωθέν Τύπου ανακοινώνει ότι το συνέδριο του 2019 θα διεξαχθεί στο Κίεβο της Ουκρανίας από τις 12 έως τις 14 Απριλίου[32].

Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Mariella Müller και η Silvia Casalino εκλέγονται πρόεδροι του Ιδρύματος EL*C το 2017. Άλλα μέλη συμμετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο το 2017: Biljana Ginova (γραμματέας), Maria von Känel (γραμματέας), Luise Luksch (ταμίας) και η Λέιλα Λοχμάν, η Μιχαήλ Τουλίπανα, η Έβα Ντιζιτζίτς, η Ολένα Σεβτσένκο, η Αύρορα Μπάμπα, η Αλίκη Κοφίν, η Ιλαρία Τοντ, η Αναστάσια Ντανίλοβα, η Πιά Στεβενσόν και η Μιχαέλα Δέσπαν. Η Dragana Todoriv εντάσσεται στο διοικητικό συμβούλιο μετά τη Διάσκεψη της Βιέννης.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «ILIS (International Lesbian Information Service) [in possession of IHLIA, the Netherlands] | Open Up! lgbt history coming out of the closet». www.openup-lgbtcollections.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  2. ↑ Maryelle., Budry,· Edmée., Ollagnier, (1999). Mais qu'est-ce qu'elles voulaient? : histoires de vie du MLF a Genève. Lausanne: D'En bas. ISBN 2829002423. 51478554. 
  3. ↑ «ILIS Information». www.sappho.net. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  4. ↑ «About EL*C «  European Lesbian* Conference». europeanlesbianconference.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  5. ↑ «"Lesbienne ce n’est pas un gros mot." TÊTU·E était à la première Conférence européenne lesbienne*» (στα γαλλικά). TÊTU. 2017-10-26. http://tetu.com/2017/10/26/tetue-etait-a-premiere-conference-europeenne-lesbienne/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  6. ↑ «L’organisation suisse des lesbiennes (LOS) a une nouvelle secrétaire générale» (στα γαλλικά). Association 360. 2017-07-25. https://association360.ch/blog/news/2017/07/25/lorganisation-suisse-des-lesbiennes-los-a-une-nouvelle-secretaire-generale/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  7. ↑ Weiss, Alexia. «Im Oktober findet in Wien die erste Europäische Lesben Konferenz statt.» (στα γερμανικά). Stadtpolitik - Wiener Zeitung Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-20. https://web.archive.org/web/20170520131342/http://www.wienerzeitung.at/nachrichten/wien/stadtpolitik/892414_Empowerment-fuer-Lesben.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  8. ↑ «Resultado Estudio sobre Mujeres lesbianas - España y Latinoamérica - Kika Fumero» (στα es-ES). Kika Fumero. 2017-10-09. http://kikafumero.com/resultado-estudio-mujeres-lesbianas-espana-latinoamerica-2/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  9. ↑ «Lesbianas independientes, responsables y trabajadoras» (στα es-ES). El Huffington Post. 2017-10-13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-07-12. https://web.archive.org/web/20180712053045/https://www.huffingtonpost.es/marta-fernandez-herraiz/lesbianas-independientes-. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  10. ↑ «European Lesbian* Conference – was, wann und weshalb». lesbian chic (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  11. ↑ ABC. «Colectivos lésbicos reclaman una mayor visibilidad en el Parlamento Europeo - ABC.es - Noticias Agencias». ABC (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  12. ↑ «Lesbian visibility day in European Parliament on April 26». mailchi.mp. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  13. ↑ «Voilà pourquoi la journée de la visibilité lesbienne est si importante» (στα γαλλικά). KOMITID. 2018-04-26. https://www.komitid.fr/2018/04/26/journee-visibilite-lesbienne/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  14. ↑ «HomoMicro 13.32 – Marcelo Caetano / Corpo Elétrico / Journée de la visibilité lesbienne / Cousinade / Montgomery Clift | HomoMicro». www.homomicro.net (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  15. ↑ «Colectivos lésbicos reclaman una mayor visibilidad en el Parlamento Europeo». La Vanguardia. https://www.lavanguardia.com/politica/20180426/443024331031/colectivos-lesbicos-reclaman-una-mayor-visibilidad-en-el-parlamento-europeo.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  16. ↑ Fernández, Belén; Martínez, Carlos; Casado, Paula (2018-04-27). «26 mujeres dan la cara» (στα es). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/elpais/2018/04/25/tentaciones/1524663771_161581.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  17. ↑ Arainfo (2018-04-26). «El Día de la Visibilidad Lésbica o la búsqueda de una genealogía propia - AraInfo | Diario Libre d'Aragón» (στα es-ES). AraInfo | Diario Libre d'Aragón. http://arainfo.org/el-dia-de-la-visibilidad-lesbica-o-la-busqueda-de-una-genealogia-propia/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  18. ↑ «El 63% de las lesbianas reconoce que su orientación sexual ha tenido un impacto negativo en su vida | Tribuna Feminista» (στα es-ES). Tribuna Feminista. 2018-04-26. https://tribunafeminista.elplural.com/2018/04/el-63-de-las-lesbianas-reconoce-que-su-orientacion-sexual-ha-tenido-un-impacto-negativo-en-su-vida/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  19. ↑ «InOutRadio, la radio lésbica  » Kika Fumero y Marta Fernández Herráiz participan en la primera sesión parlamentaria sobre la mujer lesbiana que se celebra en la Unión Europea». inoutradio.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  20. ↑ «"Vorurteile über Lesben sind tief verwurzelt" - derStandard.at». DER STANDARD. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  21. ↑ «European Lesbian Conference : vers un réseau lesbien européen» (στα γαλλικά). Yagg. 2017-11-01. https://yagg.com/2017/11/01/european-lesbian-conference-vers-un-reseau-lesbien-europeen/. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  22. ↑ «La primera conferencia europea de lesbianas reclama en Viena más visibilidad» (στα es). eldiario.es. https://www.eldiario.es/politica/primera-conferencia-lesbianas-Viena-visibilidad_0_694331281.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  23. ↑ «"Das Ziel ist, Lesbenfeindlichkeit zu bekämpfen"» (στα γερμανικά). https://www.tagesspiegel.de/berlin/queerspiegel/grosses-lesbentreffen-das-ziel-ist-lesbenfeindlichkeit-zu-bekaempfen/20358322.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  24. ↑ «400 Frauen aus über 40 Ländern bei erster europäischen Lesbenkonferenz in Wien». vienna.at. https://www.vienna.at/400-frauen-aus-ueber-40-laendern-bei-erster-europaeischen-%20lesbenkonferenz-in-wien/5493633. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  25. ↑ «Législatives autrichiennes : Ulrike Lunacek, 60 ans, lesbienne, conduira la liste des écologistes» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. https://www.lemonde.fr/m-actu/article/2017/10/03/une-lesbienne-militante-a-la-tete-des-verts-en-autriche_5195293_4497186.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  26. ↑ staff, DIVA. «DIVA publisher Linda Riley and columnist Phyll Opoku-Gyimah to speak at European lesbian conference» (στα αγγλικά). http://www.divamag.co.uk/Diva-Magazine/News/DIVA-publisher-Linda-Riley-and-columnist-Phyll-Opoku-Gyimah-to-speak-at-European-lesbian-conference/index.php?. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. [νεκρός σύνδεσμος]
  27. ↑ «European Lesbian* Conference ijvert voor zichtbaarheid lesbiennes | ZiZo-Online». zizo-online.be (στα Ολλανδικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  28. ↑ «A Vienne, un congrès pour toutes les voies lesbiennes» (στα γαλλικά). Libération.fr. https://www.liberation.fr/planete/2017/10/09/a-vienne-un-congres-pour-toutes-les-voies-lesbiennes_1601654. Ανακτήθηκε στις 2018-10-30. 
  29. ↑ European Lesbian* Conference - Ingnition Talk, Queer Watch, https://www.okto.tv/de/oktothek/episode/59dcce298e740, ανακτήθηκε στις 2018-10-30 
  30. ↑ European Lesbian Conference 2017 - History of Lesbian Movement in Europe, Queer Watch, https://www.okto.tv/de/oktothek/episode/59dcd38baee66, ανακτήθηκε στις 2018-10-30 
  31. ↑ European Lesbian* Conference 2017 - KEYNOTE Transform: Plenary Lesbians* and Media, Queer Watch, https://www.okto.tv/de/oktothek/episode/59e48999344f2, ανακτήθηκε στις 2018-10-30 
  32. ↑ «HUNDREDS OF LESBIANS WILL MEET IN UKRAINE FOR EL*C 2019 «  European Lesbian* Conference». europeanlesbianconference.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ευρωπαϊκή_Συνδιάσκεψη_Λεσβιών*&oldid=10479957"