Ευγνωμοσύνη
Ευγνωμοσύνη είναι συναίσθημα εκτίμησης που δείχνει ο αποδέκτης πράξεων καλοσύνης[1][2][3] σε αυτόν που τις προσφέρει. [4][5]
Η συστηματική μελέτη της ευγνωμοσύνης στην ψυχολογία ξεκίνησε το 1998 όταν ο Μάρτιν Σέλιγκμαν εισήγαγε έναν νέο κλάδο στην ψυχολογία: τη θετική ψυχολογία. [6] Ένας τύπος ψυχολογίας που επικεντρώνεται στην ενίσχυση των θετικών χαρακτηριστικών. Η μελέτη της ευγνωμοσύνης στο πλαίσιο της ψυχολογίας περιελάμβανε την κατανόηση της βραχυπρόθεσμης εμπειρίας του συναισθήματος της ευγνωμοσύνης, τις ατομικές διαφορές στο πόσο συχνά αισθάνονται οι άνθρωποι και τη σχέση μεταξύ αυτών των δύο πτυχών, καθώς και θεραπευτικά οφέλη της.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ M I, Polikarpov (1996). Continuous Advances In Qcd 1996 - Proceedings Of The Conference. World Scientific, 1996. σελ. 128.
- ↑ Feild, Edward (1847). A charge delivered to the clergy of the diocese of Newfoundland ... 1847. The British Library, σελ. 22.
- ↑ BLACKWOOD, WILLIAM (1839). «THE QUARTERLY JOURNAL OF AGRICULTURE, VOL IX JUNE 1838- MARCH 1839». The Quarterly Journal of Agriculture 9: 181.
- ↑ Definition of Gratitude - Cambridge Dictionary, http://dictionary.cambridge.org/us/dictionary/english/gratitude
- ↑ Britton, John (1814). «Cathedral Antiquities: Salisbury. 1814. Gloucester. 1829». Cathedral Antiquities (Longman) 2: 5.
- ↑ «The 5 Founding Fathers and A History of Positive Psychology». PositivePsychology.com (στα Αγγλικά). 12 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2021.