Ευάδνη

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ευάδνη αναφέρονται τα ακόλουθα έξι πρόσωπα:

1. Κόρη του θεού Ποσειδώνα και της Πιτάνης, η οποία ήταν σύζυγος του Αιπύτου. Την Ευάδνη την αγάπησε ο θεός Απόλλων, που απέκτησε μαζί της ένα γιο, τον Ίαμο, που έγινε ο γενάρχης του μαντικού γένους των Ιαμιδών της Ολυμπίας.
2. Κόρη του Ίφυος, η οποία για τον λόγο αυτό λεγόταν και «Ιφιάς». Σύμφωνα με άλλη παράδοση όμως ήταν κόρη του Φυλάκου και σύζυγος του Καπανέως, ενός από τους «Επτά επί Θήβας». Αυτή η Ευάδνη είναι γνωστή και με το όνομα Ιάνειρα, και αναφέρεται από πολλούς αρχαίους Έλληνες και Λατίνους ποιητές. Σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, όταν έκαιγαν τη σορό του Καπανέως, έπεσε και η Ευάδνη στη νεκρική πυρά και κάηκε μαζί του, πράξη που την ανύψωσε σε σύμβολο συζυγικής αφοσιώσεως. Γιος της Ευάδνης ήταν ο Σθένελος, ένας από τους Επιγόνους και φίλος του Διομήδη.
3. Κόρη του Στρυμόνα και της Νεαίρας (Στρυμονίς). Αυτή η Ευάδνη ήταν σύζυγος του Άργου (κατά μία παράδοση) και μαζί είχαν αρκετά παιδιά. Σχεδόν ομόφωνα αποδεκτά από τις πηγές είναι τα εξής οκτώ: ο Κρίασος, ο Έκβασος, ο Πείρασος, η Επίδαυρος, η Τίρυνθα, ο Φόρβαντας, ο Ίασος και ο συνώνυμος του πατέρα του Άργος (Ησιόδου Ηοίαι, απόσπ. 155, Φερεκύδη απ. 22, Σχόλια στον Ορέστη του Ευριπίδη 932, 1244, Παυσανίας Β 1, 2,1, Υγίνου Fabulae 145).
4. Κόρη του Πελία, σύζυγος του Κάνου, βασιλιά των Φυλακέων. Ο ήρωας Κέφαλος ήταν πεθερός αυτής της Ευάδνης (Διόδωρος, Δ΄ 53, 2).
5. Κόρη του ποτάμιου θεού Ασωπού, η οποία έγινε ερωμένη του ποταμού Νείλου.
6. Κόρη του Ποσειδώνα και της Κλεώνης ή Λένης, θυγατέρας του Λευκίππου.

Πηγές

• Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969