Ευάγγελος Καλαντζής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευάγγελος Καλαντζής
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1904
Θάνατος13  Δεκεμβρίου 1976
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (1950–1967, εκλογική περιφέρεια Φθιώτιδας)
Γενικός Διοικητής Θράκης‎ (1939–1941)
Έλληνας υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας‎ (1954–1961)
Έλληνας υφυπουργός Εσωτερικών (1954–1961)
Νομάρχης Καβάλας

Ο Ευάγγελος Καλαντζής (1904 - 13 Δεκεμβρίου 1976)[1] ήταν Έλληνας πολιτικός. Εκλέχθηκε 8 φορές βουλευτής Φθιώτιδας και διετέλεσε υπουργός του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επί Μεταξά ήταν γενικός διοικητής της Θράκης, ενώ επί Παπάγου και Καραμανλή ήταν υφυπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για τη δημόσια τάξη και τα σώματα ασφαλείας, και το όνομά του ταυτίστηκε με το σκληρό πρόσωπο του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους και τις διώξεις αριστερών.[2] Παρ' όλα αυτά ο ίδιος πέθανε φτωχός και εγκαταλελειμμένος.[3]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1904 στο ορεινό χωριό Μεγάλη Κάψη της Φθιώτιδας, στα σύνορα με την Ευρυτανία. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γαλλία, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Η εμπλοκή του με την πολιτική ξεκίνησε όταν ήταν μαθητής ακόμη στο Γυμνάσιο του Καρπενησίου, στις εκλογές του 1920. Είχε ορισθεί να οδηγήσει τους ψηφοφόρους κάποιου αντιβενιζελικού κομματάρχη στα καζάνια που ήταν γεμάτα μακαρονάδα και ύστερα κατευθείαν στο εκλογικό κέντρο για να ρίξουν το σφαιρίδιο.[4] το 1923 ήταν βασικό στέλεχος της Συνταγματικής Νεολαίας η οποία πάσχιζε να κρατήσει τον βασιλιά Γεώργιο στο θρόνο.

Διορίστηκε νομάρχης Καβάλας το 1935. Μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, διορίστηκε αρχικά γενικός γραμματέας της τότε γενικής διοικήσεως Θράκης από το 1936 ως το 1939, οπότε αναβαθμίστηκε σε υφυπουργό - γενικό διοικητή Θράκης, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1941 και την κατάκτηση της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα.[5]

Μεταπολεμικά, εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Φθιώτιδας από το 1950 ως το 1967. Το Δεκέμβριο του 1954 ο Παπάγος τον διόρισε υφυπουργό Εσωτερικών αρμόδιο για τη δημόσια τάξη και τα σώματα ασφαλείας, θέση την οποία διατήρησε για σχεδόν 7 χρόνια, μέχρι τον Οκτώβριο του 1961, καλύπτοντας και το μεγαλύτερο τμήμα της πρώτης οκταετίας Καραμανλή. Ο Καλαντζής ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία της περιβόητης ΓΔΕΑ (Γενική Διεύθυνσις Εθνικής Ασφαλείας), που μετά το 1974 μετονομάστηκε σε ΥΠΕΑ (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας) και τελικά καταργήθηκε το 1984 από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η ΓΔΕΑ ήταν η υπηρεσία που διατηρούσε τους φακέλους με τα πολιτικά φρονήματα εκατομμυρίων Ελλήνων.[6]

Επίσης, ο Καλαντζής εφήρμοσε πρώτος τον περίφημο Νόμο 4000, δηλώνοντας ότι οι «τεντιμπόηδες» θα κουρεύονται σύρριζα για παραδειγματισμό.[7]

Συνέγραψε το βιβλίο «Σαράντα χρόνια αναμνήσεις 1920-1961: Μια ζωή αφιερωμένη στην Πατρίδα» (1969).

Τιμήθηκε με διάφορα παράσημα (Ανώτερο Ταξιάρχη Φοίνικος, Ανώτερο Ταξιάρχη Γεωργίου Α΄, Χρυσό Μετάλλιο Προσκοπικής Αξίας κτλ.)[8] Τέλος, είχε περάσει στην ιστορία με την περίφημη φράση "φέρε μου τον, να στον ντύσω" που έλεγε στους ψηφοφόρους του, καθώς ειδικευόταν στους διορισμούς χωροφυλάκων.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "Απέθανε ο Ε. Καλαντζής", Τα Νέα, 14/12/1976, σελ. 8.
  2. Νικόλαος Δαβανέλλος, ¨Λαμία, τα Πρόσωπα (1760-1930)¨, εκδ, Λυχνία – Υιοί Βγούντζα Ο.Ε., Λαμία 2003, σσ.376-377
  3. Νικόλαος Δαβανέλλος, ¨Λαμία, τα Πρόσωπα (1760-1930)¨, εκδ, Λυχνία – Υιοί Βγούντζα Ο.Ε., Λαμία 2003, σσ.376-377
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015. 
  5. ««Κυβέρνησις Ιωάννου Μεταξά, Από 13.4.1936 έως 29.1.1941»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2014. 
  6. Παύλος Πετρίδης, Εξουσία και παραεξουσία στην Ελλάδα 1957-1967
  7. «Το γιαούρτι τώρα δικαιώνεται;». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2014. 
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015. 
  9. Tα γαλάζια παιδιά έχουν θείο στη Λαμία...