Εσωτερική Καρνιόλα
Συντεταγμένες: 45°43′0″N 14°25′0″E / 45.71667°N 14.41667°E
| Εσωτερική Καρνιόλα | |
|---|---|
 Η Εσωτερική Καρνιόλα ή περιοχή Πόστοϊνα, σε χάρτη του τέλους του 18ου αιώνα. | |
| Χώρα | Σλοβενία |
| Διοικητική υπαγωγή | Σλοβενία |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°43′0″N 14°25′0″E |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Εσωτερική Καρνιόλα (σλοβενικά: Notranjska Slovene, γερμανικά: Innerkrain) είναι παραδοσιακή ιστορική περιοχή της Σλοβενίας, δηλαδή το νοτιοδυτικό τμήμα της ευρύτερης περιοχής Καρνιόλα. Περιλαμβάνει το καρστικό οροπέδιο Χρούσιτσα μέχρι την Πύλη Πόστοϊνα, η οποία συνορεύει με τη Σλοβενική Παράκτια περιοχή (Γκορίσκα) στα δυτικά. Το διοικητικό και οικονομικό κέντρο της περιοχής είναι η Πόστοϊνα και άλλα μικρότερα κέντρα περιλαμβάνουν τη Βρχνίκα, το Λογκάτεκ, την Τσέρκνιτσα, την Πίβκα και την Ιλίρσκα Μπίστριτσα.
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σλοβένικη ονομασία Notranjska[1][2][3] είναι μετάφραση της γερμανικής ονομασίας Innerkrain, η οποία αναφέρεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Καρνιόλα. Το όνομα δημιουργήθηκε κατ' αναλογία με την Εσωτερική Αυστρία (γερμανικά: Innerösterreich), αναφερόμενο στα νοτιοδυτικά κληρονομικά εδάφη της δυναστείας των Αψβούργων.[4]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Εσωτερική Καρνιόλα ήταν Κράις του Δουκάτου της Καρνιόλας, που διοικούνταν από τον αρχιδουκικό Οίκο των Αψβούργων στα εδάφη της Εσωτερικής Αυστρίας ξεκινώντας από τον 14ο αιώνα. Η εδαφική διάταξη περιγράφηκε από τον μελετητή Γιόχαν Βάικχαρντ φον Βάλβασορ (1641–1693) στο έργο του 1689 Η Δόξα του Δουκάτου της Καρνιόλας. Μέρος των Ναπολεόντειων Ιλλυρικών Επαρχιών από το 1809, η Καρνιόλα επέστρεψε στην Αυστριακή Αυτοκρατορία με τη Συνθήκη του Παρισιού το 1814. Διοικούμενο για πρώτη φορά στο Αυστριακό Βασίλειο της Ιλλυρίας, το δουκάτο της Καρνιόλας έγινε και πάλι γη του στέμματος των Αψβούργων από το 1849 έως το 1919.
Μέρος της Ιταλίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το δυτικό τμήμα της περιοχής καταλήφθηκε από τον ιταλικό στρατό. Το 1920, η Συνθήκη του Ράπαλο μετέφερε το δυτικό τμήμα της περιοχής (με περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού) στο Βασίλειο της Ιταλίας. Το ανατολικό τρίτο συμπεριλήφθηκε στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Γιουγκοσλαβία.
Στην Ιταλία δόθηκαν οι περιφέρειες Βίπαβα, Πόστοϊνα, Ιλίρσκα Μπίστριτσα, Σενοζέτσε και Ίντρια. Η περιοχή χωρίστηκε μεταξύ των επαρχιών Γκορίτσια, Τεργέστης και Φιούμε (Ριέκα). Με την άνοδο του φασισμού, υποβλήθηκε σε μια πολιτική βίαιης ιταλοποίησης μέχρι την πτώση του φασισμού στην Ιταλία. Το 1947 η περιοχή μεταφέρθηκε στη Γιουγκοσλαβία, η οποία την είχε καταλάβει από το 1945.
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Κάστρο Πρετζάμα. -
Σπήλαιο Πόστοϊνα. -
Λίμνη Τσερκνίτσα. -
Κάστρο Σνέζνικ. -
Εκκλησία του Αγίου Βόλφγκανγκ στο Ζέλσε. -
Αγροτικό τοπίο κοντά στην Πλάνινα. -
Χωριό Πρεμ.
.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Smollett, Tobias (1769). The Present State of all Nations: Containing a Geographical, Natural, Commercial, and Political History of All the Countries in the Known World, volume 5. London: R. Baldwin. σελ. 251.
- ↑ Greenberg, Marc L. (2000). A Historical Phonology of the Slovene Language. Heidelberg: Universitätsverlag C. Winter. σελ. 30.
- ↑ Perko, Drago· Ciglič, Rok (2020). The Geography of Slovenia: Small But Diverse. Cham, Switzerland: Springer. σελ. 227.
- ↑ Snoj, Marko (2009). Etimološki slovar slovenskih zemljepisnih imen. Ljubljana: Modrijan. σελ. 284.
- ↑ Lipušček, U. (2012) Sacro egoismo: Slovenci v krempljih tajnega londonskega pakta 1915, Cankarjeva založba, Ljubljana. (ISBN 978-961-231-871-0)
