Ερρίκος της Βιγιένα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ερρίκος της Βιγιένα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1400[1][2] Μεντίνα ντελ Κάμπο |
| Θάνατος | 1445[3] Calatayud |
| Τόπος ταφής | Μονή Πομπλέτ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Στέμμα της Αραγωνίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Μεσαιωνική ισπανική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιππότης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αικατερίνη, δούκισσα Βιγιένα (από 1420)[4] Βεατρίκη δε Πιμέντελ (από 1444)[4] |
| Τέκνα | Ερρίκος δε Αραγόν υ Πιμέντελ |
| Γονείς | Φερδινάνδος Α΄ της Αραγονίας[5] και Ελεονώρα του Αλμπουρκέρκε[5] |
| Αδέλφια | Ελεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας Μαρία της Αραγωνίας, βασίλισσα της Καστίλης Σάντσο της Αραγωνίας Πέτρος του Αλμπουρκέρκε Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας |
| Οικογένεια | Οίκος της Τραστάμαρα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας Lord (κύριος της Σεγόβε) Grand Master of the Order of Santiago (1409–1445) Count of Empúries (1436–1445) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερρίκος, ισπαν. Villena (1400 - 15 Ιουνίου 1445) από τον Οίκο της Τραστάμαρα ήταν 1ος δούκας της Βιγιένα (συζυγικώ δικαιώματι, jure auxoris), 4ος κόμης τού Αλμπουρκέρκε, κόμης τού Αμπούριας και μεγάλος Μάγιστρος τού Τάγματος τού Σαντιάγκο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο τρίτος γιος τού Φερδινάνδου Α΄ της Αραγωνίας και της Ελεονώρας των Τραστάμαρα, κόρης τού Σάντσο-Αλφόνσου 1ου κόμη τού Αλμπουρκέρκε. Η μητέρα του έγινε 3η κόμισσα τού Αλμπουρκέρκε.
Μεγαλύτερα αδέλφια του ήταν ο Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας, η Μαρία και ο Ιωάννης. Οι γονείς του τού άφησαν ιδιοκτησίες στην Καστίλη. Από νέος εισήλθε στην Αυλή της Καστίλης, όπου ο θείος του Ερρίκος Γ΄ της Καστίλης τού εξασφάλισε μία θέση στο βασ. Συμβούλιο τού γιού του Ιωάννη Β΄.
Το 1409 απεβίωσε ο Λορένθο Σουάρεθ δε Φιγουερόα μεγάλος Μαγίστρου τού Τάγματος τού Σαντιάγκο. Αν και ο Ερρίκος ήταν 9 ετών, τον διαδέχθηκε. Το 1418 απεβίωσε η Αικατερίνη των Ανζού-Λάνκαστερ, σύζυγος τού Ερρίκου Γ΄ και ο νεαρός Ερρίκος φιλοδόξησε να επηρεάσει τον 13ετή εξάδελφό του Ιωάννη Β΄ και να λάβει μέρος στην εξουσία της Καστίλης. Ο Ερρίκος νυμφεύτηκε την Αικατερίνη, αδελφή τού Ιωάννη Β΄. Ο γάμος ήταν μέρος συμφωνίας, όπου η αδελφή του Ερρίκου, η Μαρία παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ και ο αδελφός του Αλφόνσος Ε΄ νυμφεύτηκε τη Μαρία (αδελφή τού Ιωάννη Β΄). Ο γάμος του αύξησε τη δύναμή του και ο Ιωάννης Β΄, που ένοιωθε πως απειλείται από αυτήν, ζήτησε την υποστήριξη τού Άλβαρο δε Λούνα δούκα τού Τρουχίγιο.
Το 1420 με τη βοήθεια ευγενών πολιόρκησε το κάστρο πού διέμενε ο Ιωάννης Β΄, ισχυριζόμενος ότι ο Άλβαρο δε Λούνα απήγαγε τον βασιλιά, τού οποίου ζήτησε την παράδοση. Όμως ο Ερρίκος συνελήφθη και κατηγορήθηκε για προδοσία. Φυλακίστηκε στο κάστρο Μόρα και με τις προσπάθειες τού Αλφόνσου Ε΄ ελευθερώθηκε και εξορίστηκε.
Το 1427 ο Άλβαρο δε Λούνα έπεσε σε δυσμένεια και ο Ερρίκος ανέλαβε κάποια από την πρότερη δύναμή του. Αυτός και η σύζυγός του επέστρεψαν στην Καστίλη, διεκδίκησαν το δουκάτο της συζύγου του, αυτό της Βιγιένα και το έλαβαν καθώς και την υπόλοιπη προίκα της. Το 1429 ο Αλφόνσος Ε΄ και ο αδελφός του Ιωάννης, σύζυγος της βασίλισσας της Ναβάρρας, κήρυξαν τον πόλεμο στην Καστίλη· ο Ερρίκος τους υποστήριξε. Όμως με τις προσπάθειες της αδελφής τους Μαρίας, η ρήξη αποσοβήθηκε. Τότε ο Ερρίκος έπρεπε να διαφύγει πάλι και ζήτησε καταφύγιο στη Νάπολη, της οποίας ο Αλφόνσος Ε΄ διεκδικούσε το στέμμα. Το 1435 τα δύο αδέλφια πολέμησαν μαζί, αλλά φυλακίστηκαν· χάρη στις προσπάθειες της αδελφής τους Μαρίας, ελευθερώθηκαν.
Όταν το 1435 απεβίωσε η μητέρα του, ο Ερρίκος κληρονόμησε την κομητεία τού Αλμπουρκέρκε & Αμπούριας. Μετά από μία εξέγερση των ευγενών στην Καστίλη, επέστρεψε εκεί το 1438 για να λάβει μέρος και συγκρούστηκε ένοπλα με τον Ιωάννη Β΄. Το 1439 απεβίωσε η σύζυγος τού Ερρίκου και ο Ιωάννης Β΄ κατέλαβε το δουκάτο της Βιγιένα. Το 1445 ο Ερρίκος συνέδραμε τον αδελφό του Ιωάννη στον πόλεμο εναντίον τού Ιωάννη Β΄ και έλαβε μέρος στη μάχη τού Ολμέδο. Υπάρχει η άποψη ότι ο Ιωάννης θα κατακτούσε τη νότια Καστίλη και θα έκανε εκεί βασιλιά τον Ερρίκο. Όμως ο τελευταίος πληγώθηκε θανάσιμα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1418 την εξαδέλφη του Αικατερίνη των Τραστάμαρα, κόρη τού Ερρίκου Γ΄ της Καστίλης. Δεν απέκτησαν απογόνους και η Αικατερίνη, κατά τη γέννηση ενός θνησιγενούς τέκνου της, απεβίωσε το 1439.
Σύντομα μετά ο Ερρίκος έκανε δεύτερο γάμο με τη Βεατρίκη δε Πιμέντελ και είχε τέκνο:
- Ερρίκος 1445-1522, κόμης τού Αμπούριες, 1ος δούκας της Σεγόρβε.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 6611/enrique-de-aragon. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0024114.
- ↑ p10732.htm#i107317.
- ↑ 4,0 4,1 p10732.htm#i107317. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
|