Ερρίκος Δ΄ του Βολφενμπύτελ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ερρίκος Δ΄ ο Πρεσβύτερος | |
|---|---|
| δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουρκ | |
 ο θυρεός του δουκάτου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουρκ (1482-1582) | |
πρίγκιπας του Βόλφενμπύτελ | |
| Περίοδος | 1491-1514 (μαζί με τον Ερρίκος Α΄) |
| Προκάτοχος | Γουλιέλμος Δ΄ |
| Διάδοχος | Ερρίκος Ε΄ |
| Γέννηση | 14 Ιουνίου 1463 |
| Θάνατος | 23 Ιουνίου 1514 (51 ετών) κάστρο Λέερορτ, Αν. Φρεισία |
| Σύζυγος | Αικατερίνη της Πομερανίας |
| Επίγονοι | Χριστόφορος Αικατερίνη Ερρίκος Ε΄ Φραγκίσκος Γεώργιος |
| Οίκος | Γουέλφων |
| Πατέρας | Γουλιέλμος Δ΄ |
| Μητέρα | Ελισάβετ του Στόλμπεργκ |
| δεδομένα () | |
Ο Ερρίκος Δ΄ ο Πρεσβύτερος ή ο Κακός (1463 - 1514) από τον Οίκο των Γουέλφων ήταν πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ και Κάλενμπεργκ μαζί με τον αδελφό του (1491-94) και πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ (1494-1514). Οι κτήσεις του ήταν μέρος του δουκάτου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Γουλιέλμου Δ΄ και της Ελισάβετ του Στόλμπεργκ. Ο πατέρας του, πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ και Κάλενμπεργκ, αποσύρθηκε το 1491 παραχωρώντας την κτήση του στους γιους του Ερρίκο Δ΄ και στο νεότερο αδελφό του Ερρίκος Α΄. Τρία έτη μετά τα δύο αδέλφια μοίρασαν την κληρονομιά: ο Ερρίκος Δ΄ έλαβε το Βολφενμπύτελ και ο αδελφός του το Κάλενμπεργκ.
Το 1492 η πόλη του Μπράουνσβαϊγκ όφειλε φόρους και ο Ερρίκος Δ΄ την απέκλεισε για ενάμιση έτος ώσπου συμβιβάστηκαν. Το 1498 αυτός και ο Ιωάννης Ε΄ δούκας της Σαξονίας-Λάουενμπουρκ συμφώνησαν να κατακτήσουν τις εκβολές του Βέζερ στη Φρεισία. Η περιοχή αυτή, που λεγόταν Βούρστεν (Wursten), ανήκε τυπικά στον Γιόχαν Ρόντε αρχιεπίσκοπο της Βρέμης, αλλά ουσιαστικά ήταν αυτόνομη. Ο Ερρίκος Δ΄ έστειλε 3.000 ακοντιοφόρους, που υπέταξαν τους εκεί αγρότες του βάλτου και αμείφθηκαν λεηλατώντας τους. Τότε ο Ρόντε συμμάχησε με το Αμβούργο, που φοβόταν για τη ναυσιπλοΐα στον Έλβα, επιτέθηκαν με 1.300 πολεμιστές και κατέλαβαν το Χάντελν το επόμενο έτος. Το 1500 η περιοχή ανακαταλήφθηκε από τον Μάγκνους Α΄, γιο του Ιωάννη Ε΄, με τη βοήθεια της Μαύρης Φρουράς, ένα σώμα αδίστακτων μισθοφόρων της Ολλανδίας και της Ανατολικής Φρεισίας. Ο επίσκοπος, μη γνωρίζοντας τη συμμαχία, ζήτησε τη βοήθεια του Ερρίκου Ε΄. Πρόσφερε τη θέση του διοικητή (coadjutor) της επισκοπής με δικαίωμα διαδοχής (cum jure succedendi) στον πρώτο γιο του Ερρίκου Δ΄, τον Χριστόφορο. Η συμφωνία εξυπηρετούσε τις επεκτατικές βλέψεις του Ερρίκου Δ΄, που έγινε διώκτης της Μαύρης Φρουράς. Ο Ερρίκος Δ΄ και ο αδελφός του μεσολάβησαν για την ειρήνη μεταξύ του Μάγκνους A΄ και του Ρόντε, με τον όρο το Χάλντεν να μείνει στον Μάγκνους Α΄, όπως ήταν και πριν (status quo ante). Ο Σύλλογος των κληρικών της Βρέμης επικύρωσε τη συμφωνία. Ο Χριστόφορος όμως ήταν μόλις 13 ετών και ο πάπας Aλέξανδρος ΣΤ΄ Βοργίας ζήτησε 1.500 φιορίνια (guelders) του Ρήνου για να συμφωνήσει, που τα πλήρωσε ο Σύλλογος.
Το 1509 η συμμαχία με τον Μάγκνους σφραγίστηκε με τον γάμο του με την Αικατερίνη, κόρη του Ερρίκου Δ΄. Το 1511 που απεβίωσε ο Ρόντε, τον διαδέχθηκε ο 24ετής Χριστόφορος. Το ίδιο έτος ο Ερρίκος Δ΄ με άλλα μέλη του Οίκου του υπέταξαν το Χόγια, που είχε αρνηθεί τη φεουδαλική υποτέλεια στο Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Το 1514 ενεπλάκη στη διαμάχη της Σαξονίας με την Ανατολική Φρεισία και στην πολιορκία του κάστρου Λέερ πυροβολήθηκε στο κεφάλι.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1486 νυμφεύτηκε την Αικατερίνη, κόρη του Έρικ Β΄ δούκα της Πομερανίας και είχε τέκνα:
- Χριστόφορος π. 1487-1558, αρχιεπίσκοπος της Βρέμης.
- Αικατερίνη π. 1488-1563, παντρεύτηκε τον Μάγκνους Α΄ δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουρκ.
- Ερρίκος Ε΄ 1489-1568 ο νεότερος, πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ.
- Φραγκίσκος π. 1492-1529, επίσκοπος του Μίντεν.
- Γεώργιος 1494-1566, αρχιεπίσκοπος της Βρέμης.
- Έρικ π. 1500-1553, ιππότης του Τευτονικού Τάγματος.
- Γουλιέλμος, απεβ. π. 1557, ιππότης του Τευτονικού Τάγματος.
- Ελισάβετ, ηγουμένη του Στέτερμπουργκ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Elke Freifrau von Boeselager, „Das Land Hadeln bis zum Beginn der frühen Neuzeit", in: Geschichte des Landes zwischen Elbe und Weser: 3 vols., Hans-Eckhard Dannenberg und Heinz-Joachim Schulze (eds.), Stade: Landschaftsverband der ehem. Herzogtümer Bremen und Verden, 1995 and 2008, vol. I 'Vor- und Frühgeschichte' (1995), vol. II Mittelalter (einschl. Kunstgeschichte)' (1995), vol. III Neuzeit (2008), (=Schriftenreihe des Landschaftsverbandes der ehem. Herzogtümer Bremen und Verden; vols. 7–9), ISBN (vol. I) ISBN 978-3-9801919-7-5, (vol. II) ISBN 978-3-9801919-8-2, (vol. III) ISBN 978-3-9801919-9-9, vol. II: pp. 321–388.
- Karl Ernst Hermann Krause (1881), "Johann III. (Erzbischof von Bremen)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 14, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 183–185
- Karl Schleif, Regierung und Verwaltung des Erzstifts Bremen, Hamburg: no publ., 1972, (=Schriftenreihe des Landschaftsverbandes der ehemaligen Herzogtümer Bremen und Verden; vol. 1), zugl.: Hamburg, Univ., Diss., 1968.
- Michael Schütz, "Die Konsolidierung des Erzstiftes unter Johann Rode", in: Geschichte des Landes zwischen Elbe und Weser: 3 vols., Hans-Eckhard Dannenberg and Heinz-Joachim Schulze (eds.), Stade: Landschaftsverband der ehem. Herzogtümer Bremen und Verden, 1995 and 2008, vol. I Vor- und Frühgeschichte (1995), vol. II Mittelalter (einschl. Kunstgeschichte) (1995), vol. III Neuzeit (2008), (=Schriftenreihe des Landschaftsverbandes der ehem. Herzogtümer Bremen und Verden; vols. 7–9), ISBN (vol. I) ISBN 978-3-9801919-7-5, (vol. II) ISBN 978-3-9801919-8-2, (vol. III) ISBN 978-3-9801919-9-9, vol. II: pp. 263–278.
- (German) Zedlers Universal-Lexicon, vol. 12, p. 776
- (German) www.Welfen.de
|