Ερνστ Νέτουκα

Έρνστ Νέτουκα

Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	1927
Τόπος γέννησης	Βιέννη, Αυστρία
Ημερ. θανάτου	18 Φεβρουαρίου 1995
Τόπος θανάτου	Κόλντινγκ, Δανία
Θέση	Μέσος
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1946-1948	SC Ostbahn XI
1948-1950	Badener AC
1950-1951	SC Auto
Προπονητική καριέρα
Περίοδος	Ομάδα
1954-1955	ΣΚ Μπρέγκεντς
1955	Άρης Θεσσαλονίκης
1958-1961	AIA
1962-1965	Βάιλε Μπόλντκλουμπ
1966-1967	Χβιντόβρε
1966	Εθνική Δανίας Β
1967	Εθνική Δανίας
1968-1969	ΑΒ Κοπεγχάγης
1969	Έσμπιεργκ φΜ
1970-1971	Χβιντόβρε
1972-1973	Horsens fS
1974-1975	Βάιλε Μπόλντκλουμπ
1974	Εθνική Δανίας Κ-21 (βοηθός)
1976-1978	Χβιντόβρε
1979-1981	Kolding IF
1982	Τσάρλτον Αθλέτικ (προπονητής Νέων)
1983-1989	Randers Freja
1990	Aabenraa
1993-1995	Vejen SF
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Έρνστ Γιόχαν Μάρσελ Νέτουκα (γερμανικά: Ernst Johann Marcell Netuka), γεννημένος το 1927 στη Βιέννη, ήταν Δανο-Αυστριακός ποδοσφαιριστής και μετέπειτα προπονητής ποδοσφαίρου. Απεβίωσε στο στις 18 Φεβρουαρίου 1995 στο Κόλντινγκ της Δανίας. Μεταξύ άλλων, διετέλεσε προπονητής, σε Βάιλε Μπόλντκλουμπ, Χβιντόβρε, Έσμπιεργκ φΜ, Randers Freja και Kolding IF.

Πρώτα χρόνια

Σύμφωνα με την αφήγηση του γιού του, Peter, ο Έρνστ Νέτουκα γεννήθηκε στη Βιέννη και ενδιαφέρθηκε από νεαρή ηλικία για το ποδόσφαιρο και την προπονητική. Ο Ερνστ ήταν ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής στα τμήματα υποδομής της Ραπίντ Βιέννης, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο έβαλε τέλος στην καριέρα του. Εντάχθηκε στον Ερυθρό Αστέρα Βιέννης, έναν μικρό ερασιτεχνικό σύλλογο.

Έζησε στη Βιέννη κατά τη διάρκεια και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, οι Ρώσοι εισέβαλαν στη πόλη και επιχείρησαν να συλλάβουν όλους τους νεαρούς σε στρατεύσιμη ηλικία. Ο Ερνστ, 17 ετών, και ο ξάδερφός του Βάλτερ, 16 ετών, προσπάθησαν να διαφύγουν. Ο Ερνστ πήδηξε στον Δούναβη και κολύμπησε μακριά, ο Βάλτερ συνελήφθη και στάλθηκε στη Σιβηρία, όπου αφέθηκε ελεύθερος μόλις το 1955.

Στις αρχές του 1946, ο Ερνστ επέστρεψε στην Αυστρία και αγωνίστηκε στην Wiener Liga για την SC Ostbahn XI, ενώ στη συνέχεια φόρεσε τις φανέλες των ερασιτεχνικών Badener AC, ESV Krems και SC Auto.

Αγγλία

Το 1953, ο Νέτουκα εγκαταστάθηκε στο Λέστερ της Αγγλίας, όπου και εργάστηκε ως ναυαγοσώστης μερικής απασχόλησης, για μια περίοδο όπου έσωσε 3 αγόρια από πνιγμό και παρασημοφορήθηκε για την πράξη του αυτή από τον δήμαρχο της πόλης.

Στο Λέστερ ο Νετούκα γνώρισε και τη μετέπειτα σύζυγό του, την Pat. Όσο ζούσε στην Αγγλία, έλαβε μια προσφορά να γίνει παίκτης-προπονητής για την ιρλανδική Κορκ Σίτι και μετέβη στην Ιρλανδία χωρίς όμως να προχωρήσει η συνεργασία με την Κορκ. Όταν επέστρεψε στην Αγγλία, έπαιξε για την Γκρίμσμπι Τάουν. Λίγο αργότερα, μετακόμισε στο Μπρέγκεντς της Αυστρίας, όπου παντρεύτηκε στις 21 Ιουνίου 1955.

Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα, στην ΣΚ Μπρέγκεντς το Δεκέμβριο του 1954 και παρέμεινε στο τιμόνι της ομάδας μέχρι τον Ιούνιο του 1955, όταν και μετά τον υποβιβασμό της ομάδας από την Staastliga, αποχώρησε.

Ελλάδα

Στις 13 Ιουλίου του 1955, ο Άρης απέστειλε τον σύμβουλο της Διοίκησής του, Δ. Ηλιάδη στη Βιέννη, με σκοπό να βρει κάποιον ικανό προπονητή για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας, η οποία είχε μείνει κενή μετά την αιφνιδιαστική αποχώρηση του Κιρίλ Σιμονόφσκι.. Λίγες ημέρες αργότερα, ο σύλλογος ανακοίνωσε την πρόσληψη του παντελώς άγνωστου στο ελληνικό κοινό, Νέτουκα και τον παρουσίασε στους παίκτες του συλλόγου. Την 1η Ιουλίου μάλιστα συνόδευσε την ομάδα στο πρώτο φιλικό της σεζόν με αντίπαλο τη Ελπίδα Δράμας στη Δράμα. Ωστόσο η θητεία του στον Άρη υπήρξε σύντομη (28 Ιουλίου-15 Σεπτεμβρίου 1955) χωρίς να καθίσει στον πάγκο της ομάδας σε κάποιο επίσημο παιχνίδι.

Δανία

Το 1958, ο Νέτουκα αναζήτησε δουλειά στη Δανία. Πιο συγκεκριμένα, στο Ώρχους. Έψαξε τα πάντα για την πόλη και σκέφτηκε ότι θα γινόταν προπονητής στην Ώρχους ΓΦ. Μόνο όταν πήγε στη Δανία ανακάλυψε ότι ο σύλλογος με τον οποίο είχε συμφωνήσει ήταν η AIA.

Ως προπονητής της ΑΙΑ εργάστηκε από το 1958 έως το 1961 και παρέμεινε τόσο πιστός στην ομάδα που αρνήθηκε δελεαστικές προσφορές της Ώρχους τρεις φορές.

Το 1960 οδήγησε την AIA στην 1η κατηγορία. Στο Άαρχους μάλιστα έζησε στο ίδιο σπίτι με τον προπονητή της Ώρχους, Γκέζα Τόλντι.

Από το 1962 έως το 1965 εργάστηκε στη Βάιλε. Ο πρωτοεμφανιζόμενος Νετούκα ήταν ένας ικανός προπονητής, αλλά δεν είχε το καλύτερο ξεκίνημα στην Βάιλε επειδή ήθελε να εισαγάγει ένα νέο στυλ παιχνιδιού (4-2-4). Η Βάιλε ξεκίνησε τη σεζόν 1962/63 χάνοντας τους πρώτους τέσσερις αγώνες αλλά σταδιακά βελτιώθηκε εντυπωσιακά και κατέκτησε τελικά την 5η θέση.

Η αφομοίωση της τακτικής του Νέτουκα οδήγησε την ομάδα ,το 1965, στη κατάκτηση της 2ης θέσης της Α’ κατηγορίας, χάνοντας μάλιστα το πρωτάθλημα κυριολεκτικά στο νήμα, καθώς η Έσμπιεργκ ισοφάρισε δύο λεπτά πριν από το τέλος του τελευταίου ματς και ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια Δανίας, ενώ η Βάιλε παρέμεινε αήττητη μέχρι το επόμενο φθινόπωρο, ίσως η καλύτερη ομάδα του συλλόγου όλων των εποχών.

To 1966, ο Νέτουκα ανέλαβε την Χβιντόβρε, μια άσημη ομάδα από μια γειτονιά της Κοπεγχάγης.

Η Χβίντοβρε είχε προβιβαστεί μόλις 2 χρόνια νωρίτερα από τη Β'Κατηγορία του δανικού ποδοσφαίρου, μαζί με την Άλμποργκ. Ο Ερνστ Νέτουκα πήρε τη θέση του Μπεντ Γιούργκενσεν το 1966 ως προπονητής και στην πρώτη του σεζόν, η Χβίντοβρε εξέπληξε τους πάντες. Στους πρώτους έξι αγώνες, η Χβίντοβρε δεν δέχτηκε ούτε ένα γκολ κι ο τερματοφύλακας Γιούργκεν Χένρικσεν κράτησε την εστία του ανέπαφη για 558 λεπτά. Καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, η επιτυχημένη συνταγή της Χβιντόβρε βασίστηκε στη στιβαρή της άμυνα ( σε 22 αγώνες, δέχτηκε μόλις 16 γκολ, διατηρώντας ανέπαφη την εστία της σε 12 αγώνες). Η Χβιντόβρε ολοκλήρωσε το πρώτο μισό της σεζόν αήττητη και ηττήθηκε για πρώτη φορά (με 2-4) από τη Βάιλε (16η αγωνιστική).

Ο Νέτουκα χρησιμοποίησε μόλις 14 παίκτες σε όλη τη σεζόν, εκ των οποίων οι 10 ήταν προϊόντα της ακαδημίας του συλλόγου. Μόνο οι Χένρικσεν, Βίλι Μπανγκ Νίλσεν (Φρεμ Σαξκόμπινγκ), Κνουτ Άντερσεν (Χάσλε) και Φριτς Χάνσεν (Φρεμ Σακσκόμπινγκ) προέρχονταν από άλλους συλλόγους.

Με τέτοιες επιδόσεις, όπως ήταν λογικό, η Χβιντόβρε κατέκτησε τον τίτλο για πρώτη φορά στην ιστορία της και εξασφάλισε τη θέση της στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της σεζόν 1967-68.

Το φθινόπωρο του 1967, η Χβιντόβρε νίκησε και απέκλεισε την ελβετική Βασιλεία στον πρώτο γύρο πριν αντιμετωπίσει την πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης, των Αμάνσιο, Γκέντο κ.ά. Στο πρώτο ματς ήρθε ισόπαλη (με 2-2) στο Idraetsparken της Κοπεγχάγης μπροστά σε 41.000 θεατές, αλλά έχασε με 4-1 στη Μαδρίτη μπροστά σε ένα πλήθος 90.000.

Σύμφωνα με μαρτυρίες των παικτών που προπόνησε εκείνη την περίοδο, ο Νέτουκα υπήρξε καινοτόμος προπονητής. Καθώς εισήγαγε επαγγελματικά πρότυπα στις προπονήσεις των ομάδων του, εγκαινιάζοντας την τετραήμερη προπόνηση ανά εβδομάδα, πράγμα άγνωστο μέχρι τότε στο ερασιτεχνικό δανέζικο ποδόσφαιρο, καθώς και την ξεχωριστή ατομική προπόνηση για τους τερματοφύλακες της ομάδας. Επίσης ως προπονητής στις ομάδες του, ο Νέτουκα ήταν συχνά προπονητής και στα τμήματα νέων, όπου οι νεότεροι παίκτες λάμβαναν συμβουλές και καθοδήγηση.

Παράλληλα δε με το πόστο του στην τεχνική ηγεσία της Χβιντόβρε, διετέλεσε ομοσπονδιακός προπονητής και με την Εθνική Δανίας Β (1966) και την Εθνική Δανίας (1967). Ειδικότερα, το 1967, η Δανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (DBU) διόρισε τον Νέτουκα ως προπονητή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Δανίας, μαζί με τον Έρικ Χάνσεν. Το δίδυμο αυτό κουτσάρισε την εθνική ομάδα για 8 διεθνείς αναμετρήσεις.,

Συνέχισε, πάντα ως πρώτος προπονητής, στην ΑΒ Κοπεγχάγης (1968-69) και μετά (για ένα εξάμηνο) στην Έσμπιεργκ φΜ (1969), προτού επιστρέψει, κατά την σεζόν 1970/71, στην αγαπημένη του Χβιντόβρε με την οποία παραλίγο να κατακτήσει ένα ακόμη πρωτάθλημα (το 1970), όταν ο σύλλογος στην πρώτη θέση μέχρι την προτελευταία αγωνιστική, αλλά αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με την 3η θέση μιας και ηττήθηκε από την Βάιλε (με 3-1) κατά την τελευταία αγωνιστική. Το 1971, η Χβιντόβρε ανακηρύχθηκε δευτεραθλήτρια.

Η σεζόν 1972/73 τον βρήκε να προπονεί την Horsens fS, ενώ το 1974, ο Νέτουκα επέστρεψε στην Βάιλε όπου εργάστηκε με μεγάλη επιτυχία, οδηγώντας το σύλλογο στην κατάκτηση της 2η θέσης το 1974, καθώς και του Κυπέλλου Δανίας, όταν νίκησε στον τελικό την Holbæk στις 8 Μαΐου 1975 .

Παράλληλα με το πόστο του στην τεχνική ηγεσία της Βάιλε, διετέλεσε βοηθός προπονητής στην Εθνική Δανίας Κ-21 (1974).

Το 1976, επέστρεψε για τρίτη και τελευταία φορά στην τεχνική ηγεσία της Χβιντόβρε, όπου παρέμεινε μέχρι το 1978. Πετυχαίνοντας μάλιστα και την επάνοδο της ομάδας στην 1η κατηγορία (1978). Επόμενοι σταθμοί στην προπονητική του καριέρα υπήρξαν η Kolding IF (1979-1981), (την οποία οδήγησε από την 3η στην 1η κατηγορία μέσα σε τρία χρόνια, και για το λόγο αυτό ανακηρύχθηκε «Προπονητής της Χρονιάς» το 1981), και η Τσάρλτον Αθλέτικ (προπονητής Νέων) (1982).

Ο Ερνστ Νέτουκα επέστρεψε επίσης στη Δανία το 1983 και οδήγησε τη Randers Freja από Γ’ κατηγορία στην Α’ κατηγορία ενώ τιμήθηκε ξανά ως «Προπονητής της Χρονιάς» το 1985. Παρέμεινε στη Ράντερς μέχρι το 1989, όπου μεγαλούργησε καθιερώνοντας το επιθετικό δίδυμο Λαρς Έλστρουπ-Λαρς Γιάκομπσεν.

Συνέχισε στην Aabenraa της Β’ Εθνικής (1990) και έκλεισε την προπονητική του καριέρα στην η Vejen SF (1993-95).

Μέχρι τον θάνατό του το 1995, ο Νέτουκα προπόνησε συνολικά 10 συλλόγους της Δανίας: AIA, Vejle BK, Hvidovre IF, Esbjerg fB, AB, Hvidovre IF (2 φορές), Horsens fS, Vejle BK (2 φορές), Hvidovre IF (3 φορές), Kolding IF, Randers Freja, Aabenraa BK.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Προφίλ στο transfermarkt.at
• Strittich & Netuka:Österreichs vergessene Dänemark-Trainer Als zwei Österreicher "denen Dänen" den Fußball erklärten
• Προφίλ στο worldfootball.net