Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερνέστο Σεντίγιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερνέστο Σεντίγιο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ernesto Zedillo (Ισπανικά)
Γέννηση27  Δεκεμβρίου 1951[1][2][3]
Πόλη του Μεξικού[4]
ΚατοικίαΝιου Χέιβεν
Χώρα πολιτογράφησηςΜεξικό
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[5]
ΣπουδέςNational Polytechnic Institute
Πανεπιστήμιο Γέιλ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοικονομολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
δημιουργός γραπτών έργων
πολιτικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Γέιλ
National Polytechnic Institute[6]
Citigroup
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΘεσμικό Επαναστατικό Κόμμα και d:Q6064551
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος του Μεξικού (1994–2000)
Secretariat of Public Education (1992–1993)
Mexico presidential candidate for the Revolutionary Institutional Party (1994)
Υπουργός παιδείας
Βραβεύσειςκολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (19  Ιανουαρίου 1996 και 1996)[7]
Βραβείο των τεσσάρων ελευθεριών - Ελευθερία από το φόβο (2002)[8]
Wilbur Cross Medal (2001)[9]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ουγγαρίας
Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα (27  Οκτωβρίου 1995)
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε (30  Σεπτεμβρίου 1998)[10]
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (26  Μαρτίου 1996)[11]
επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (2003)[12]
Περιδέραιο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι (10  Μαΐου 2002)[13]
Μεγαλόσταυρος με διαμάντια του Τάγματος του Ήλιου του Περού
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (19  Φεβρουαρίου 1999)[14]
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 1η τάξη
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ερνέστο Σεντίγιο (Ernesto Zedillo Ponce de León, ισπανική προφορά: eɾˈnesto seˈðiʝo, γενν. 27 Δεκεμβρίου 1951) είναι Μεξικανός οικονομολόγος και πολιτικός. Διετέλεσε Πρόεδρος του Μεξικού από την 1η Δεκεμβρίου 1994 έως τις 30 Νοεμβρίου 2000, ως ο τελευταίος από μια αδιάκοπη 71ετή σειρά Προέδρων προερχόμενων από το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI).

Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του αντιμετώπισε μία από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία του Μεξικού, η οποία ξεκίνησε λίγες μόνο εβδομάδες μετά την ανάληψη της εξουσίας[15] [16]. Αντιπαρατέθηκε στον προκάτοχό του Κάρλος Σαλίνας δε Γορτάρι, επιρρίπτοντας στις πολιτικές του την ευθύνη για την κρίση (αν και ο ίδιος ο Σεντίγιο δεν παρεξέκλινε από νεοφιλελεύθερες πολιτικές των δύο προκατόχων του [17]) και επέβλεψε τη σύλληψη του αδελφού του Ραούλ Σαλίνας δε Γορτάρι[18]. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε επίσης, μεταξύ άλλων, από νέες συγκρούσεις με το Στρατό των Ζαπατίστα και τον Λαϊκό Επαναστατικό Στρατό[19], την αμφιλεγόμενη εφαρμογή του Fobaproa για τη διάσωση του εθνικού τραπεζικού συστήματος[20], μια πολιτική μεταρρύθμιση που επέτρεψε στους κατοίκους της Πόλης του Μεξικού να εκλέξουν δικό τους δήμαρχο, και τις σφαγές Άγουας Μπλάνκας και Ακτεάλ που διαπράχθηκαν από κρατικές δυνάμεις[21] [22].

Αν και οι πολιτικές του Σεντίγιο επέτρεψαν στο Μεξικό να βγει από την οικονομική κρίση και να επιστρέψει στην ανάπτυξη, η λαϊκή δυσαρέσκεια για τις επτά δεκαετίες κυβέρνησης από το PRI οδήγησε το κόμμα στην ήττα, για πρώτη φορά, στις βουλευτικές εκλογές του 1997[23] και κατόπιν στις προεδρικές εκλογές του 2000, στις οποίες ο υποψήφιος της δεξιάς αντιπολίτευσης του Εθνικού Κόμματος Δράσης Βισέντε Φοξ κέρδισε την Προεδρία της Δημοκρατίας, τερματίζοντας 71 χρόνια αδιάκοπης κυβέρνησης του κόμματος PRI[24]. Η αποδοχή της ήττας του PRI από τον Σεντίγιο και η ειρηνική παράδοση εξουσίας στον διάδοχό του βελτίωσε την εικόνα του κατά τους τελευταίους μήνες της θητείας του και έτσι αποχώρησε από το αξίωμα με λαϊκή αποδοχή της τάξης του 60%[25].

Από το τέλος της θητείας του ως προέδρου το 2000, ο Σεντίγιο υπήρξε ηγετική φωνή σε θέματα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση, ειδικά για τον αντίκτυπό της στις σχέσεις μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών.

Σήμερα είναι Διευθυντής του Κέντρου Μελέτης της Παγκοσμιοποίησης στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διαμερικανικού Διαλόγου και του Citigroup.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6571xmd. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ernesto-Zedillo. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 150049787. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  7. ↑ BOE-A-1996-1606.
  8. ↑ rooseveltinstitute.org/fdr-four-freedoms-awards-1/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  9. ↑ gsas.yale.edu/documents/wilbur-cross-medalists-1966-2023-year.
  10. ↑ www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  11. ↑ www.quirinale.it/onorificenze/insigniti/11539. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  12. ↑ www.harvard.edu/on-campus/commencement/honorary-degrees. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  13. ↑ commencement.miami.edu/about-us/archives/honorary-degree-recipients/index.html.
  14. ↑ Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  15. ↑ «The peso crisis, ten years on: Tequila slammer». The Economist. 2004-12-29. https://www.economist.com/node/3524948. Ανακτήθηκε στις 2014-07-08. 
  16. ↑ «The Tequila crisis in 1994». Rabobank. 2013-09-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-04-10. https://web.archive.org/web/20150410090503/https://economics.rabobank.com/publications/2013/september/the-tequila-crisis-in-1994/. Ανακτήθηκε στις 2014-07-27. 
  17. ↑ «Salinas vs. Zedillo» (στα Spanish). La Jornada. http://www.jornada.unam.mx/2005/10/11/index.php?section=politica&article=020a1pol. Ανακτήθηκε στις 2018-03-09. 
  18. ↑ Salinas' Brother Charged in Mexican Assassination New York Times 1 March 1995
  19. ↑ «Wayback Machine» (PDF). 17 Οκτωβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2018. 
  20. ↑ Solís, L. (comp.) (1999). Fobaproa y las recientes reformas financieras. México: Instituto de Investigación Económica y Social "Lucas Alamán", A.C.
  21. ↑ «Resuelve SCJN Atraer Caso de Acteal». Archive.is. 3 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2017. 
  22. ↑ «La matanza de Aguas Blancas». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  23. ↑ Nohlen, D (2005) Elections in the Americas: A data handbook, Volume I, p453 (ISBN 978-0-19-928357-6)
  24. ↑ Nohlen, D (2005) Elections in the Americas: A data handbook, Volume I, p475 (ISBN 978-0-19-928357-6)
  25. ↑ Aznarez, Juan Jesus (1 Δεκεμβρίου 2000). «Zedillo abandona la presidencia con una popularidad del 60%». El Pais. https://elpais.com/diario/2000/12/01/internacional/975625205_850215.html. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ernesto Zedillo στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ερνέστο_Σεντίγιο&oldid=10219060"