Ερνέστος Φρειδερίκος της Έσσης-Φίλιπσταλ-Μπάρχφελντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερνέστος Φρειδερίκος της Έσσης-Φίλιπσταλ-Μπάρχφελντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ernst von Hessen-Philippsthal-Barchfeld (Γερμανικά)
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1789
Μπάρχφελντ
Θάνατος19  Απριλίου 1850
Χερλεσχάουζεν
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςRitterakademie[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγεωργός
Οικογένεια
ΓονείςΑδόλφος της Έσσης-Φίλιπσταλ-Μπάρχφελντ και Λουίζα της Σαξονίας-Μάινινγκεν
ΑδέλφιαΚάρολος της Έσσης-Φίλιπσταλ-Μπάρχφελντ
Wilhelm, Landgrave of Hesse-Philippsthal-Barchfeld
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςGeneral of the Cavalry
Πόλεμοι/μάχεςΓαλλική εισβολή στη Ρωσία και Πόλεμος του ΣΤ΄ Συνασπισμού
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ερνέστος-Φρειδερίκος, γερμ.: Ernst Friedrich von Hessen-Philippsthal-Barchfeld (28 Ιανουαρίου 1789 Μπάρχφελντ - 19 Απριλίου 1850, κάστρο Αουγκούστεναου Χέρλεσχαουζεν) από τον Οίκο της Έσσης-Κάσσελ ήταν Γερμανός ευγενής και Ρώσος στρατηγός του ιππικού.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1789 στο Μπάρχφελντ της Θουριγγίας, ως δευτερότοκος γιος του Αδόλφου (1742-1803) λαντγκράβου της Έσσης-Φίλιπσταλ-Μπάρχφελντ και της Λουίζας των Βέττιν (1752-1805), κόρης του Αντώνιου-Ούλριχ δούκα της Σαξονίας-Μάινινγκεν.

Όταν η πατρίδα του κατακλύστηκε από τους Γάλλους, κατέφυγε στη Ρωσία και έγινε δεκτός στη Ρωσική υπηρεσία ως αντισυνταγματάρχης στο 6ο Σύνταγμα "Τζέγκερ" στις 29 Μαΐου 1808.

Στις 23 Οκτωβρίου 1811 απολύθηκε από την υπηρεσία για λόγους υγείας, αλλά επανήλθε στις 23 Ιουνίου 1812 με την προαγωγή σε συνταγματάρχη και τον διορισμό του στο ιππικό. Συμμετείχε στον Πατριωτικό Πόλεμο του 1812 για την απελευθέρωση της Ευρώπης από τον Ναπολέοντα. Τραυματίστηκε σοβαρά στις 29 Αυγούστου 1812 στη Μάχη του Μποροντίνο, όταν το πόδι του σχίστηκε από μπάλα κανονιού. Στις 22 Αυγούστου 1826 προήχθη σε υποστράτηγο.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 1836, κατόπιν αιτήματός του, αποδεσμεύτηκε από την υπηρεσία με τον βαθμό τού στρατηγού τού ιππικού και με το δικαίωμα να φορά στολή. Επιπλέον, ως ένδειξη της ιδιαίτερης εύνοιας του Τσάρου Νικολάου Α΄, του απονεμήθηκε η διάκριση του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι για την εξαιρετική του υπηρεσία.

Ταξίδεψε στη Μεγάλη Βρετανία, όπου η εξαδέλφη του, Αδελαΐδα της Σαξονίας-Μάινινγκεν (σύζυγος του Γουλιέλμου Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου), τον υποστήριξε στην εύρεση ενός καλού τεχνίτη για ένα τεχνητό πόδι. Ο Eρνέστος-Φρειδερίκος έλαβε τιμητικά τον Μεγαλόσταυρο του ιππότη του Τάγματος του Λουτρού και όταν απεβίωσε ο Γουλιέλμος Δ΄, ήταν παρών στη στέψη της ανιψιάς εκείνου Βικτώριας.

Ο Ερνέστος-Φρειδερίκος απεβίωσε στις 19 Απριλίου 1850 στο Χέρλεσαουζεν.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές σε βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2020.