Επιχείρηση Τιρμπουσόν
Επιχείρηση Τιρμπουσόν | |||
---|---|---|---|
Μέρος της μάχης της Μεσογείου και της συμμαχικής εισβολής στη Σικελία | |||
Άντρες του 1ου τάγματος, μέρος της 3ης Ταξιαρχίας της Βρετανικής 1ης Μεραρχίας, προχωρώντας στην ενδοχώρα κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Τιρμπουσόν. | |||
Χρονολογία | 11 Ιουνίου 1943 | ||
Τόπος | Νησί Παντελερία 36°47′15″N 11°59′33″E / 36.78750°N 11.99250°E | ||
Στόχοι | Συμμαχική κατοχή των νησιών | ||
Κατάσταση | Συμμαχική νίκη | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απολογισμός | |||
|
Η Επιχείρηση Τιρμπουσόν (αγγλικά: Operation Corkscrew) ήταν το κωδικό όνομα μιας συμμαχικής επιχειρησης εισβολής στο ιταλικό νησί Παντελλερία (μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας) στις 11 Ιουνίου 1943, πριν από τη Εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρχε ένα πρώιμο σχέδιο για να καταληθφεί το νησί στα τέλη του 1940 (Επιχείρηση Εργαστήριο)[3], αλλά αυτό ακυρώθηκε όταν η Λουφτβάφε ενίσχυσε τις δυνάμεις του Άξονα στην περιοχή.[4]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ενδιαφέρον των Συμμάχων επέστρεψε στην Παντελλερία στις αρχές του 1943. Οι εγκαταστάσεις ραντάρ και το αεροδρόμιο στο νησί θεωρούνταν πραγματική απειλή για την προγραμματισμένη εισβολή στη Σικελία (με την ονομασία Operation Husky). Η ιταλική φρουρά στο νησί αποτελούνταν από 12.000 άνδρες σε καλά εδραιωμένα οχυρά με 21 πυροβόλα με ποικιλία διαμετρημάτων. Επιπλέον, υπήρχε η ευκαιρία να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος του βομβαρδισμού σε καλές οχυρωμένες άμυνες.[5] Αποφασίστηκε από τους Συμμάχους να κοιτάξουν αν το νησί θα μπορούσε να δεχθεί μόνο με εναέριους και ναυτικούς βομβαρδισμούς. Σε αντίθετη περίπτωση, προγραμματίστηκε μια αμφίβια εισβολή για τις 11 Ιουνίου.
Αεροπορικές επιδρομές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξεκινώντας στα τέλη Μαΐου, το νησί υπέστη σταθερά αυξανόμενους εναέριους βομβαρδισμούς. Στις αρχές Ιουνίου, οι επιθέσεις εντάθηκαν και 14.203 βόμβες βάρους 4.119 τόνων ρίχτηκαν σε 16 ιταλικά οχυρά. Στις 8 Ιουνίου, μια ομάδα εφόδου του Βασιλικού Ναυτικού με πέντε αποβατικά, οκτώ καταδρομικά και τρεις τορπιλακάτους πραγματοποίησαν βομβαρδισμούς στο κύριο λιμάνι του νησιού.
Η εισβολή παρατηρήθηκε από τον Αμερικανό στρατηγό Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή στη Μεσόγειο και τον Ναύαρχο Άντριου Κάννινγκαμ από την ναυαρχίδα HMS Aurora.[5][6] Από τις 8 Μαΐου έως τις 11 Ιουνίου, 5.285 βομβαρδιστικές επιδρομές πραγματοποιήθηκαν από μεσαία και βαριά αεροσκάφη, ρίχνοντας συνολικά 6.202 τόνους βομβών στο νησί.[5]
Δύο αιτήματα των συμμάχων για παράδοση της φρουράς έμειναν αναπάντητα και, στις 11 Ιουνίου, η αμφίβια επίθεση προχώρησε. Περίπου μία ώρα πριν το αποβατικό σκάφος φτάσει στις παραλίες, τα συνοδευτικά πλοία άνοιξαν πυρ. Άγνωστο στους επιτιθέμενους, ο διοικητής της φρουράς στην Παντελλερία ζήτησε άδεια από τη Ρώμη να παραδοθεί το προηγούμενο βράδυ και την έλαβε εκείνο το πρωί.[5] Όταν προσγειώθηκαν οι πρώτοι από τους Βρετανούς Κομμάντος, οι Ιταλοί παραδόθηκαν.
Συνέπειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μια εκτίμηση του Βρετανού αναλυτή καθηγητή Σερ Σόλλυ Ζούκερμαν ανέφερε ότι η αποτελεσματικότητα της άμυνα είχε μειωθεί στο 47%. Ο έντονος δεκαήμερος αεροπορικός βομβαρδισμός είχε μειώσει σημαντικά την άμυνα. Από τις 80 θέσεις του στρατού που βομβαρδίστηκαν, 43 υπέστησαν ζημιές (10 εκτός επισκευής). Όλες οι επικοινωνίες ελέγχου καταστράφηκαν, μαζί με πολλές θέσεις πυροβόλων όπλων, αποθήκες πυρομαχικών και καταφύγια αεροπορικών επιδρομών. Η ευκολία της επιδρομής οδήγησε σε αισιόδοξη εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των εναέριων βομβαρδισμών, η οποία δεν επιβεβαιώθηκε πάντα στην πράξη.
Οι ιταλικές φρουρές σε άλλα κοντινά νησιά (όπως η Λαμπεντούσα και η Λινόζα) έπεσαν γρήγορα. Η επιχείρηση άνοιξε τον δρόμο για την Εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία ένα μήνα αργότερα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Evans, Bryn (2014) The Decisive Campaigns of the Desert Air Force 1942-1945 en Pen & Sword, p. 96. ISBN 9781783462605
- ↑ Marco Gioannini, Giulio Massobrio (2007). Bombardate l'Italia. Storia della guerra di distruzione aerea 1940-1945. Rizzoli, p. 300. ISBN 9788817015851 (Ιταλικά)
- ↑ Winston Churchill (1949). «Desert Victory». Their Finest Hour. Houghton Mifflin Company. σελ. 552. ISBN 0-395-41056-8.
- ↑ Winston Churchill (1950). «The Mediterranean War». The Second World War: The Grand Alliance. Houghton Mifflin Company. σελ. 52. ISBN 0-395-41057-6.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Rogers, Edith C. (1947). The Reduction of Pantelleria and Adjacent Islands, 8 May-14 June 1943 (PDF). monograph 52. US Air Force, Air Force Historical Research Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2009.
- ↑ «The Evening Independent - Jun 11, 1943». Google News Archive. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013.