Επιστολές του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Ελάχιστες από τις επιστολές που έγραψε ο Μέγας Αλέξανδρος διασώζονται σήμερα, και πολλές από αυτές που υποτίθεται ότι είναι η αλληλογραφία του είναι στην πραγματικότητα πλασματικές. Τα αυτόγραφα χειρόγραφα έχουν χαθεί όλα. Μόνο μερικές επίσημες επιστολές που απευθύνονται στις ελληνικές πόλεις σώζονται επειδή ήταν χαραγμένες σε πέτρα, αν και μερικές από αυτές είναι επίσημες οδηγίες (γραφές) και όχι αληθινές επιστολές. Το περιεχόμενο άλλων αναφέρεται μερικές φορές σε ιστορικές πηγές, όπως ο Διόδωρος Σικελιώτης, ο Φλάβιος Αρριανός και ο Πλούταρχος, αλλά μόνο περιστασιακά αυτές οι πηγές φαίνεται να παραθέτουν τέτοιες επιστολές. Μόνο ένα μικρό μέρος της αλληλογραφίας του Αλέξανδρου είναι επομένως προσβάσιμο σήμερα, και ακόμη λιγότερο από τα πραγματικά του λόγια.[1]
Στο αρχηγείο του Αλεξάνδρου τηρούνταν αρχείο αλληλογραφίας. Η τελική του μοίρα είναι άγνωστη, αλλά ο Πλούταρχος αναφέρει στη βιογραφία του για τον Ευμένη Καρδιανό ότι αφού ο Αλέξανδρος έκαψε τη σκηνή του Ευμένη, «έγραψε στους σατράπες και τους στρατηγούς (δηλαδή τους κυβερνήτες) λέγοντάς τους να στείλουν αντίγραφα των κατεστραμμένων εγγράφων και διέταξε τον Ευμένη να τα συλλέξει όλα». Σε πέτρα σώζονται οι επιστολές του Αλέξανδρου προς τη Χίο και την Πριήνη.[1] Ο Πλούταρχος παραθέτει 31 επιστολές που γράφτηκαν από ή προς τον Αλέξανδρο. Τα αποδέχεται ως γνήσια, αλλά η σύγχρονη ιστοριογραφία διχάζεται.[2] Η γενική γνώμη ήταν να αξιολογηθούν οι επιστολές κατά περίπτωση, αναγνωρίζοντας ότι ορισμένες είναι πλαστές.[3]
Οι πολλές επιστολές που αποδίδονται στο Μέγα Αλέξανδρο στη Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου δεν μπορούν να ληφθούν στην ονομαστική τους αξία και σίγουρα δεν αντιπροσωπεύουν την αρχική μορφή ή λέξεις οποιωνδήποτε πραγματικών επιστολών που μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτά. Ανάμεσα στις λογοτεχνικές δημιουργίες του έργου είναι η αλληλογραφία του Αλέξανδρου με τη μητέρα του, την Ολυμπιάδα, με τον Πέρση βασιλιά, Δαρείο Γ', με τον δάσκαλο του, Αριστοτέλης, με την πόλη της Αθήνας, την Κανδάκη, μια αφρικανή βασίλισσα, και τις θρυλικές Αμαζόνες.[4] Μια επιστολή προς την Ολυμπιάδα, αντίστοιχη με αυτή στη Φυλλάδα, αναφέρεται και στον Αρριανό.[3] Η απόκρυφη επιστολή προς τον Αριστοτέλη για την Ινδία κυκλοφόρησε ανεξάρτητα και ευρέως, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε αποδεκτή ως αυθεντική σε όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα.[5]
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Forrest, William G. (1969) «Το δεύτερο γράμμα του Αλέξανδρου στους Χιώτες». Κλειώ 51 (51): 201–206.
- Heisserer, AJ (1973) "Alexander's Letter to the Chians: A Redating of SIG 3 283." Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 22 (2): 191–204. JSTOR 4435329
- Heisserer, AJ (1980) Alexander the Great and the Greeks: The Epigraphic Evidence . University of Oklahoma Press.
- Piejko, Francis. (1985) «Η Δεύτερη Επιστολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Χίο». Phoenix 39 (3): 238–249. JSTOR 1088637
- Walbank, Frank William. (1962) «Surety στο γράμμα του Αλεξάνδρου προς τους Χιώτες». Φοίνιξ 16 (3): 178–180. JSTOR 1086813
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Lionel I. C. Pearson (1955), "The Diary and the Letters of Alexander the Great", Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 3(4): 429–455, at 443–450. JSTOR 4434421
- ↑ J. R. Hamilton (1961), "The Letters in Plutarch's Alexander", Proceedings of the African Classical Associations 4: 9–20.
- ↑ 3,0 3,1 Elizabeth Carney (2006), Olympias: Mother of Alexander the Great (Routledge), pp. 3, 131.
- ↑ Krzysztof Nawotka (2017), The Alexander Romance by Ps.-Callisthenes: A Historical Commentary (Brill), pp. 7–9.
- ↑ Faustina Doufikar-Aerts (2010), "A Letter in Bits and Pieces: The Epistola Alexandri ad Aristotelem Arabica. A First Edition with Translation Based on Four 16th–18th-century Manuscripts", in R. Kerr and T. Milo (eds.), Writings and Writing from Another World and Another Era in Honour of J. J. Witkam (Archetype), p. 91.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την αρχαία Μακεδονία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |