Επανάσταση της Νικαράγουας

Επανάσταση της Νικαράγουας
Μέρος της κρίσης της Κεντρικής Αμερικής και του Ψυχρού Πολέμου στη Λατινική Αμερική
Χρονολογία	19 Ιουλίου 1961 – 25 Απριλίου 1990 (28 έτη)
Τόπος	Νικαράγουα
Έκβαση	Νίκη των Σαντινίστας Ο Αναστάσιο Σομόζα Ντεμπαγιέ παραιτείται και καταφεύγει στο Μαϊάμι τον Ιούλιο του 1979. Ανάληψη της εξουσίας από μια πενταμελής προσωρινή κυβέρνηση. Οι δεξιοί Κόντρας ξεκινούν ένοπλη εξέγερση κατά των Σαντινίστας το 1981 η οποία συνεχίζεται μέχρι το 1990. Η συμφωνία Τέλα υπογράφεται το 1989 και το κόμμα Σαντινίστας ηττάται στις εκλογές του 1990, σηματοδοτώντας το τέλος της ένοπλης επανάστασης. Οι Σαντινίστας με επικεφαλής τον Ντανιέλ Ορτέγκα επανεξελέγησαν το 2006 και παραμένουν στην εξουσία μέχρι σήμερα.

Η Επανάσταση της Νικαράγουας (ισπανικά: Revolución Nicaragüense‎‎), ή επανάσταση των Σαντινίστας (ισπαν. Revolución Popular Sandinista) ήταν μια ένοπλη σύγκρουση που έλαβε χώρα στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής της Νικαράγουας από το 1978 έως το 1990.

Ξεκίνησε με την αυξανόμενη αντιπολίτευση στη Δικτατορία Σόμοζα στη δεκαετία του 1960 και του 1970, την ανατροπή της δικτατορίας το 1978–1979, και τις μάχες μεταξύ της κυβέρνησης και των Κόντρας από το 1981 έως το 1990. Η επανάσταση χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα πεδία μάχης του Ψυχρού Πολέμου.

Η αρχική ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος Σομοζά το 1978–79 κόστισε πολλές ζωές, και ο πόλεμος των Κόντρας της δεκαετίας του 1980 είχε δεκάδες χιλιάδες ακόμα και ήταν αντικείμενο έντονης διεθνούς συζήτησης. Λόγω της πολιτικής αναταραχής, της αποτυχημένης οικονομίας και της περιορισμένης κυβερνητικής επιρροής, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 τόσο το FSLN (ένας Αριστερός συνασπισμός πολιτικών κομμάτων) όσο και το Κόντρας (ένας δεξιός συνασπισμός αντιεπαναστατικών ομάδων) έπρεπε να λάβουν βοήθεια από την Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντίστοιχα.

Η ειρηνευτική διαδικασία ξεκίνησε με τις Συμφωνίες του Σάποα το 1988 και ο πόλεμος τελείωσε μετά την υπογραφή της Συμφωνίας του Τέλα το 1989 και την παράδοση των στρατευμάτων του FSLN. Μια δεύτερη εκλογή το 1990 οδήγησε στην εκλογή του ΟΗΕ, και οι Σαντινίστας έχασαν την εξουσία μέχρι το 2006.

Υπόβαθρο

Δικτατορία Σόμοζα

Μετά την κατοχή της Νικαράγουας από τις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1912 έως το 1933 κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Μπανάνων, μια κληρονομική στρατιωτική δικτατορία υπό την ηγεσία της Οικογένεια Σόμοζα ανέλαβε την εξουσία και την διατήρησε από το 1937 μέχρι την κατάρρευση της το 1979. Η δυναστεία των Σομόζα αποτελούσε τον Αναστασίο Σομόσα Γκαρσία, τον μεγαλύτερο γιο του Λουίς Σομόζα Ντεμπαγιέ και τελικά τον Αναστάσιο Σομόζα Ντεμπαγιέ. Η εποχή των Σομόζα χαρακτηρίστηκε από οικονομική ανάπτυξη, αν και με αυξανόμενη ανισότητα και πολιτική διαφθορά, την ισχυρή υποστήριξη των ΗΠΑ στο καθεστώς, καθώς και εξάρτηση από τις πολυεθνικές εταιρείες με έδρα τις ΗΠΑ.