Επίσκοπος Πάτρας Στρατοκλής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στρατοκλής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
λατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος

Ο Στρατοκλής ήταν ιερομάρτυρας και ο πρώτος επίσκοπος Πατρών, μετά τον ιδρυτή της πατραϊκής εκκλησίας Απόστολο Ανδρέα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηταν ο πρώτος επίσκοπος Πατρών μετά από τον ιδρυτή της πατραϊκής εκκλησίας Απόστολο Ανδρέα[1], αδελφός του Αιγεάτη, ρωμαίου διοικητή της Αχαΐας, που τον αντικατέστησε όταν αυτός πήγε στην Ρώμη να ανανεώσει την εξουσία του[2].

Την εποχή εκείνη, στην Πάτρα είχε έρθει ο Απόστολος Ανδρέας και από τους πρώτους μαθητές του ήταν ο Στρατοκλής, μαζί με την γυναίκα του Αιγεάτη, την Μαξιμίλλα[2]. Ο Στρατοκλής έγινε χριστιανός, όταν κάποια μέρα ένας υπηρέτης του έπαθε βαριά επιληπτική κρίση και τον πήγε στον απόστολο ο οποίος και τον θεράπευσε.

Όταν γύρισε από την Ρώμη ο Αιγεάτης σταύρωσε τον απόστολο Ανδρέα, ο οποίος πριν πεθάνει, χειροτόνησε επίσκοπο Πάτρας τον Στρατοκλή [3]. Η Μαξιμίλλα μαζί με τον Στρατοκλή ζήτησαν και πήραν το σώμα του Ανδρέα και το έθαψαν στον τόπο του μαρτυρίου του, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ο ομώνυμος ναός[4]. Μαζί έχτισαν το κτήριο επισκοπής και πολλά ησυχαστήρια. Έδωσαν όλη την περιουσία τους στους φτωχούς και αφοσιώθηκαν στην μετάδοση και καθιέρωση του χριστιανισμού στην Πάτρα. Οι συνεχείς διώξεις των Ρωμαίων τους ανάγκασαν να παίρνουν πολλές προφυλάξεις[5].

Κατά την επισκοπική του θητεία αναφέρεται ότι έχτισε Μητροπολιτικό ναό στο σημερινό κάστρο της πόλης αφιερωμένο στην Αιωνία Σοφία και στην μνήμη της διδασκαλίας του Απόστολου Ανδρέα[6]. Πιθανότατα ο ναός χτίστηκε πάνω στα ερείπια ή ενσωματώθηκε σε αυτόν της Παναχαϊδος Αθηνάς[7].

Προκάτοχος
Απόστολος Ανδρέας
Επίσκοπος Πατρών Διάδοχος
Ηρωδίων

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιερά Μητρόπολις Πατρών, τοπική αγιολογία
  2. 2,0 2,1 Θωμόπουλος 1888, σελ. 180
  3. Θωμόπουλος 1888, σελ. 181
  4. Θωμόπουλος 1888, σελ. 183
  5. Θωμόπουλος 1888, σελ. 184
  6. Θωμόπουλος 1888, σελ. 185
  7. Θωμόπουλος 1888, σελ. 217

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]