Επίθεση στο Προυνάρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επίθεση στο Προυνάρου
Ρουμανική Εκστρατεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου
Χρονολογία28 Νοεμβρίου 1916
ΤόποςΠρουνάρου (Ρουμανία)
ΈκβασηΤακτική νίκη των Κεντρικών Δυνάμεων
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
5.000
Άγνωστες
Απολογισμός
4.866
Άγνωστες

Η Επίθεση στο Προυνάρου (ρουμανικά: Şarja de la Prunaru) ήταν πολεμικό επεισόδιο στα πλαίσια της ρουμανικής εκστρατείας του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που έλαβε χώρα στις 28 Νοεμβρίου (15 Νοεμβρίου με το παλιό ημερολόγιο) στο χωριό Προυνάρου και αποτέλεσε μέρος της μάχης του Βουκουρεστίου.

Υπόβαθρο και μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μνημείο με τους πεσόντες της μάχης

Αφού οι γερμανικές, οι βουλγαρικές και οι τουρκικές δυνάμεις πέρασαν τον Δούναβη υπό τις διαταγές του Στρατηγού Άουγκουστ φον Μάκενσεν, ενώ οι γερμανικές και οι αυστροουγγρικές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Έριχ φον Φάλκενχαϊν διέσχισαν τα Καρπάθια Όρη, οι Κεντρικές Δυνάμεις σχεδίαζαν να παγιδεύσουν τις ρουμανικές δυνάμεις μεταξύ του Δούναβη και των Καραπαθίων Όρεων και να αναγκάσουν τη Ρουμανία να βγει από τον πόλεμο. Το φθινόπωρο του 1916, η 4η Ρουμανική Στρατιά του Στρατηγού Κονσταντίν Πρέζαν προχώρησε σε επίθεση στο Άρτζες (με κατάληξη τη μάχη του Βουκουρεστίου).

Στις 27 Νοεμβρίου (14 Νοεμβρίου με το παλιό ημερολόγιο), η Ομάδα Κοσχ (217η Γερμανική Μεραρχία Πεζικού, 26η Τουρκική Μεραρχία Πεζικού και η μεραρχία ιππικού του Κόλμαρ Φράιρ φον ντερ Γκόλτζ), υπό τις διαταγές του Ρόμπερτ Κοσχ,[1] προωθήθηκε σθεναρά κατά μήκος της γραμμής Ζίμνιτσα-Ντραγκανέστι-Βλάσκα-Βουκουρέστι, ενώ μια δεύτερη ομάδα (1η Βουλγαρική Μεραρχία Πεζικού και 12η Βουλγαρική Μεραρχία Πεζικού) προωθήθηκε κατά μήκος της γραμμής Ζίμνιτσα-Τζιόρτζιο, καταλαμβάνοντας το Τζιόρτζιο το ίδιο απόγευμα. Στην κύρια γραμμή, η επίθεση αναχαιτίστηκε από την 18η Ρουμανική Μεραρχία Πεζικού κατά μήκος της γραμμής που σχηματίστηκε στον λόφο του ποταμού Τελεόρμαν. Ένα τάγμα των γερμανικών Alpenkorps από την εμπροσθοφυλακή της 27ης Γερμανικής Μεραρχίας Πεζικού κατέλαβε το χωριό Προυνάρου το ίδιο απόγευμα. Με σκοπό να μην περικυκλωθεί από τις αντίπαλες δυνάμεις και να μην αναγκαστεί σε υποχώρηση, ο Στρατηγός Αλεξάντρου Ρεφεράντρου, διοικητής της 18ης μεραρχίας πεζικού, αποφάσισε να επιτεθεί τον αντίπαλο στο Ντραγκανέστι-Βλάσκα, χρησιμοποιώντας την 43η μικτή ταξιαρχία και το 2ο Σύνταγμα Ιππικού Ροσιόρι.

Το πρωϊ της 28ης Νοεμβρίου (15 Νοεμβρίου με το παλιό ημερολόγιο), ασυνήθιστα σφοδρές μάχες σημειώθηκαν στα περίχωρα του Προυνάρου μεταξύ της 43ης μικτής ταξιαρχίας και των δυνάμεων κατοχής. Η ομίχλη διαλύθηκε και οι Γερμανοί προχώρησαν σε ελιγμό με σκοπό να περικυκλώσουν την 43η ταξιαρχία με δυνάμεις που βρίσκονταν έξω από το χωριό. Την ίδια στιγμή, ο Στρατηγός Ρεφεράντρου διέταξε το 2ο Σύνταγμα Ροσιόρι να προχωρήσει στη μάχη. Έτσι ξεκίνησε η επίθεση στο Προυνάρου. Ο Κονσταντίν Κιριτέσκου (Ρουμάνος ιστορικός) δίνει την εξής περιγραφή: «Πίσω από τους φράχτες, στα παράθυρα των σπιτιών και στις γέφυρες, ο εχθρός [Γερμανοί και Βούλγαροι] έκρυψε δεκάδες πολυβόλα και έριχνε χαλάζι τις σφαίρες κατά του συντάγματος. Τα άλογα και οι ιππείς έπεσαν σ' ένα συνονθύλευμα το ένα πάνω στ' άλλο. Διακόσιοι άνθρωποι που παρέμειναν στο πεδίο της μάχης μαζί με τα πτώματα των αλόγων αποτελούσαν μια μάζα σάρκας γεμάτη αίμα. Μεταξύ τους όλοι οι αξιωματικοί του συντάγματος, ξεκινώντας από τον γενναίο διοικητή τους».

Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2ο Σύνταγμα Ιππικού Ροσιόρι καταστράφηκε (μονάχα 134 άνδρες από τους 5.000 επέζησαν), αλλά χάρη στη δράση του στο Προυνάρου, η 18η Ρουμανική Μεραρχία Πεζικού κατάφερε να ανασυνταχθεί στη γραμμή Λέτσα Νουά-Ζιλάνα και να συνεισφέρει στις αμυντικές επιχειρήσεις για το Βουκουρέστι.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Biography of General Robert Kosch Αρχειοθετήθηκε 2007-10-01 στο Wayback Machine., at bundesarchiv.de. (Γερμανικά)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Constantin Kiriţescu, Istoria războiului pentru întregirea României 1916-1919, Bucharest: Editura Casei şcoalelor, 1927. OCLC 3107331
  • Vasile Milea, Victor Atanasiu, România în anii primului război mondial: caracterul drept, eliberator al participării României la război, vol. 2, Ed. Militară, Bucharest, 1987. OCLC 18616519
  • Constantin Olteanu, Istoria Militară a Poporului Român, vol. 5, Ed. Militară, Bucharest, 1988. OCLC 13189140
  • "Bătălia pentru Bucureşti" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., Curierul Armatei, December 15, 2006 (Ρουμανικά)
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Prunaru Charge της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).