Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εξέγερση στο Βαλουχιστάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Εξέγερση στο Βαλουχιστάν είναι μια εξέγερση και επανάσταση από Βαλούχους αυτονομιστές αντάρτες και διάφορες ισλαμιστικές μαχητικές ομάδες εναντίον των κυβερνήσεων του Πακιστάν και του Ιράν στην περιοχή του Βαλουχιστάν, η οποία καλύπτει την πακιστανική επαρχία Μπαλουχιστάν, την ιρανική επαρχία Σιστάν και Βαλουχιστάν, και το Βαλουχιστάν του νότιου Αφγανιστάν. Πλούσια σε φυσικούς πόρους, αυτή είναι η μεγαλύτερη, λιγότερο πυκνοκατοικημένη και λιγότερο ανεπτυγμένη επαρχία στο Πακιστάν και το Ιράν,[1][2] και ένοπλες ομάδες απαιτούν μεγαλύτερο έλεγχο των φυσικών πόρων της επαρχίας και πολιτική αυτονομία. Οι αυτονομιστές Βαλούχοι έχουν επιτεθεί σε πολίτες από άλλες εθνότητες σε όλη την επαρχία.[3] Στη δεκαετία του 2010, οι επιθέσεις εναντίον της σιιτικής κοινότητας από σεκταριστικές ομάδες -αν και δεν σχετίζονται πάντα άμεσα με τον πολιτικό αγώνα- έχουν αυξηθεί, συμβάλλοντας σε εντάσεις στο Βαλουχιστάν.[4][5] Στο Πακιστάν, η εθνοτική αυτονομιστική εξέγερση είναι μικρής κλίμακας, αλλά συνεχίζεται κυρίως στο νότιο Βαλουχιστάν, καθώς και σεχταριστική και θρησκευτικά υποκινούμενη αγωνιστική δράση που συγκεντρώνεται κυρίως στο βόρειο και κεντρικό Βαλουχιστάν. [6]

Στην επαρχία Βαλουχιστάν του Πακιστάν, εξεγέρσεις από εθνικιστές Βαλούχους έχουν πραγματοποιηθεί το 1948-50, 1958-60, 1962-63 και 1973-1977, με μια συνεχιζόμενη εξέγερση χαμηλού επιπέδου που ξεκίνησε το 2003.[7] Αυτή η εξέγερση έχει αρχίσει να εξασθενεί. Σε ένα άρθρο με τίτλο «Το τέλος της εξέγερσης των Βαλούχων του Πακιστάν;», ο Βαλούχος αναλυτής, Malik Siraj Akbar, ανέφερε ότι οι μαχητές των Βαλούχων είχαν αρχίσει να σκοτώνουν τους δικούς τους διοικητές.[8] Επιπλέον, οι αυτονομιστές τον τελευταίο καιρό κατηγόρησαν επίσης τις δικές τους ομάδες ότι εμπλέκονται σε ευρέως διαδεδομένο έγκλημα, ληστείες και βιασμούς κατά Βαλούχων γυναικών, με ορισμένους να υποστηρίζουν ότι αυτό που ξεκίνησε ως ιδεαλιστικός πολιτικός αγώνας για τα δικαιώματα του λαού τους μετατράπηκε σε συμμορίες που εκβιάζουν, απάγουν και ακόμη και βιάζουν ντόπιους.[9] Ωστόσο, ο Ακμπάρ χαρακτήρισε την οργή προς τον πρωθυπουργό της επαρχίας Αμπντούλ Μαλίκ Βαλόχ «εντεινόμενη και συχνά ανεξέλεγκτη». Οι Βαλούχοι μαχητές δέχτηκαν κάποιες προσφορές συμφιλίωσης από την κυβέρνηση και προσφέρθηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους. Τον Απρίλιο του 2016, τέσσερις διοικητές μαχητών και 144 μαχητές είχαν παραδοθεί στο πλαίσιο της συμφιλίωσης [10] 600 αντάρτες σκοτώθηκαν και 1.025 παραδόθηκαν μετά την αποδοχή της συμφιλίωσης από τον Αύγουστο του 2016.[11] Τον Απρίλιο του 2017, άλλοι 500 αντάρτες Βαλούχοι παραδόθηκαν στο κράτος, συμπεριλαμβανομένων μελών των BRA, UBA και LeB.[12]

Οι αυτονομιστές Βαλούχοι υποστηρίζουν ότι είναι οικονομικά περιθωριοποιημένοι και φτωχοί σε σύγκριση με το υπόλοιπο Πακιστάν.[13][2] Ο Απελευθερωτικός Στρατός του Βαλουχιστάν, χαρακτηρισμένος ως τρομοκρατική οργάνωση από το Πακιστάν, το Ηνωμένο Βασίλειο,[14] και τις Ηνωμένες Πολιτείες,[15] είναι η πιο ευρέως γνωστή αυτονομιστική ομάδα των Βαλούχων. Από το 2000 έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες θανατηφόρες επιθέσεις σε πακιστανικές στρατιωτικές μονάδες, αστυνομία, δημοσιογράφους, πολίτες και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Άλλες αυτονομιστικές ομάδες περιλαμβάνουν το Λασκάρ-ε-Βαλοχιστάν και το Ενωμένο Απελευθερωτικό Μέτωπο του Βαλουχιστάν. [16] [17] [18] [19]

Ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγόρησαν εθνικιστές μαχητές, την κυβέρνηση του Πακιστάν και του Ιράν για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την καταστολή της εξέγερσης. [20]

Το News International ανέφερε το 2012 ότι μια έρευνα του Gallup που διεξήχθη για το DFID αποκάλυψε ότι το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας του Βαλουχιστάν δεν υποστηρίζει την ανεξαρτησία από το Πακιστάν, με μόνο το 37% των εθνικών Βαλούχων και το 12% των Παστούν στο Βαλουχιστάν να τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας. Ωστόσο, το 67% του πληθυσμού του Βαλουχιστάν τάχθηκε υπέρ της μεγαλύτερης επαρχιακής αυτονομίας, συμπεριλαμβανομένου του 79% των εθνοτικών Βαλούχων και του 53% των Παστούν στην επαρχία.[21]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Pakistan has conducted strikes inside Iran». Reuters. https://www.reuters.com/world/pakistan-has-conducted-strikes-inside-iran-afp-report-2024-01-18/. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Qasim Nauman (17 August 2016). «What Is Pakistan's Balochistan Insurgency and Why Is India's Modi Talking About It?». The Wall Street Journal. https://blogs.wsj.com/briefly/2016/08/17/what-is-pakistans-balochistan-insurgency-and-why-is-indias-modi-talking-about-it-the-short-answer/. 
  3. ↑ «Baloch separatists attack traders». BBC News. 27 July 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/8169961.stm. 
  4. ↑ Kine, Phelim (5 July 2014). «Pakistan's Shia Under Attack». The Diplomat. https://thediplomat.com/2014/07/pakistans-shia-under-attack/. 
  5. ↑ «"We are the Walking Dead" – Killings of Shia Hazara in Balochistan, Pakistan». Human Rights Watch. 29 June 2014. https://www.hrw.org/report/2014/06/29/we-are-walking-dead/killings-shia-hazara-balochistan-pakistan. 
  6. ↑ Kakar, Rafiullah (21 Απριλίου 2022). «Resolve Balochistan's problems». DAWN.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2023. 
  7. ↑ Hussain, Zahid (25 April 2013). «The battle for Balochistan». Dawn. https://www.dawn.com/news/794058/the-battle-for-balochistan. 
  8. ↑ Akbar, Malik Siraj (3 November 2014). «The End of Pakistan's Baloch Insurgency?». World Post. https://www.huffingtonpost.com/malik-siraj-akbar/the-end-of-pakistans-balo_b_6090920.html. 
  9. ↑ «AK-47s, Motorcycles, Desperation: Militants Recount Their Paths to War». NBC News (στα Αγγλικά). 30 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  10. ↑ «144 militants including four commanders surrender in Balochistan». Dawn. 18 April 2016. https://www.dawn.com/news/1252887. 
  11. ↑ «Second, third tier Baloch militants surrendered or killed». Geo.tv. 29 August 2016. https://www.geo.tv/latest/112866-Second-third-tier-Baloch-militants-surrendered-or-killed. 
  12. ↑ «Around 500 Baloch rebel militants surrender, pledge allegiance to Pakistan». Hindustan Times. 21 April 2017. http://www.hindustantimes.com/world-news/around-500-baloch-rebel-militants-surrender-pledge-allegiance-to-pakistan/story-qbk6xnZtd2Z0sHaYWcR6jJ.html. Ανακτήθηκε στις 22 April 2017. 
  13. ↑ Kemp, Geoffrey (2010). The East Moves West: India, China, and Asia's Growing Presence in the Middle East (1st έκδοση). Brookings Institution. σελ. 116. ISBN 978-0-8157-0388-4. 
  14. ↑ «Proscribed terrorist groups or organisations». Home Office (Government of the United Kingdom). 26 Νοεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «Terrorist Designations of Balochistan Liberation Army and Husain Ali Hazzima and Amendments to the Terrorist Designations of Jundallah». U.S. Department of State. 2 Ιουλίου 2019. 
  16. ↑ «Balochistan: 'We only receive back the bodies'». The Economist. 7 April 2012. http://www.economist.com/node/21552248. 
  17. ↑ «Waking up to the war in Balochistan». BBC News. 29 February 2012. https://www.bbc.com/news/world-asia-17182978. «The civil war has left thousands dead – including non-Baloch settlers and has gone on for the past nine years, but it hardly made the news in Pakistan, let alone abroad.» 
  18. ↑ «'Their Future is at Stake': Attacks on Teachers and Schools in Pakistan's Balochistan Province» (PDF). Human Rights Watch. Δεκεμβρίου 2010. 
  19. ↑ «In Balochistan, Violence Continues to Target Journalists». Radio Free Europe/Radio Liberty. 9 October 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 August 2019. https://web.archive.org/web/20190825220519/https://pressroom.rferl.org/a/balochistan-journalists/26629476.html. «separatist organizations such as the Baloch Liberation Front and Baloch Liberation Army have claimed responsibility for some of the 27 journalists killed in targeted assassinations since 2007» 
  20. ↑ «Pakistan: Events of 2015». World Report 2016: Pakistan. Human Rights Watch. 27 Ιανουαρίου 2016. 
  21. ↑ «37pc Baloch favour independence: UK survey». The News International. 13 August 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 February 2017. https://web.archive.org/web/20170215072843/https://www.thenews.com.pk/archive/print/624446-37pc-baloch-favour-independence-uk-survey. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εξέγερση_στο_Βαλουχιστάν&oldid=11010940"