Ενρίκε Σιμονέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ενρίκε Σιμονέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Enrique Simonet Lombardo (Ισπανικά)
Γέννηση2  Φεβρουαρίου 1866[1]
Βαλένθια
Θάνατος20  Απριλίου 1927[1]
Μαδρίτη
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςReial Acadèmia de Belles Arts de Sant Carles de València
Βασιλική Ισπανική Ακαδημία στη Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Αξιοσημείωτο έργοEl Juicio de Paris[2]
Οικογένεια
ΣύζυγοςAsunción Castro Crespo[3]
ΤέκναEnrique Simonet Castro
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ενρίκε Σιμονέ Λομπάρντο (ισπαν. Enrique Simonet Lombardo, 2 Φεβρουαρίου 186620 Απριλίου 1927) ήταν Ισπανός ζωγράφος.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ζωγράφος γεννήθηκε στη Βαλένθια. Η πρώτη του επιθυμία, από την παιδική ηλικία, ήταν να σπουδάσει θεολογία, αλλά την εγκατέλειψε προκειμένου να αφιερωθεί στη ζωγραφική. Παρά το ότι γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στη Βαλένθια (στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών Σαν Κάρλος της Βαλένθια), εντάχθηκε σε έναν κύκλο καλλιτεχνών στην πόλη Μάλαγα. Επίσης παρακολούθησε το εργαστήριο του Μπερνάρδο Φεράντιθ Μπαδένες (Bernardo Ferrándiz Bádenes, 1835-1885), εκπροσώπου της σχολής ζωγραφικής της Μάλαγα.

Ζωγραφίζοντας και ταξιδεύοντας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1887 ο Σιμονέ πήρε μια υποτροφία για να σπουδάσει ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Εκεί το 1890 ζωγράφισε τον πίνακα «Ανατομία της καρδιάς», που του απέφερε τη διεθνή αναγνώριση και κέρδισε αρκετά βραβεία.[4] Εκμεταλλευόμενος την παραμονή του στη Ρώμη, ο Σιμονέ ταξίδεψε σε όλη την Ιταλία, ενώ επισκέφθηκε το Παρίσι αρκετές φορές και το 1890 πραγματοποίησε έναν γύρο της Μεσογείου. Επίσης ταξίδεψε στους Αγίους Τόπους, όπου ζωγράφισε το μνημειώδες έργο του «Flevit super illam» (1892), για το οποίο τιμήθηκε με πολλά μετάλλια, όπως στη Μαδρίτη το 1892, στη Διεθνή Έκθεση του Σικάγου το 1893, στη Βαρκελώνη το 1896 και στην Παγκόσμια έκθεση του Παρισιού το 1900. Το 1893 και το 1894 ο ζωγράφος ταξίδεψε στο Μαρόκο ως πολεμικός ανταποκριτής για λογαριασμό του περιοδικού La Ilustración Española y Americana.

Διδάσκοντας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1901 ο Σιμονέ έγινε καθηγητής «Μελετών και μορφών της φύσεως και της Τέχνης» στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης. Το 1911 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Σαν Φερνάντο στη Μαδρίτη. Το 1921 και το 1922 διετέλεσε διευθυντής ιδιωτικής σχολής για αρχιτέκτονες τοπίου. Απεβίωσε 5 χρόνια αργότερα στη Μαδρίτη, σε ηλικία 61 ετών.

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πίνακες του Ενρίκε Σιμονέ υπάρχουν στο Μουσείο του Πράδο και στο Μουσείο της Μάλαγα. Το έργο του «Ο αποκεφαλισμός του Αγίου Παύλου» είναι τοποθετημένο σε περίοπτη θέση στον Καθεδρικό Ναό της Μάλαγα.[5] Καθώς ο ζωγράφος ήταν αφιερωμένος και στη διακοσμητική ζωγραφική, μεταξύ των σωζόμενων έργων του που ξεχωρίζουν είναι οι 4 μεγάλοι καμβάδες με θέμα «Αλληγορίες του Νόμου» στο δικαστικό μέγαρο της Βαρκελώνης και οι «Αλληγορίες των Οκτώ Επαρχιών» στο δικαστικό μέγαρο της Μαδρίτης.

Πίνακές του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Enrique Simonet στο Wikimedia Commons