Εμιράτο της Κυρηναϊκής
Το Εμιράτο της Κυρηναϊκής, ή "Πριγκιπάτο της Κυρηναϊκής", ήρθε σε ύπαρξη όταν ο Σαγίντ Ιντρίς ανακήρυξε μονομερώς την Κυρηναϊκή ως ανεξάρτητο εμιράτο την 1η Μαρτίου του 1949, υποστηριζόμενος από το Ηνωμένο Βασίλειο.[1] Ο Σαγίντ Ιντρίς ανακήρυξε τον εαυτό του Εμίρη της Κυρηναϊκής στο "εθνικό συνέδριο" στη Βεγγάζη.[2] Η αναγνώριση από το Ηνωμένο Βασίλειο απέτυχε να επηρεάσει τη στάση των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι η Βρετανία και ηΓαλλία κατευθύνθηκαν για να προετοιμάσουν την ανεξαρτησία της Λιβύης σε ψήφισμα που εγκρίθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1949.[2] Η ανεξαρτησία τουΗνωμένου Βασιλείου της Λιβύης ανακηρύχθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1951, και στις 27 Δεκεμβρίου ο Εμίρης Ιντρίς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς Ίντρις Α΄.[1][3][2]
Η μαύρη σημαία με το λευκό αστέρι και μισοφέγγαρο σύμβολο εγκρίθηκε από τον Ιντρίς όταν αυτός ανακηρύχθηκε Εμίρης το 1947. Η σημαία έγινε η βάση της σημαίας της Λιβύης του 1951, με την προσθήκη μια κόκκινης και πράσινης λωρίδας, που αντιπροσωπεύοντας την Τριπολιτανία και το Φεζάν αντίστοιχα. Ο Ιντρίς ως βασιλιάς της Λιβύης κράτησε τη σημαία του εμιράτου ως προσωπική Βασιλική Σημαία, με την προσθήκη ενός λευκού στέμματος στο άνω μέρος.[4]
Στις 6 Μαρτίου 2012, αντανακλώντας τα γεγονότα που συνέβησαν 63 χρόνια νωρίτερα, ένα παρόμοιο είδος συνάντησης πραγματοποιήθηκε στη Βεγγάζη, ζητώντας περισσότερη αυτονομία και ομοσπονδιοποίηση για την Κυρηναϊκή. Ο Αχμέντ αλ-Σενούσι, συγγενής του Βασιλιά Ίντρις, ανακοινώθηκε ως ο ηγέτης του αυτοαποκαλούμενου Κυρηναϊκού Μεταβατικού Συμβουλίου.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Minahan, James (2002). Encyclopedia of the Stateless Nations: S-Z. Greenwood Publishing Group. σελ. 1659. ISBN 978-0-313-32384-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Schulze, Reinhard (2002). A modern history of the Islamic world. I.B.Tauris. σελ. 135. ISBN 978-1-86064-822-9.
- ↑ Selassie, Bereket H. (1974). The executive in African governments. Heinemann. σελ. 94. ISBN 978-0-435-83100-4.
- ↑ Barraclough, Flags of The World (1965), σελ. 215.
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2012.