Εμίλιε Λουίζε Φλέγκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εμίλιε Λουίζε Φλέγκε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Emilie Flöge (Γερμανικά)
Γέννηση30  Αυγούστου 1874[1][2][3]
Βιέννη[3]
Θάνατος26  Μαΐου 1952[1][2][3]
Βιέννη[3]
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασχεδιάστρια μόδας[5]
μοντέλο
συλλέκτρια τέχνης[6]
Οικογένεια
ΣύντροφοςΓκούσταφ Κλιμτ
ΓονείςHermann Flöge
ΑδέλφιαHelene Flöge[7]
Pauline Flöge
ΣυγγενείςErnst Klimt (κουνιάδος)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Εμίλιε Λουίζε Φλέγκε (30 Αυγούστου 1874 - 26 Μαΐου 1952) ήταν Αυστριακή σχεδιάστρια μόδας και επιχειρηματίας. Ήταν η σύντροφος του ζωγράφου Γκούσταφ Κλιμτ.

Νεαρή ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εμίλιε Φλέγκε (1902)
Μία ελαιογραφία του Γκούσταφ Κλιμτ.

Η Φλέγκε ήταν το τέταρτο παιδί του μάστορα τορναδόρου και κατασκευαστή των σωλήνων Μεερσάουμ, Χέρμαν Φλέγκε (1837–1897). Η Εμίλιε είχε δύο αδελφές, την Πολίν και την Χελένε και έναν αδελφό, τον Χέρμαν.[8]

Η πρώτη της δουλειά ήταν ως μοδίστρα, αλλά αργότερα έγινε σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής. Το 1894, η Πολίν, η μεγαλύτερη αδερφή της, άνοιξε σχολείο μοδιστρική[9] και η Emilie εργάστηκε εκεί. Το 1899 οι δύο αδελφές κέρδισνα έναν διαγωνισμό ραπτικής και τους ανατέθηκε για να κάνουν ένα φόρεμα Μπατίστ για μία έκθεση.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συνεργασία με την αδερφή της Χελένε, μετά το 1904 η Φλέγκε καθιερώθηκε ως επιτυχημένη επιχειρηματίας και ιδιοκτήτρια του σαλονιού υψηλής ραπτικής, γνωστή ως Σβέστερν Φλέγκε (Αδελφές Φλέγκε) σε έναν μεγάλο βιεννέζικο δρόμο, την Μαρίαχίλφα Στράσε. [10] Σε αυτό το σαλόνι, το οποίο είχε σχεδιαστεί στο Γιούγκεντστιλ από τον αρχιτέκτονα Γιόζεφ Χόφμαν, παρουσίασε ρούχα σχεδιαστών στο ύφος του Βιενέζικου Εργαστηρίου. Η Φλέγκγε σχεδίαζε ρούχα κατά παραγγελία, ιδιαίτερα χαλαρά φορέματα με μοτίβα σε στυλ μεταρρύθμισης (ένα κίνημα που ονομάζεται επίσης βικτωριανή μεταρρύθμιση ενδυμάτων).[11] Αυτό το στιλ προωθήθηκε από το φεμινιστικό κίνημα στη Βιέννη και χαρακτηρίστηκε από ψηλό μπούστο, χαλαρή σιλουέτα και φουσκωτά μανίκια. Θεωρήθηκε ότι αυτός ο τύπος φορέματος ήταν καλύτερος για την υγεία των γυναικών και επέτρεπε ένα μεγαλύτερο εύρος κίνησης. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της στο Λονδίνο και το Παρίσι, εξοικειώθηκε με τις τελευταίες τάσεις της μόδας από την Κοκό Σανέλ και τον Κριστιάν Ντιόρ, ωστόσο, μετά την Προσάρτηση από το γερμανικό Τρίτο Ράιχ το 1938, η Φλέγκε έχασε τους πιο σημαντικούς πελάτες της και έπρεπε να κλείσει το σαλόνι της, το οποίο είχε γίνετε ο κορυφαίος χώρος μόδας για τη βιεννέζικη κοινωνία.[12] Μετά το 1938 εργάστηκε από τον τελευταίο όροφο του σπιτιού της στην Ούνγκαργκασε 39.[13]

Σύνδεση με τον Γκούσταφ Κλιμτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εμίλιε Φλέγκε ήταν μέλος των βιενέζικων μποέμ και Φαν ντε Σιέκλ (Το Τέλος του Αιώνα) κύκλων. Ήταν η σύντροφος του ζωγράφου Γκούσταφ Κλιμτ.[14] [15] Το 1891, η Χελένε, η μεγαλύτερη αδερφή της Εμίλιε, παντρεύτηκε τον Ερνστ Κλιμτ, τον αδελφό του Γκούσταβ Κλιμτ. Όταν ο Έρνστ πέθανε τον Δεκέμβριο του 1892, ο Γκούσταβ έγινε κηδεμόνας της Χελένε. Εκείνη την εποχή η Εμίλιε ήταν δεκαοχτώ χρονών και ο Γκούσταβ έγινε συχνός επισκέπτης στο σπίτι των γονιών της, περνώντας τα καλοκαίρια με την οικογένεια Φλέγκε στη λίμνη Άτερζεε.[8] Πολλές φωτογραφίες απεικονίζουν τον Κλιμτ με την Εμίλιε και την οικογένειά της. [16] [17]

ΤΟ Φιλί 1907–08, λάδι σε καμβά, Αυστριακή Γκαλερί Μπελβεντέρε, Βιέννη

Μετά το 1891, ο Κλίμτ την παρουσίασε σε πολλά από τα έργα του. Οι ειδικοί [18] πιστεύουν ότι το έργο του Το Φιλί (1907-08) δείχνει τον καλλιτέχνη και την Εμίλιε Φλέγκε ως εραστές.

Ο Κλιμτ μπορεί να έχει σχεδιάσει κάποια ρούχα για το σαλόνι των Φλέγκε με το στυλ μεταρρύθμισης, αλλά αυτό συχνά απορρίπτεται υπέρ της ιδέας ότι οι αδελφές Φλέγκε σχεδίαζαν τα φορέματα μόνα τους. [19] Η πελατεία για αυτό που ήταν εκείνη την εποχή μία επαναστατική μόδα ήταν πολύ μικρή για να προσφέρει τα προς το ζην, κέρδιζε, όμως, χρήματα μέσω των συμβατικών στυλ. Ο Κλιμτ ζωγράφιζε πολλές γυναίκες από τα ανώτερα κλιμάκια της βιεννέζικης κοινωνίας και έτσι κατάφερε να εισαγάγει την Εμίλιε Φλέγκε σε μία ευημερούσα πελατειακή βάση.[20] Ο Κλίμτ πέθανε από εγκεφαλικό στις 11 Ιανουαρίου 1918. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα τελευταία του λόγια ήταν: "Η Εμίλιε πρέπει να έρθει." [21] Κληρονόμησε τη μισή από την περιουσία του Κλίμτ, ενώ η άλλη μισή πήγε στην οικογένεια του ζωγράφου.[8]

Στις τελευταίες μέρες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το σπίτι της στο Ούνγκαργκασε έπιασε φωτιά, καταστρέφοντας όχι μόνο τη συλλογή ενδυμάτων της, αλλά και πολύτιμα αντικείμενα από την περιουσία του Γκούσταφ Κλιμτ. [22]

Θάνατος και ταφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικογενειακός τάφος Φλέγκε στο Εβανγκέλισερ Φρίντχοφ στη Βιέννη-Σίμερινγ.

Η Φλέγκε πέθανε σε ηλικία 77 ετών στη Βιέννη στις 26 Μαΐου 1952 και θάφτηκε στον οικογενειακό τάφο του Φλέγκε-Ντόνερ στο Ευαγγελικό Νεκροταφείο στη Βιέννη-Σίμερινγκ στις 30 Μαΐου 1952.[23] Οι αρχές του νεκροταφείου το χαρακτήρισαν ως τάφο διασημοτήτων και αποκατέστησαν την ταφόπλακα για την 150η επέτειο του Γκούσταφ Κλιμτ. Ο τάφος περιλαμβάνεται τώρα στον ιστότοπό τους. [24]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές και πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές αναφορές 
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb162152082. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/157755. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Anna Gadzinski: «KALLIOPE Austria». (Γερμανικά) KALLIOPE Austria. Ομοσπονδιακό Υπουργείο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων. Βιέννη. 2  Σεπτεμβρίου 2015. σελ. 99. ISBN-13 978-3-9503655-5-9.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb162152082. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. books.google.com/books?id=slMxAQAAIAAJ&q=Emilie+Louise+Fl%C3%B6ge&dq=Emilie+Louise+Fl%C3%B6ge&hl=en&newbks=1&newbks_redir=0&sa=X&ved=2ahUKEwiAg9zQ_YDmAhXKuFkKHTwyBz0Q6AEwAXoECAMQAg.
  6. harvardartmuseums.org/collections/object/299849.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 130922496X. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2024.
  8. 8,0 8,1 8,2 «Schönheitsideale & Ornamentik - Damen der Gesellschaft». Museum online. 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2011. 
  9. Gustav Klimt, Emilie Flöge : reforming fashion, inspiring art. Tretter, Sandra; Weinhäupl, Peter, 1962-, Leitner, Martina. Vienna. ISBN 978-3-7106-0071-5. 
  10. Gustav Klimt, Emilie Flöge : reforming fashion, inspiring art. Tretter, Sandra; Weinhäupl, Peter, 1962-, Leitner, Martina. Vienna. ISBN 978-3-7106-0071-5. 
  11. Lloyd, Jill· Witt Doring, Christian (2011). «Feminists and Femmes Fatales: Representing Women in Turn-of-the-Century Vienna». Birth of the Modern: Style and Identity in Vienna 1900. New York: Neue Gallery. σελίδες 120–141. ISBN 978-3777434414. 
  12. Furman, Anna (19 Σεπτεμβρίου 2017). «Before Coco Chanel There Was Emilie Flöge: A Designer the Fashion Industry Forgot». Harper's BAZAAR (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. 
  13. Gustav Klimt, Emilie Flöge : reforming fashion, inspiring art. Tretter, Sandra; Weinhäupl, Peter, 1962-, Leitner, Martina. Vienna. ISBN 978-3-7106-0071-5. 
  14. Fischer, Wolfgang Georg, 1933- (1992). Gustav Klimt & Emilie Flöge : an artist and his muse. McEwan, Dorothea. London: Lund Humphries. ISBN 0-85331-607-4. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  15. Powell, Nicolas. "Emilie Floge and her lover Gustav Klimt." Apollo: The International Magazine for Collectors, August 1982, Vol. 116, p112-114.
  16. York, Neue Galerie New. «Neue Galerie New York». neuegalerie.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. 
  17. York, Neue Galerie New. «Neue Galerie New York». neuegalerie.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. 
  18. Alfred Weidinger (art historian and vice director of Belvedere Museum Vienna) in interview in ORF broadcast "Klimt am Attersee", 26 Aug 2012.
  19. Klimt, Gustav (2000). Klimt's women. Tobias G. Natter, Gerbert Frodl, Österreichische Galerie Belvedere. Cologne: DuMont. ISBN 0-300-08796-9. 
  20. Gustav Klimt, Emilie Flöge : reforming fashion, inspiring art. Tretter, Sandra; Weinhäupl, Peter, 1962-, Leitner, Martina. Vienna. ISBN 978-3-7106-0071-5. 
  21. Powell, Nicolas. "Emilie Floge and her lover Gustav Klimt." Apollo: The International Magazine for Collectors, August 1982, Vol. 116, p112-114.
  22. Gustav Klimt, Emilie Flöge : reforming fashion, inspiring art. Tretter, Sandra; Weinhäupl, Peter, 1962-, Leitner, Martina. Vienna. ISBN 978-3-7106-0071-5. 
  23. «Personendaten». www.evang-friedhof.at. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2021. 
  24. Gustav Klimt, Emilie Flöge : reforming fashion, inspiring art. Tretter, Sandra; Weinhäupl, Peter, 1962-, Leitner, Martina. Vienna. ISBN 978-3-7106-0071-5. 
Πηγές
  • Αυτό το άρθρο ξεκίνησε ως μετάφραση του άρθρου στη γερμανική Wikipedia στο de: Emilie Flöge με πρόσθετες πληροφορίες από τη γαλλική Wikipedia στο fr: Emilie Flöge .

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Gustav Klimt, Emilie Flöge: Reforming Fashion, Inspiring Art, επιμέλεια των Sandra Tretter και Peter Weinhäupl. Βιέννη: Ίδρυμα Gustav Klimt / Wien 1900, 2016.(ISBN 9783710600715)ISBN 9783710600715 .
  • Gustav Klimt & Emilie Flöge: Ένας καλλιτέχνης και η μούσα του, από τον Wolfgang Fischer με τη βοήθεια της Dorothea McEwan. Λονδίνο: Lund Humphries, 2012.(ISBN 0853316074)ISBN 0853316074 .
  • Gustav Klimt & Emilie Flöge: Φωτογραφίες, επιμέλεια των Agnes Husslein-Arco και Alfred Weidinger. Μόναχο: Prestel, 2012.(ISBN 9783791352473)ISBN 9783791352473 .
  • O'Connor, Anne-Marie (2012). The Lady in Gold, The Extraious Tale of Gustav Klimt's αριστούργημα, Πορτρέτο του Adele Bloch-Bauer, Alfred A. Knopf, Νέα Υόρκη,(ISBN 0-307-26564-1)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]