Ελληνοϊρανικές σχέσεις

Οι Ελληνοϊρανικές σχέσεις είναι οι διμερείς σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και του Ιράν. Οι δύο χώρες είχαν σχέσεις για χιλιάδες χρόνια, και διατηρούν μεγάλη ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς. Η Ελλάδα έχει πρεσβεία στην Τεχεράνη, ενώ το Ιράν εκπροσωπείται από την πρεσβεία του στην Αθήνα.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών χρονολογούνται από την αρχαιότητα και πολύ πριν από την περσική εισβολή στην Ελλάδα. Από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., ο Οίκος των Αχαιμενιδών είχε τον έλεγχο πάνω από όλα της Μικράς Ασίας (η οποία περιλάμβανε πολλές εθνοτικές ελληνικές περιοχές), καθώς και πολλά από τα ελληνικά νησιά, τη Θράκη και το βασίλειο της Μακεδονίας, με τις δύο τελευταίες να αποτελούν μεγάλα τμήματα της σημερινής βόρειας Ελλάδας. Υπάρχει επίσης η έκθεση του Στράβων με μιας αθηναϊκής αντιπροσωπείας στην Περσία το 432 π.Χ.^[1] Οι σχέσεις από τότε έχουν εξελιχθεί από ένορκη εχθρικότητα κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων στην ισχυρή εγκαρδιότητα από τότε που ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε την Περσική Αυτοκρατορία. Ο Αλέξανδρος θαύμασε τον περσικό πολιτισμό και θέλησε να δημιουργήσει ένα μίγμα ελληνικής και περσικής κουλτούρας που πάντα θα δεσμεύουν και τον εορτασμό των δύο λαών. Αυτή η κληρονομιά των ισχυρών εγκαρδιοτήτων θα είχε βρεθεί πίσω για πολλούς αιώνες σε διάφορα μέρη του κόσμου που ονομάζονται ως Ελληνο-περσική κουλτούρα, ένα αρμονικό μείγμα των δύο Ελληνικών και Περσικών πολιτιστικών πτυχών. Το Βασίλειο του Πόντου ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας οντότητας (της Μικράς Ασίας), όπου το Ιράν και ο Ελληνικός πολιτισμός, η εθνικότητα, η ταυτότητα, μεταξύ άλλων, αναμειγνύονται.

Μεσαιωνικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αυτοκρατορία των Σασσανιδών και το Βυζάντιο ήταν οι κύριες δυνάμεις της Ευρώπης, Δυτικής και Κεντρικής Ασίας. Υπήρξαν πολλές συγκρούσεις μεταξύ τους.