Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελισάβετ ΦιτζΆλαν, κόμισσα του Άρουντελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελισάβετ ΦιτζΆλαν, κόμισσα του Άρουντελ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1350
Θάνατος3  Απριλίου 1385
Τόπος ταφήςLewes Priory
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςRichard FitzAlan, 4th Earl of Arundel (από 1359)[1][2]
ΤέκναΘωμάς Φιτζάλαν, 12ος κόμης του Άρουντελ[1]
Ελισάβετ ΦιτζΆλαν, δούκισσα του Νόρφολκ[1]
Joan de Beauchamp, Baroness Bergavenny[1]
Lady Margaret FitzAlan[3]
Alice FitzAlan[3]
Eleanor FitzAlan
ΓονείςΓουλιέλμος του Μπόχυν, 1ος Κόμης του Νόρθαμπτον[1] και Elizabeth de Badlesmere, Countess of Northampton[1]
ΑδέλφιαΧάμφρεϋ του Μπόχυν, 7ος κόμης του Χέρεφορντ[1]
δεδομένα

Η Ελισάβετ ντε Μπόχυν, αγγλ.: Elizabeth de Bohun (π. 1350 - 3 Απριλίου 1385), ήταν μέλος της αγγλο-νορμανδικής οικογένειας Μπόχυν, η οποία ασκούσε μεγάλη εξουσία στις Ουαλικές Μαρκές και στη διακυβέρνηση της Αγγλίας.

Ήταν η πρώτη σύζυγος του Ριχάρδου ΦιτζΆλαν, 4ου κόμη του Άρουντελ και 9ου κόμη του Σάρεϋ. [4] Αυτός ήταν ένας ισχυρός Άγγλος ευγενής και στρατιωτικός διοικητής κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Εδουάρδου Γ΄ και του Ριχάρδου Β΄. Ήταν μητέρα επτά παιδιών του, και ως η σύζυγος ενός από τους πιο ισχυρούς ευγενείς του βασιλείου, απολάμβανε μεγάλο κύρος και είχε προτεραιότητα έναντι των περισσότερων συζύγων των άλλων ευγενών.

Η λαίδη Ελισάβετ ντε Μπόχυν γεννήθηκε γύρω στο 1350, κόρη του Γουλιέλμου ντε Μπόχυν, 1ου κόμη του Νόρθαμπτον, και της Ελισάβετ ντε Μπάντλεσμιρ. Ο μεγαλύτερος αδελφός της, Χάμφρεϊ ντε Μπόχυν, 7ος κόμης του Χέρεφορντ, νυμφεύτηκε, αδελφή του 11ου κόμη του Άρουντελ, με την οποία απέκτησε δύο κόρες.

Οι γονείς τού πατέρα της ήταν ο Χάμφρεϋ ντε Μπόχυν, 4ος κόμης του Χέρεφορντ, και η Ελισάβετ του Ρούντλαν, [5] κόρη του βασιλιά Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Καστίλης. [6] Οι γονείς τής μητέρας της ήταν ο Βαρθολομαίος ντε Μπάντλεσμιρ, 1ος βαρόνος του Μπάντλεσμιρ, [6] και η Μαργαρίτα ντε Κλερ.

Και οι δύο γονείς της λαίδης Ελισάβετ απεβίωσαν όταν ήταν μικρή: η μητέρα της απεβίωσε το 1356 και ο πατέρας της το 1360. Είχε έναν ετεροθαλή αδελφό, τον Ρότζερ Μόρτιμερ, 2ο κόμη του Μαρς, από τον πρώτο γάμο της μητέρας της με τον σερ Έντμουντ Μόρτιμερ.

Το κάστρο Άρουντελ, κύρια κατοικία του Ριχάρδου ΦιτζΆλαν και της Ελισάβετ ντε Μπόχυν.

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1359, με παπική άδεια, η Ελισάβετ παντρεύτηκε τον Ριχάρδο ΦιτζΆλαν, 4ο κόμη του Άρουντελ και 9ο κόμη του Σάρεϋ. Αυτός διαδέχθηκε στις κομητείες του Άρουντελ & Σάρεϋ τον πατέρα του Ριχάρδο ΦιτζΆλαν, 3ου κόμη του Άρουντελ, το 1376. Ο γάμος τους ήταν ιδιαίτερα πλεονεκτικός, καθώς ένωσε δύο από τις πιο ισχυρές οικογένειες στην Αγγλία. Η συμμαχία ενισχύθηκε περαιτέρω από τον γάμο του αδελφού τής Ελισάβετ, Χάμφρεϋ, με την αδελφή τού Ριχάρδου, Ιωάννα Φιτζάλαν. [7]

Ως κόμισσα του Άρουντελ, η Ελισάβετ ήταν μία από τις σημαντικότερες γυναίκες στην Αγγλία, η οποία απολάμβανε μεγάλο κύρος, και μετά τη βασίλισσα, τις δούκισσες του Λάνκαστερ και της Υόρκης, και την κόμισσα του Μπάκιγχαμ, είχε προτεραιότητα έναντι των υπόλοιπων ευγενών κυριών στο βασίλειο.

Κατά τη στέψη του βασιλιά Ριχάρδου Β', ο ΦιτζΆλαν κρατούσε το στέμμα. Την ίδια χρονιά, το 1377, έγινε Ναύαρχος του Νότου και της Δύσης. Το επόμενο έτος, 1378, επιτέθηκε στο Αρφλέρ, αλλά απωθήθηκε από τους Γάλλους.

Ο ΦιτζΆλαν συμμάχησε με τον θείο τού βασιλιά, τον Θωμά του Γούντστοκ, δούκα του Γκλόστερ, ο οποίος ήταν νυμφευμένος με την ανιψιά τού ΦιτζΆλαν, Ελεονόρα ντε Μπόχυν, η οποία ήταν επίσης ανιψιά της Ελισάβετ. Οι δύο άνδρες τελικά έγιναν μέλη του Συμβουλίου της Αντιβασιλείας, και σχημάτισαν μία ισχυρή και σφοδρή αντιπολίτευση στον βασιλιά. Αυτό αργότερα θα αποβεί μοιραίο και για τους δύο άνδρες.

Ο Ριχάρδος και η Ελισάβετ απέκτησαν επτά παιδιά:

  • Τόμας ΦιτζΆλαν, 5ος κόμης του Άρουντελ, κόμης του Σάρεϋ, Ιππότης της Περικνημίδος (13 Οκτωβρίου 1381 – 13 Οκτωβρίου 1415), νυμφεύτηκε στις 26 Νοεμβρίου 1405 τη Βεατρίκη των Αβίς, νόθη κόρη του βασιλιά Ιωάννη Α΄ της Πορτογαλίας και της Ινές Πίρες. [8] Ο γάμος κανονίστηκε και χρηματοδοτήθηκε από τον Ερρίκο Δ΄, για να ενισχύσει τη συμμαχία του με την Πορτογαλία. [8] Δεν απέκτησαν απογόνους.
  • λαίδη Ελεονώρα ΦιτζΆλαν (π. 1365 - 1375), στις 28 Οκτωβρίου 1371, σε ηλικία περίπου 6 ετών παντρεύτηκε τον Ρόμπερτ ντε Άφορντ. Απεβίωσε πριν ενηλικιωθεί.
  • λαίδη Ελισάβετ ΦιτζΆλαν (1366 - 8 Ιουλίου 1425), παντρεύτηκε αρχικά πριν από το 1378 τον σερ Γουίλιαμ ντε Μόνταγκιου. Δεύτερη φορά το 1384 τον Τόμας Μόουμπρεϋ, 1ο δούκα του Νόρφολκ, με τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά. Τρίτη φορά πριν από τις 19 Αυγούστου 1401 τον σερ Ρόμπερτ Γκόουσιλ, με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες. Και τέταρτη φορά πριν από το 1411 τον σερ Τζέραρντ Άφλετ. Οι Χάουαρντ, δούκες του Νόρφολκ, κατάγονται από την κόρη της Μάργκαρετ Μόουμπρεϋ, η οποία παντρεύτηκε τον σερ Ρόμπερτ Χάουαρντ.
  • λαίδη Τζόαν ΦιτζΆλαν (1375 - 14 Νοεμβρίου 1435) παντρεύτηκε τον Γουίλιαμ ντε Μποσάμπ, 1ο βαρόνο του Μπεργκαβενύ, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Ριχάρδο ντε Μποσάμπ, 1ο κόμη του Γουόρτσεστερ και μία κόρη, την Ιωάννα ντε Μποσάμπ, σύζυγο του Ιακώβου Μπάτλερ, 4ου κόμη του Όρμοντ.
  • λαίδη Άλις ΦιτζΆλαν (1378 - πριν από τον Οκτώβριο του 1415), παντρεύτηκε πριν από τον Μάρτιο του 1392 τον Τζον Τσέρλτον, λόρδο του Τσέρλτον. Αυτή είχε σχέση με τον καρδινάλιο Ανρί Μπωφόρ, με τον οποίο απέκτησε μία νόθη κόρη, την Τζέιν Μπωφόρ. [9]
  • λαίδη Μάργκαρετ ΦιτζΆλαν (1382 - μετά το 1423), παντρεύτηκε τον σερ Ρόουλαντ Λέντχολ, από το Χάμπτον Κορτ του Χέρεφορντσιρ, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους.
  • Ρίτσαρντ ή Γουίλιαμ ΦιτζΆλαν.

Η Ελισάβετ, κόμισσα του Άρουντελ, κόμισσα του Σάρεϋ, απεβίωσε στις 3 Απριλίου 1385. Τάφηκε στο Λιούις τού Σάσεξ. Ο σύζυγός της νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά την Φιλίπα Μόρτιμερ στις 15 Αυγούστου 1390, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Τζον ΦιτζΆλαν (γενν. 1394 - απεβ. μετά το 1397).

Ο Ριχάρδος ΦιτζΆλαν εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό στις 21 Σεπτεμβρίου 1397 στο Tάουερ Χιλ Τσίπσαϊντ του Λονδίνου για εσχάτη προδοσία εναντίον του βασιλιά Ριχάρδου Β΄. Οι τίτλοι και οι ιδιοκτησίες του διατηρήθηκαν μέχρι τον Οκτώβριο του 1400, όταν και αποκαταστάθηκαν στον γιο και κληρονόμο του, Θωμά ΦιτζΆλαν, 5ο κόμη του Άρουντελ, από τον νέο βασιλιά, Ερρίκο Δ΄, ο οποίος είχε ανέλθει στον αγγλικό θρόνο μετά την εκθρόνιση του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄ το 1399.

  1. 1 2 3 4 5 6 7 «Kindred Britain»
  2. ↑ p10690.htm#i106899. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 1 2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. ↑ Oxford Dictionary of National Biography (online έκδοση). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/9535. https://www.oxforddnb.com/display/10.1093/ref:odnb/9780198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-9535. (Subscription or UK public library membership required.)
  5. ↑ Weir, Alison (2002). Britain's royal families : the complete genealogy. Internet Archive. London : Pimlico. σελ. 85. ISBN 978-0-7126-4286-6.
  6. 1 2 Burke, John· Burke, Bernard (1848). The Royal Families of England, Scotland, and Wales, with Their Descendants, Sovereigns and Subjects (στα Αγγλικά). E. Churton.
  7. ↑ Goodman, Anthony (9 Οκτωβρίου 2023). The Loyal Conspiracy: The Lords Appellant under Richard II (στα Αγγλικά). Taylor & Francis. ISBN 978-1-003-81053-7.
  8. 1 2 Harriss, G. L. (2004). «Fitzalan, Thomas, fifth earl of Arundel and tenth earl of Surrey (1381–1415), soldier and administrator» (στα αγγλικά). Oxford Dictionary of National Biography (online έκδοση). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/9536. ISBN 978-0-19-861412-8. https://www.oxforddnb.com/display/10.1093/ref:odnb/9780198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-9536. Ανακτήθηκε στις 2024-09-08. (Subscription or UK public library membership required.)
  9. ↑ «BOHUN». Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2022.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελισάβετ_ΦιτζΆλαν,_κόμισσα_του_Άρουντελ&oldid=11133015"