Ελισάβετ Σιλάγκι
| Ελισάβετ Σιλάγκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1410 |
| Θάνατος | 10 Ιουλίου 1483[1] Tata |
| Τόπος ταφής | Βασιλική του Σέκεσφεχερβαρ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ουγγαρίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης γαιοκτήμων[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννης Ουνυάδης (από 1432) |
| Τέκνα | Λαδίσλαος Ουνυάδης Ματθίας Κορβίνος |
| Γονείς | Ladislaus Szilágyi |
| Αδέλφια | Michael Szilágyi Osvát Szilágyi |
| Οικογένεια | House of Szilágyi |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελισάβετ Σιλάγκι (ουγγρικά: Szilágyi Erzsébet, περίπου 1410–1483) ήταν Ουγγαρέζα ευγενής, σύζυγος του Ιωάννη Ουνιάδη και μητέρα του Ματθία Κορβίνου, βασιλιά της Ουγγαρίας.
Η Ελισάβετ ήταν κόρη του Λαδίσλαος Σιλάνγκι και της Αικαερίνης Μπελιένι, μελών δύο σημαντικών ουγγρικών οίκων του 15ου αιώνα που ήταν πιστοί στον βασιλιά Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Είχε πολλά αδέρφια, συμπεριλαμβανομένου του Μιχάλι Σιλάγκι, ο οποίος είχε σημαντικό ρόλο μετά τον θάνατο του συζύγου της Ελισάβετ, Ιωάννη Ουνυάδη. Ο Ουνυάδης ήταν ο αντιβασιλέας του Βασιλείου της Ουγγαρίας και ανώτατος διοικητής των στρατευμάτων, ένας εξαιρετικός μαχητής, που είχε την εύνοια του Πάπα για την αντιμετώπιση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επρόκειτο για τον ισχυρότερο ευγενή του βασιλείου ο οποίος είχε τεράστια περιουσία και στον οποίο έδιναν τη στήριξή τους εκατοντάδες κατώτεροι ευγενείς. Μετά το θάνατό του Ουνυάδη, το 1456, ο μεγαλύτερος γιος του Λαδίσλαος Ουνυάδης τέθηκε επικεφαλής του Οίκου του Ουνυάδη, ωστόσο μετά τη δολοφονία του κόμη Ούρλιχ φον Τσίλι, του συμβούλου του βασιλιά Λαδισλάου Ε΄ της Ουγγαρίας, εκτελέστηκε. Στη συνέχεια, ο μοναχογιός της Ελισάβετ, Ματθίας Κορβίνος της Ουγγαρίας, μετατοπίστηκε στην Πράγα από τον νεαρό Βασιλιά, ο οποίος φοβόταν για τη ζωή του λόγω του κλίματος αστάθειας που είχε προκληθεί μετά την εκτέλεση του Λαδισλάου Ουνυάδη. Ο Μιχάλι Σιλάγκι μαζί με την Ελισάβετ ίδρυσαν τη Λίγκα Σιλάγκι – Ουνυάδη και έγιναν οι ηγέτες αυτής της Λίγκας. Στη συνέχεια, μετά τον ξαφνικό θάνατο του βασιλιά Λαδισλάου (πιθανόν από δηλητηριασμό), η Ελισάβετ διαπραγματεύτηκε την απελευθέρωση του Ματθία, ο οποίος σύντομα αναγορεύτηκε βασιλιάς της Ουγγαρίας το 1458. [3]
Μετά από αυτό, η Ελισάβετ έγινε βασιλομήτωρ και άρχισε να ασκεί ακόμη μεγαλύτερη επιρροή στο βασίλειο. Το 1473, ο Ματθίας απέκτησε έναν νόθο γιο και σύντομα στάλθηκε στα χτήματα της γιαγιάς του, η οποία τον μεγάλωσε μορφώνοντάς τον με τη βοήθεια των καλύτερων δασκάλων του βασιλείου. Ο νόθος Ιωάννης Κορβίνος δεν έγινε ποτέ βασιλιάς της Ουγγαρίας μετά το θάνατο του Ματθία λόγω της πίεσης των ευγενών και της χήρας του μονάρχη, αλλά απολάμβανε τίτλους και πλούτη, πολεμώντας τα τουρκικά στρατεύματα μέχρι το τέλος της ζωής του, όπως ο παππούς και ο πατέρας του πριν από τον ίδιο. Η γιαγιά του Ελισάβετ έζησε στην Ομπούντα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και ίδρυσε πολλά μοναστήρια και παρεκκλήσια, σύμφωνα με τις βαθιά θρησκευτικές της πεποιθήσεις. Πέθανε γύρω στο 1483. [4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.genealogieonline .nl /en /family-tree-morales-abeln /P8099 .php. - ↑ resolver
.pim .hu /auth /PIM115719. - ↑ Antal Mojzeš, Radnički pokret u Bajmoku, Subotica: NIO Subotičke novine, 1984; page 6
- ↑ Schönherr Gyula: Hunyadi Corvin János : 1473-1504, Budapest, Magyar Történelmi Társulat, 1894.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Erzsébet Szilágyi στο Wikimedia Commons
|