Ελεύθερη Αραβική Λεγεώνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ελεύθερη Αραβική Λεγεώνα ( γερμανικά: Legion Freies Arabien‎‎  ; αραβικά: جيش بلاد العرب الحرة‎‎ ) ήταν το συλλογικό όνομα αρκετών ναζιστικών γερμανικών μονάδων που σχηματίστηκαν από Άραβες εθελοντές από τη Μέση Ανατολή, ιδίως το Ιράκ και τη Βόρεια Αφρική κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου .

Προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές Απριλίου 1941, ο Ιρακινός πολιτικός Ράσιντ Αλί αλ-Γκεγιάνι μαζί με αρκετούς Ιρακινούς αξιωματικούς που ήταν μέλη της εθνικιστικής ομάδας Χρυσή Πλατεία, ανέτρεψαν το φιλο-βρετανικό καθεστώς στο Βασίλειο του Ιράκ . Η νέα φιλοναζιστική κυβέρνηση ζήτησε γερμανική και ιταλική υποστήριξη για μια ιρακινή εξέγερση εναντίον βρετανικών δυνάμεων στη χώρα. Δημιούργησε επαφές με τις δυνάμεις του Άξονα με τη βοήθεια του Μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ Χάτζι Μοχάμεντ Αμίν αλ Χουσέινι, ενός υποστηρικτή του ναζισμού που ζούσε στο Ιράκ από τότε που είχε αποφύγει τη φυλάκιση από την Παλαιστίνη υπό Βρετανική Εντολή λίγο πριν από τον πόλεμο. [1]

Τον Μάιο του 1941, ο Αγγλο-Ιρακινός πόλεμος ξεκίνησε με τις βρετανικές δυνάμεις να εισέρχονται στο Ιράκ. Ο Αδόλφος Χίτλερ συμφώνησε να στείλει μοίρες της Luftwaffe για να υποστηρίξει το Ιράκ, καθώς και την αποστολή Sonderstab F, μια ειδική αποστολή με επικεφαλής τον Χέλμουτ Φέλμυ η οποία είχε στόχο να υποστηρίξει την εξέγερση και να στρατολογήσει μια αραβική ταξιαρχία υπό την ηγεσία της Γερμανίας.

Μέχρι το τέλος Μαΐου, οι ιρακινές δυνάμεις είχαν ηττηθεί από τους Βρετανούς και οι αλ Χουσέινι και al-Gaylani κατέφυγαν στο Ιράν και στη συνέχεια στη Γερμανία. Μετά την ήττα, ένας αριθμός Αράβων συμπατριωτών μεταφέρθηκε από τη Μέση Ανατολή μέσω της Γαλλικής Συρίας και κατέληξε στο Σούνιο της Ελλάδας . [2]

Μονάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκπαίδευση της Sonderverband 287
Μαύρος στρατιώτης της Ελεύθερης Αραβικής Λεγεώνας στην Ελλάδα
Στρατιώτες της Ελεύθερης Αραβικής Λεγεώνας διανέμουν χειροβομβίδες στην Ελλάδα.
Ένας στρατιώτης από την ελεύθερη αραβική λεγεώνα στη γερμανική κατεχόμενη Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1943

Μέχρι τον Ιούνιο είχε δοθεί στον Χέλμουτ Φέλμυ η διοίκηση του Στρατιωτικού Σώματος Νότιας Ελλάδας και επρόκειτο να συνεχίσει τη στρατολόγηση γερμανο-αραβικών μονάδων μέσω του Sonderstab F, το οποίο τώρα είχε επεκταθεί και «θα έπρεπε να είναι το κεντρικό γραφείο για όλα τα θέματα του αραβικού κόσμου που επηρεάζουν το Wehrmacht ". [3] Κατά συνέπεια, δημιουργήθηκαν οι δύο μονάδες Sonderverband 287 και Sonderverband 288. Η δεύτερη είχε μόνο ένα μικρό ποσοστό Αράβων στρατιωτών. Ο όρος Ελεύθερη Αραβική Λεγεώνα δεν ήταν το όνομα μιας συγκεκριμένης μονάδας, αλλά ένα συνολικό όνομα για όλες τις αραβικές μονάδες του γερμανικού στρατού. [4] [5]

Η Sonderverband 287[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μονάδα Sonderverband 287 ιδρύθηκε στις 4 Αυγούστου 1942, με μεγάλη βοήθεια από τους Χάτζι Μοχάμεντ Αμίν αλ Χουσέινι και Rashid Ali al-Gaylani και αποτελούνταν κυρίως από Ιρακινούς και Σύρους Μουσουλμάνους, υποστηριζόμενους από πρώην αιχμάλωτους πολέμου και άλλους εθελοντές. [6]

Τμήματα αυτής της μονάδας υπηρέτησαν στον Καύκασο τον Σεπτέμβριο του 1942. Μετά την εκεί ήττα του γερμανικού στρατού στα τέλη του 1942 η μονάδα στάλθηκε στην Τυνησία μέσω της Ιταλίας τον Ιανουάριο του 1943. Εκεί χρησιμοποιήθηκε για την προσέλκυση περισσότερων ντόπιων Αράβων που δημιούργησαν ένα δεύτερο τάγμα βοηθητικών, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για καθήκοντα φύλαξης και κατασκευών. Όλη η μονάδα συνελήφθη μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις του Άξονα στην Αφρική τον Μάιο του 1943. [7]

Άλλοι στρατιώτες που δεν είχαν σταλεί στη Βόρεια Αφρική, χρησιμοποιήθηκαν, μαζί με μουσουλμάνους από τη Γαλλική Βόρεια Αφρική, για να σχηματίσουν το Γερμανο-Αραβικό Τάγμα 845 το καλοκαίρι του 1943 [8] Αυτό υπηρέτησε στην Πελοπόννησο από τον Νοέμβριο του 1943 Συμμετείχε στις μάχες κατά της Ελληνικής Αντίστασης, ειδικά κατά του ΕΛΑΣ [9] [10] Τον Οκτώβριο του 1944, αποσύρθηκε από την Ελλάδα στη Γιουγκοσλαβία, και στις αρχές του 1945 ενισχύθηκε με την προσθήκη των Αράβων από ένα τάγμα Αράβων εθελοντών που διαλύθηκε προτού σχηματιστεί πλήρως. Τελείωσε τον πόλεμο κοντά στο Ζάγκρεμπ.

Άλλα τάγματα της Ελεύθερης Αραβικής Λεγεώνας χρησιμοποιήθηκαν για να αντικαταστήσουν τις απώλειες σε άλλες περιοχές. Το σύνταγμα μετακόμισε στη Γιουγκοσλαβία για να πολεμήσει εναντίον των Παρτιζάνων. Υπέστη μεγάλες απώλειες στις μάχες κοντά στο Βελιγράδι τον Οκτώβριο του 1944 και μαζί με άλλες μονάδες συνθηκολόγησε στην Αυστρία τον Μάιο του 1945. [11]

Η Sonderverband 288[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μονάδα Sonderverband 288 αποτελούνταν κυρίως από Γερμανούς, αλλά με στελέχη Αράβων μεταφραστών και μια κινητή μονάδα εκτύπωσης που μπορούσε να παράγει φυλλάδια στην αραβική γλώσσα, καθώς και μια ομάδα για τη λειτουργία εγκαταστάσεων παραγωγής πετρελαίου. [12] Μέχρι τον Ιανουάριο του 1942 ολόκληρη η μονάδα μεταφέρθηκε στη Λιβύη για να αμυνθεί ενάντια στις βρετανικές δυνάμεις στην εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής . Σχεδιαζόταν να χρησιμοποιηθεί τελικά σε εισβολή στη Μέση Ανατολή μέσω της Αιγύπτου, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Μετά από αρκετούς μήνες μάχης, η μονάδα τελικά καταλήφθηκε από αμερικανικές δυνάμεις μετά τη συνθηκολόγηση όλων των δυνάμεων του Άξονα στη Βόρεια Αφρική τον Μάιο του 1943. [13]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Churchill, Winston (1985) [1950]. "14: The Revolt in Iraq". The Grand Alliance. The Second World War. III. Boston: Houghton Mifflin Company. (ISBN 0-395-41057-6).
  2. Williamson, Gordon (1991). Afrikakorps 1941-43. Osprey Publishing. ISBN 1-85532-130-0. 
  3. Zitiert nach Walther Hubatsch (Hrsg.): Hitlers Weisungen für die Kriegführung 1939–1945. Dokumente des Oberkommandos der Wehrmacht. Bernard & Graefe, Frankfurt a. M. 1962
  4. Rolf Stoves: Die gepanzerten und motorisierten deutschen Großverbände. Podzun-Pallas-Verlag, Friedberg 1986. (ISBN 3-7909-0279-9). Σελ. 288–289.
  5. Jurado, Carlos Caballero (1983). Foreign Volunteers of the Wehrmacht 1941-45. Osprey Publishing. ISBN 0-85045-524-3. 
  6. Roland Kaltenegger: Die deutsche Gebirgstruppe 1935–1945. Weltbild Verlag, Augsburg 2000, (ISBN 3-8289-0351-7).
  7. Thomas, Nigel (1998). The German Army 1939-45 (2) North Africa & Balkans. Osprey Publishing. ISBN 1-85532-640-X. 
  8. C. Caballero Jurado, 1983.
  9. Nigel Thomas, 1998
  10. Gordon Williamson, (1991)
  11. Rolf Stoves, σ. 288–289.
  12. R. Kaltenegger.
  13. Gregory Douglas - Sonderverband 287 & 288 (in The Military Advisor, Vol 4, No 3)

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kehoe, Thomas J.; Greenhalgh, Elizabeth M. (November 2017). «Living Propaganda and Self-Serving Recruitment: The Nazi Rationale for the German-Arab Training Unit, May 1941 to May 1943». War in History 24 (4): 520–543. doi:10.1177/0968344516641457. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]