Ελεονώρα της Αρμπορέα
| Ελεονώρα της Αρμπορέα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 1340 (περίπου) Molins de Rei |
| Θάνατος | 1404[1][2] Judicate of Arborea |
| Αιτία θανάτου | πανώλη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Judicate of Arborea |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Σαρδηνιακή γλώσσα |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σαρδηνιακή γλώσσα Καταλανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Brancaleone Doria |
| Τέκνα | Frederick of Arborea Marianus V of Arborea |
| Γονείς | Marianus IV of Arborea και Timbor of Rocabertí |
| Αδέλφια | Beatrix of Arborea Hugh III of Arborea |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | giudice (1383–1404) |
| Υπογραφή | |
 | |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελεονώρα της Αρμπορέα (σαρδηνιακά: Elianora de Arbaree, [3] ιταλικά : Eleonora d'Arborea, (1347—1404) ήταν μία από τις πιο ισχυρές και σημαντικές, και από τις τελευταίες, δικαστής της δικαιοδοσίας της Αρμπορέα στη Σαρδηνία, και η πιο διάσημη ηρωίδα της Σαρδηνίας.[4]
Όταν ο δικαστής Πιέτρο Γ΄ της Aρμπορέα απεβίωσε χωρίς απογόνους το 1347, το στέμμα του Λόγκου της Δικαιοδοσίας (συνέλευση από ευγενείς, ιεράρχες και αξιωματούχους των πόλεων και των χωριών) εξέλεξε τον πατέρα της Eλεονόρας, τον Mαριανό Δ΄ της Αρμπορέα, αδελφό του νεκρού, που ανέλαβε -την παλαιά θέση του αδελφού του- από το 1347 έως το 1376.
Η Eλεονόρα γεννήθηκε στο Moλίνς ντε Ρέι.[5] Πρόσφατες μελέτες, βασισμένες σε μία επιστολή του Aϋμέρικ ΣΤ΄ του Ναρμπόν, συζύγου της Βεατρίκης, προς τον βασιλιά Πέτρο Δ΄ της Αραγωνίας, στην οποία διεκδίκησε τον θρόνο της Αρμπορέα για τον γιο Γουλιέλμο Α΄ Βασιλικά Αρχεία της Βαρκελώνης), αμέσως μετά το τέλος του Ουγκόνε Γ΄, εξακριβώνει ότι ήταν το τρίτο παιδί του Μαριανού Δ΄ και της Τιμπόρα.[6]
Παντρεύτηκε τον Μπρανκαλεόνε Ντόρια, για χάρη μίας συμμαχίας μεταξύ των οικογενειών Ντόρια και Aρμπορέα.[7]
Κέρδισε τη δικαστική της θέση το 1383, όταν ο αδελφός της Ουγκόνε και η κόρη του σκοτώθηκαν σε συνωμοσία.[7]
Το 1392 η Eλεονόρα καταχώρησε, για πρώτη φορά στην ιστορία, την προστασία των φωλιών των πουλιών από παράνομους κυνηγούς από τη νομοθεσία, που ανατέθηκε αργότερα από το Κάρτα ντε Λόγκου. Το πτηνό γεράκι της Ελεονώρας (falco Eleonorae) πήρε αργότερα το όνομά της λόγω αυτού.[8][9] Η ίδια, όπως και τα άλλα μέλη της οικογένειάς της, απολάμβανε το κυνήγι με γεράκια.[10]
Θέσπισε τον κώδικα νόμων γνωστό ως Κάρτα ντε Λόγκου (που σημαίνει Καταστατικό του Δικαίου), ο οποίος ίσχυε στη Σαρδηνία από το 1395 έως το 1827.[10] Σε αυτόν τον κώδικα υπάρχει ο εκσυγχρονισμός ορισμένων κανόνων και η νομική σοφία, που περιέχει στοιχεία της ρωμαιο-κανονικής παράδοσης, της βυζαντινής, της νομολογίας της Μπολόνια και της σκέψης των γλωσσολόγων της καταλανικής αυλικής κουλτούρας, αλλά κυρίως της τοπικής νομικής επεξεργασίας των εθίμων της Σαρδηνίας, που έγιναν από τη δημοτική νομοθεσία της Σαρδηνίας.[11] Μία αξιοσημείωτη διάταξη του Κώδικα είναι, ότι έδινε σε κόρες και γιους τα ίδια κληρονομικά δικαιώματα.[12] Επίσης, δήλωνε ότι ο βιασμός θα μπορούσε να αποζημιωθεί μέσω γάμου, μόνο εάν η γυναίκα που βιάστηκε, συμφωνούσε να παντρευτεί τον βιαστή της, και ακόμη και αν το έκανε, ο Κώδικας δήλωνε ότι ο βιαστής έπρεπε να πληρώσει ένα μεγάλο πρόστιμο στη Γερουσία ή να του κοπεί το πόδι (μπορούσε να επιλέξει).[13] Αν δεν δεχόταν να τον νυμφευτεί, έπρεπε να της δώσει μία προίκα, που να ταίριαζε στην κοινωνική της θέση, για να μπορέσει να παντρευτεί κάποιον άλλον, και πάλι έπρεπε είτε να πληρώσει ένα μεγάλο πρόστιμο στη Γερουσία, είτε να του κόψουν το πόδι (μπορούσε να επιλέξει).[13] Επίσης, αυτές οι τιμωρίες δεν επηρεάζοντο από το αν η εν λόγω γυναίκα ήταν αρραβωνιασμένη ή όχι.[13] Ο Κώδικας οδήγησε επίσης την Eλεονόρα να μείνει στη μνήμη ως μία από τις πρώτες νομοθέτριες, που έθεσε τον όρο της αμοιβαιότητας, όταν γίνεται συναλλαγή με αλλοδαπούς, καθώς και το έγκλημα της κακοτεχνίας στην κατασκευή.[14]
Η Eλεονόρα απεβίωσε από πανώλη το 1404 και η Aρμπορέα σιγά σιγά έπεσε σε παρακμή, λόγω του τέλους εκείνης.[14]
Αφιερώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μελετητής Φραντσέσκο-Τσέζαρε Κάζουλα εντόπισε στην εκκλησία του Σαν Γκραβίνο Μονρεάλε, λίγα μίλια από το κάστρο Moνρεάλε στη Σαρντάρα, μερικά έξεργα ανάγλυφα που αντιπροσωπεύουν τα μόνα της εποχής πορτρέτα της Eλεονόρας, του Μαριανού Δ΄, του Ουγκόνε Γ΄ και του Μπρανκαλεόνε Ντόρια.[15]
Υπάρχει ένα άγαλμα της Ελεονώρας στην Πιάτσα Ελεονώρα στο Oριστάνο.[16]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119515172. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Ιταλικά) Enciclopedia delle donne. eleonora-darborea. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Carta de Logu
- ↑ «Donne di Firenze. / Broadsides and Ephemera Collection / Duke Digital Repository». Repository.duke.edu. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2018.
- ↑ Francesco Cesare Casula, Eleonora queen of the kingdom of Arborea, pg.20, Carlo Delfino, Sassari 2002.
- ↑ "Biographical Dictionary of Italians", volume 70/2007
- ↑ 7,0 7,1 Virginia Lalli (Φεβρουαρίου 2014). Women in Law. Author House. σελίδες 12–. ISBN 978-1-4918-6454-8.
- ↑ «Charta de Logu Elianora de Arbarèe Capitulos 81-100, Capitulu 87 - De astores». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Natura Mediterraneo, Il falco della regina - Falco eleonorae
- ↑ 10,0 10,1 Virginia Lalli (Φεβρουαρίου 2014). Women in Law. Author House. σελίδες 11–. ISBN 978-1-4918-6454-8.
- ↑ Raimondo Carta Raspi, Mariano IV of Arborea, Il Nuraghe, Cagliari 1934. Raimondo Carta Raspi, History of Sardinia, Mursia, Milan 1981.
- ↑ Virginia Lalli (Φεβρουαρίου 2014). Women in Law. Author House. σελίδες 16–. ISBN 978-1-4918-6454-8.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Virginia Lalli (Φεβρουαρίου 2014). Women in Law. Author House. σελίδες 17–. ISBN 978-1-4918-6454-8.
- ↑ 14,0 14,1 Virginia Lalli (Φεβρουαρίου 2014). Women in Law. Author House. σελίδες 18–. ISBN 978-1-4918-6454-8.
- ↑ Giuseppe Spiga, Guide to the "Pantheon" of the Arborea in San Gavino Monreale, pg. 34, Carlo Delfino, Sassari 1992.
- ↑ Editors of the American Heritage Dictionaries (2005). The Riverside Dictionary of Biography. Houghton Mifflin Harcourt. σελίδες 257–. ISBN 0-618-49337-9.
|