Ελένη Τσαντσάνογλου
| Ελένη Τσαντσάνογλου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ελένη Παχίνη-Τσαντσάνογλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1937 Σέρβια Κοζάνης |
| Θάνατος | 3 Ιανουαρίου 1995 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Ελληνικά |
| Σπουδές | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθηγήτρια πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Πανεπιστήμιο Κρήτης Πανεπιστήμιο Κύπρου Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος |
Η Ελένη Παχίνη-Τσαντσάνογλου (1937-1995) ήταν φιλόλογος και καθηγήτρια πανεπιστημίου.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ελένη Παχίνη-Τσαντσάνογλου γεννήθηκε στις 20 Ιανουρίου 1937 στα Σέρβια Κοζάνης. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης από το 1954 έωςτο 1960. Δίδαξε από το 1960 έως το 1961 στο Γυμνάσιο της ιδιαίτερης πατρίδας της και από το 1961 έωςτο 1966 εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Βασιλικό Ίδρυμα Ερευνών. Υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα του Λίνου Πολίτη στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.[1] Τον Ιούνιο του 1966 διορίζεται στην έκτακτη αυτοτελή έδρα της Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (ΑΠΘ). Συνεργάστηκε με τον Γιώργο Σαββίδη, Καθηγητή της Έδρας της Νεοελληνικής Φιλολογίας (ΑΠΘ). Από το 1968 έως το 1973 υπήρξε βοηθός και από το 1973 έως 1982 επιμελήτρια της Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας και λέκτορας από το 1982 έως το 1984. Υπηρέτησε ως επίκουρη καθηγήτρια από το 1984 έως το 1985 και ως αναπληρώτρια καθηγήτρια από το 1985 έως το 1990. Από το 1988-1989 διετέλεσε διευθύντρια του Τομέα Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών.[1] Στα διαστήματα 1982-1983, 1984-1985, 1986-1987 και 1987-1988 διετέλεσε επισκέπτρια καθηγήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή της Κρήτης.[1] Το 1992-1993 δίδαξε στο Τμήμα Ελληνικών Σπουδών, Φιλοσοφίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Το 1974-1975 δίδαξε στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.[1] Πέθανε στις 3 Ιανουαρίου 1995.[1]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχικά συνεργάστηκε με τον Λίνο Πολίτη στη σύνταξη και ανθολόγηση της πολύτομης Ποιητικής Ανθολογίας (1964-1967) και στη βιβλιογραφία της Συνοπτικής Ιστορίας της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας (1978).[1]
- Μαλακάσης Άπαντα, αναστήλωσε και έκρινε ο Γ.Βαλέτας, Ελληνικά, 19, 1966, σελ.421-429 βιβλιοκρισία
- Γλυκερία Πρωτοπαπά Μπουμπουλίδου, Περί το δραματικόν έργον του Ιω. Ζαμπέλιου, Ελληνικά, 20, 1967, σελ. 267-268 βιβλιοκρισία
- Ένα χειρόγραφο των Λυρικών του Αθ. Χριστόπουλου στο Βρετανικό Μουσείο, Ελληνικά,22 1967, σελ. 207-220
- Αθανάσιος Χριστόπουλος, Λυρικά, Αθήνα,εκδ.Ερμής, 1970 (εισαγ. και επιμέλεια της ιδίας)
- Βιτσέντζος Κορνάρος, Η θυσία του Αβραάμ, εκδ.Ερμής, 1971, φιλολογική επιμέλεια
- Peter Bien, John Rassias, Chrysanthi Bien, Demotic Greek 1972, Balkan studies 15 (1974), σελ. 135-136
- Βηλαράς Γιάννης, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό,Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.2 1984, σελ.271-272
- Αντί προλόγου, στο τόμο ΔιονυσίουΣολωμού Άπαντα, τόμος 3ος Αληλογραφία, εκδ.Ίκαρος,Αθήνα, 1991,σελ.ζ-ιβ
- Διονύσιος Σολωμός, Η γυναίκα της Ζάκυθος. Όραμα του Διονυσίου Ιερομονάχου, εγκάτοικου εις ξωκλήσι Ζακύνθου, εισαγωγή, κείμενο γλωσσάρι της ιδίας, εκδ.Ωκεανίδα, 1993
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιώργος Κεχαγιόγλου: «Ελένη Παχίνη-Τσαντσάνογλου», Ελληνικά, τόμ. 45 (1995), σσ. 445-452
|