Ελένη Λαμπίρη
| Ελένη Λαμπίρη | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ελένη Λαμπίρη (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 9 Φεβρουαρίου 1889 Αθήνα |
| Θάνατος | 30 Μαρτίου 1960[1] Αθήνα[2][1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ωδείο Αθηνών (1907–1908)[1] Ανώτερη Σχολή για τη Μουσική και το Θέατρο «Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντι» (1908–1911)[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτρια[1] μουσικός παιδαγωγός[1] διευθυντής ορχήστρας[1] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γεώργιος Λαμπίρης[1] |
| Συγγενείς | Ανδρέας Λασκαράτος (παππούς) |
Η Ελένη Λαμπίρη (9 Φεβρουαρίου 1889, Αθήνα – 30 Μαρτίου 1960, Αθήνα) ήταν Ελληνίδα διευθύντρια ορχήστρας και συνθέτρια.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λαμπίρη γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του συνθέτη Γεωργίου Λαμπίρη και εγγονή του ποιητή Ανδρέα Λασκαράτου. Σπούδασε σύνθεση με τον Edoardo Sacredote στο Ωδείο Αθηνών (1907-1908). Στην πραγματικότητα ήταν η πρώτη γυναίκα που σπούδασε σύνθεση στο Ωδείο Αθηνών, γι' αυτό κέρδισε τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας συνθέτριας. Συνεπώς, σπούδασε σύνθεση με καθηγητή τον Max Reger και μαεστρική με καθηγητή τον Hans Scheidt στο Βασιλικό Ωδείο της Λειψίας (1 Οκτωβρίου 1908-27 Ιουλίου 1911). Αποφοίτησε από το Βασιλικό Ωδείο της Λειψίας το 1911. Το 1913 η οπερέττα της «Το αποκριάτικο όνειρο», σε κείμενα του Γρηγορίου Ξενόπουλου και σύνθεση της Ελένης Λαμπίρη, ανέβηκε στο Θέατρο του Πανελληνίου.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, εργάστηκε στο Μιλάνο ως μαέστρος. Στις 15 Ιανουαρίου 1915 κατέθεσε τα δικαιώματα της οπερέττας «Isolma» στο περιφερειακό μητρώο του Μιλάνου (αριθμός εγγραφής 64794). Το «Isolma» ήταν μια οπερέττα σε τρεις πράξεις σε συγγραφή και σύνθεση της Ελένης Λαμπίρη. Αυτή η οπερέττα ηχογραφήθηκε το 1958, από τον Τότη Καραλιβανό ως μαέστρο και τον Σπύρο Καψάσκη ως διευθυντή της χορωδίας. Το 1925 επέστρεψε στην Πάτρα όπου εργάστηκε ως διευθύντρια στο Ωδείο της Πάτρας μέχρι το 1953. Την ίδια περίοδο έγραφε κριτικές περί της μουσικής στην τοπική πατραϊκή εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών». Πέθανε στο δημοτικό νοσοκομείο Αθηνών.
Έργα (επιλεγμένα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το αποκριάτικο όνειρο 1913, οπερέτα
- Isolma 1915, οπερέτα
- Μπαλάντα για σοπράνο και πιάνο, 1933 (έχει χαθεί)
- String quartet σε Α ματζόρε
- Serenata for flute violin and viola
- Συμφωνία για μεγάλη ορχήστρα σε Β μινόρε
- ``Iratzi N,`` όπερα, σε λιμπρέττο L.Orsini
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Mary Frech McVicker: «Women Opera Composers» (Αγγλικά) McFarland & Company. 2016. σελ. 95. ISBN-13 978-0-7864-9513-9.
- ↑ Rhian Samuel, Julie Anne Sadie: «The Norton/Grove dictionary of women composers» (Αγγλικά) W. W. Norton & Company. 1994. ISBN-13 978-0-393-03487-5.
- Ta Nea Kefallinias kai Ithakis; 3/9/1960; issue number 172
- Gazzetta Ufficiale del Regno d`Italia; issue number 198 of 10/08/1915, page 4765
- Sadie, Julie Anne; Samuel, Rhian (1994). The Norton/Grove dictionary of women composers
- Nea Estia vol. 697 pages 1018-1019, Κριτική με τίτλο "Η Μουσική" στην εφημερίδα Νέα Εστία Αρχειοθετήθηκε 2022-01-18 στο Wayback Machine.
- Χορωδιακό από την οπερέττα Ισόλμα