Εκλογές στην Αγία Λουκία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην Αγία Λουκία διεξάγονται εκλογές για κοινοβούλιο κάθε 5 χρόνια. Το 1953 δόθηκε σε όλους τους κατοίκους της χώρας (άνδρες και γυναίκες) το δικαίωμα ψήφου, το οποίο σήμερα χορηγείται στην ηλικία των 18 ετών.[1] Από το 1964 μέχρι το 1979 την εξουσία κατείχε το Ενωμένο Κόμμα Εργατών, μέχρι που το διαδέχθηκε στην εξουσία το Εργατικό Κόμμα Αγίας Λουκίας (μέχρι το 1982). Το Κόμμα Ενωμένων Εργατών κέρδισε ξανά τις εκλογές του 1982 και κυριάρχησε μέχρι τη νέα άνοδο των Εργατικών, του 1997, οπότε πρωθυπουργός έγινε ο Κένι Άντονι. Το 2006 η κυβέρνηση έχασε τις εκλογές και νέος πρωθυπουργός έγινε ο βετεράνος ηγέτης του Κόμματος των Ενωμένων Εργατών, Τζον Κόμπτον.

Ο Κόμπτον απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 2007 και υπηρεσιακός πρωθυπουργός ανέλαβε ο Στίβενσον Κινγκ. Μετά τις εκλογές του 2011, επέστρεψε στην πρωθυπουργία ο Κένι Άντονι. Ο τελευταίος παραιτήθηκε τον Ιούνιο του 2016 έπειτα από την ήττα του κόμματός του στις εκλογές από το Κόμμα Ενωμένων Εργατών. Νέος πρωθυπουργός ανέλαβε ο Άλεν Τσάστνετ.[2] Μετά την ήττα του Ενωμένου Κόμματος Εργατών στις εκλογές του 2021, νέος πρωθυπουργός ανέλαβε ο Εργατικός Φίλιπ Τζ. Πιερ.

Πρόσφατες γενικές εκλογές (2021)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικό εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν την ανεξαρτησία (1925-1979)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1925-1951[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες γενικές εκλογές για την ανάδειξη 12μελούς Νομοθετικού Συμβουλίου έγιναν στις 9 Μαρτίου 1925.[3] Διεκδικήθηκαν μόνο οι 2 από τις 3 έδρες που αναδείχθηκαν με τις εκλογές και αμφότερα τα μέλη εξελέγησαν χωρίς αντίπαλο.[3] Τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου διορίστηκαν. Ακολούθησαν εκλογές το 1928 και το 1931.

1951[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 12 Οκτωβρίου 1951, κέρδισε το Εργατικό Κόμμα Αγίας Λουκίας εξασφαλίζοντας τις 5 από τις συνολικά 8 έδρες.[4]

1954[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Σεπτεμβρίου 1954 οι Εργατικοί επανέλαβαν τη νίκη τους κερδίζοντας ισάριθμες έδρες με τις προηγούμενες εκλογές. Η συμμετοχή ήταν 49,4%.[4]

1957[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες εκλογές διενεργήθηκαν στις 18 Σεπτεμβρίου 1957 με το 56,8% του εκλογικού σώματος να προσέρχεται στις κάλπες. Σε εκείνες τις εκλογές η νίκη του Εργατικού Κόμματος ήταν ακόμα μεγαλύτερη από τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, καθώς κέρδισαν όλες τις έδρες εκτός από μία στο κοινοβούλιο.[4] Την επόμενη χρονιά (25 Μαρτίου 1958) στην Αγία Λουκία έγιναν εκλογές, που οδήγησαν σε νίκη των Εργατικών, στο πλαίσιο των ομοσπονδιακών εκλογών στις Δυτικές Ινδίες.

1961[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι έδρες που αναδείχθηκαν με εκλογές αυξήθηκαν από 8 σε 10 στις εκλογές που έγιναν στις 14 Απριλίου 1961. Το Εργατικό Κόμμα θριάμβευσε, κερδίζοντας τις 9 από τις 10 έδρες της βουλής.[5]

1964[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για πρώτη φορά ένα άλλο κόμμα και όχι το Εργατικό κέρδισε τις εκλογές του 1964. Η ψηφοφορία διεξήχθη στις 25 Ιουνίου και η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 51,9%. Το νεοσύστατο Ενωμένο Κόμμα Εργατών αναδείχθηκε σε νικητή με 6 έδρες, ενώ το μέχρι πρότινος κυβερνών Εργατικό Κόμμα καταποντίστηκε στις 2 έδρες. [4]

1969[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ενωμένο Κόμμα Εργατών διατηρήθηκε στην εξουσία, καθώς επικράτησε και στον εκλογικό αγώνα του 1969. Η ψηφοφορία έγινε στις 25 Απριλίου, με το ποσοστό συμμετοχής να καταγράφεται στο 53,2%. Το Ενωμένο Κόμμα Εργατών κατέλαβε 6 έδρες και οι Εργατικοί 3. [4]

1974[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις επόμενες γενικές εκλογές που έγιναν στις 7 Μαΐου 1974, οι έδρες που διεκδικήθηκαν ήταν πλέον 17. Με τη συμμετοχή να είναι πολύ υψηλή (84,1%), το Ενωμένο Κόμμα Εργατών κέρδισε άλλη μία νίκη, με 10 έδρες έναντι 7 για τους Εργατικούς.[4]

Μετά την ανεξαρτησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1979[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Ιουλίου 1979 έγιναν οι πρώτες γενικές εκλογές στην Αγία Λουκία, έπειτα από την ανεξαρτησία της χώρας από το Ηνωμένο Βασίλειο, που κηρύχθηκε τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς. Το Εργατικό Κόμμα επέστρεψε στην εξουσία, κερδίζοντας 12 επί συνόλου 17 εδρών στην εθνοσυνέλευση σε αντίθεση με το Ενωμένο Κόμμα Εργατών, που έπεσε στις 5 έδρες. Η συμμετοχή ήταν 68%. [4]

1982[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες εκλογές της δεκαετίας του '80 (3 Μαΐου 1982) κερδήθηκαν από το Ενωμένο Κόμμα Εργατών, που κατέλαβε τις 14 έδρες από τις συνολικά 17 της εθνοσυνέλευσης. Η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 66,9%. Το νεοσύστατο Προοδευτικό Εργατικό Κόμμα έλαβε μία έδρα και δύο πήρε το Εργατικό Κόμμα.[5]

1987[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1987 τον μήνα Απρίλιο έγιναν δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Στις εκλογές που έγιναν στις 6 Απριλίου το Ενωμένο Κόμμα Εργατών κέρδισε τις 9 από τις συνολικά 17 έδρες, με συμμετοχή 60,8%. Καθώς το κόμμα εκείνο είχε πλειοψηφία μόλις μίας έδρας (με 9 έδρες έναντι 8 για τους Εργατικούς), ο πρωθυπουργός Τζον Κόμπτον προκήρυξε πρόωρες εκλογές προκειμένου να ενισχυθεί η δύναμη του κόμματός του. Οι εκλογές εκείνες διεξήχθησαν στις 30 Απριλίου (με συμμετοχή 64,7%) και το ποσοστό του κόμματος αυξήθηκε σε 53,2%. Ωστόσο, οι Εργατικοί διατήρησαν τις 8 έδρες τους και έτσι η πλειοψηφία της μιας έδρας για το Κόμμα Ενωμένων Εργατών παρέμεινε.[6]

1992[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ποσοστό συμμετοχής στις επόμενες γενικές εκλογές (27 Απριλίου 1992) ήταν 62,8%. Το κυβερνών Ενωμένο Κόμμα Εργατών αύξησε τη δύναμή του σε έδρες, καταλαμβάνοντας τις 11 επί συνόλου 17 εδρών. Οι Εργατικοί κατέλαβαν 6 έδρες.[4]

1997[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Μαΐου 1997 διεξήχθησαν γενικές εκλογές με συμμετοχή 66,1%. Οι Εργατικοί κατήγαγαν μεγάλη νίκη, καταλαμβάνοντας τις 16 από τις συνολικά 17 έδρες του νομοθετικού σώματος.[7] Πρωθυπουργός ανέλαβε ο Κένι Άντονι.

2001[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με ποσοστό συμμετοχής της τάξης του 52,3%, διενεργήθηκαν γενικές εκλογές στις 3 Δεκεμβρίου 2001. Το αποτέλεσμα ήταν ξανά νικητήριο για το Εργατικό Κόμμα Αγίας Λουκίας, που κέρδισε 14 από τις συνολικά 17 έδρες, με τις υπόλοιπες να περιέρχονται στο Κόμμα Ενωμένων Εργατών.[5] Τον Μάρτιο του 2006 στο Κεντρικό Κάστρις έγινε επαναληπτική εκλογή, με την έδρα να κερδίζει ένας ανεξάρτητος υποψήφιος.[8] Έτσι, το Εργατικό Κόμμα έχασε την έδρα που είχε κερδίσει στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.[9]

2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ενωμένο Κόμμα Εργατών με αρχηγό τον Τζον Κόμπτον επανήλθε στην εξουσία έπειτα από τις εκλογές του 2006, που έγιναν στις 11 Δεκεμβρίου.[10]

2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 28 Νοεμβρίου 2011.[11]Το Εργατικό Κόμμα κέρδισε 11 επί συνόλου 17 εδρών και ο ηγέτης του, Κένι Άντονι, επέστρεψε στην πρωθυπουργία.[12]

2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 6 Ιουνίου 2016 και είχαν ως αποτέλεσμα την ήττα του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος και την συνακόλουθη παραίτηση του πρωθυπουργού Κένι Άντονι.[13] Νέος πρωθυπουργός έγινε ο ηγέτης του Κόμματος Ενωμένων Εργατών, Άλεν Τσάστνετ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Union, Inter-Parliamentary. «IPU PARLINE database: SAINT LUCIA (House of Assembly), Electoral system». www.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2016. 
  2. «Anthony steps down as SLP leader». St. Lucia News Online. 6 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 Electoral History Αρχειοθετήθηκε 2016-06-05 στο Wayback Machine. Saint Lucia Electoral Department
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Nohlen, D (2005) Elections in the Americas: A data handbook, Volume I, p588 ISBN 978-0-19-928357-6
  5. 5,0 5,1 5,2 Nohlen, p591
  6. Nohlen, pp583-584
  7. IPU, Αποτελέσματα των εκλογών του 1997 στην Αγία Λουκία.
  8. «ST LUCIA: The day of reckoning». Jamaica Gleaner. 11 Δεκεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  9. «St Lucia by-election victory for independent candidate». Caribbean Net News. 14 Μαρτίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  10. «OAS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2019. 
  11. McDonald, Nicole (7 Νοεμβρίου 2011). «PM names election date!». St. Lucia Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2011. 
  12. «IT'S FINAL: SLP 11, UWP 6». The Voice. 3 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2011. 
  13. «UWP wins Saint Lucia elections». St. Lucia Times. 6 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-06-07. https://web.archive.org/web/20160607065553/http://stluciatimes.com/2016/06/06/uwp-wins-saint-lucia-elections. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016.