Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος (Τάλιν)
Συντεταγμένες: 59°26′17″N 24°44′45″E / 59.43806°N 24.74583°E
| Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος (Τάλιν) | |
|---|---|
| Püha Vaimu kirik | |
 | |
 | |
| Είδος | εκκλησία |
| Αρχιτεκτονική | Γοτθική τέχνη |
| Διεύθυνση | Tallinn, Pühavaimu tänav 2 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 59°26′17″N 24°44′45″E |
| Θρήσκευμα | Χριστιανισμός |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος του Τάλιν |
| Τοποθεσία | Βάναλιν |
| Χώρα | Εσθονία |
| Έναρξη κατασκευής | 13ος αιώνας |
| Προστασία | αρχιτεκτονικό μνημείο (από 1995)[1] και ιστορικό μνημείο (από 1995)[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος (Εσθονικά: Püha Vaimu kirik, γερμανικά: Heiliggeistkirche[2]) είναι μια μεσαιωνική λουθηρανική εκκλησία στην περιοχή της παλιάς πόλης του Τάλιν, στην Εσθονία. Βρίσκεται πίσω από την πλατεία Ραεκόγια (Πλατεία Δημαρχείου), και βρίσκεται απέναντι από τη Μεγάλη Συντεχνία και το Μάιασμοκ, το παλαιότερο καφέ του Ταλίν.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χτίσιμο της εκκλησίας πιθανότατα ξεκίνησε κάπου στο πρώτο μισό του 13ου αιώνα και η εκκλησία αναφέρεται σε γραπτές πηγές για πρώτη φορά το 1319.[3] Το γεγονός ότι ο ναός δεν βλέπει προς ανατολή μπορεί να υποδηλώνει ότι ανεγέρθηκε σε ήδη δομημένη περιοχή και έπρεπε να προσαρμοστεί στη ρυμοτομία.[4] Αρχικά ο ναός ήταν μέρος ενός ευρύτερου συμπλέγματος φτωχοκομείου και αφιερωμένος στο Άγιο Πνεύμα, και εκτός από την κύρια είσοδο στη βόρεια πλευρά του ναού, υπήρχε και είσοδος από την αυλή του φτωχοκομείου, στη νότια πλευρά του ναού.
Το παλαιότερο τμήμα της εκκλησίας είναι η χορωδία, στην οποία προστέθηκε το κλίτος κάποια στιγμή στα τέλη του 13ου αιώνα ή στις αρχές του 14ου αιώνα. Η αρχική ξύλινη οροφή αντικαταστάθηκε το 1360, όταν προστέθηκαν ο σημερινός θόλος, ο πύργος και τα μεγάλα γοτθικά παράθυρα. Το 1630, ο πύργος έλαβε τη σημερινή του εμφάνιση, η οποία ωστόσο είναι μια ανακατασκευή καθώς ο πύργος καταστράφηκε από πυρκαγιά τόσο το 1684 όσο και το 2002.[3] Η εκκλησία ήταν η πρώτη εκκλησία στην Εσθονία, που τελούσε λειτουργίες στα εσθονικά και τα πρώτα αποσπάσματα της κατήχησης, που δημοσιεύτηκαν στα εσθονικά τυπώθηκαν εδώ το 1535.[4]
Ο χρονογράφος Μπαλτάζαρ Ρούσοφ (1536-1600) ήταν πάστορας της εκκλησίας.[5]
Αρχιτεκτονική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ναός έχει ένα απλό, κατάλευκο εξωτερικό με αετώματα με σκαλοπάτια, έναν οκταγωνικό πύργο με το ανακατασκευασμένο αναγεννησιακό κωδωνοστάσιο και λίγα αλλά μάλλον μεγάλα γοτθικά παράθυρα με λεπτή πέτρα. Τα βιτρώ είναι στα τέλη του 20ου αιώνα. Πιο αξιοσημείωτο εξωτερικά είναι το λεπτώς σκαλισμένο ρολόι, έργο του Κρίστιαν Άκερμαν (τέλη 17ου αιώνα).[4]
Η διάταξη του εσωτερικού είναι κάπως ασυνήθιστη, με τη χορωδία να βρίσκεται ασύμμετρα προς τα βόρεια και ένα δίκλιτο σηκό. Από την εσωτερική διακόσμηση, ιδιαίτερα ο αξιόλογος κύριος βωμός, έργο του Μπερντ Νότκε, είναι αξιοσημείωτος. Χρονολογείται από το 1483 και απεικονίζει, στον κεντρικό πίνακα, την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους δώδεκα αποστόλους την Πεντηκοστή. Οι στοές στην εκκλησία είναι πλούσια διακοσμημένες με σκηνές από τη Βίβλο, ζωγραφισμένες στα μέσα του 17ου αιώνα και πιθανώς από διαφορετικούς καλλιτέχνες. Πιο πρόσφατης προέλευσης είναι το όργανο, που χρονολογείται από το 1929, και μια αναμνηστική πλάκα δίπλα στο βωμό, στη μνήμη των Βρετανών ναυτικών, που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της βρετανικής εκστρατείας στη Βαλτική (1918–1919).[3][4]
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ο πύργος της εκκλησίας τη νύχτα. -
Ρολόι της Εκκλησίας του Αγίου Πνεύματος στο Τάλιν, κατασκευασμένο από τον Κρίστιαν Άκερμαν. -
Ο κύριος βωμός, του Μπερντ Νότκε (1483) -
Βιτρώ παράθυρο
.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Estonian National Registry of Cultural Monuments.
- ↑ Kadri-Rutt Hahn (2015). Revaler Testamente im 15. und 16. Jahrhundert (στα Γερμανικά). LIT Verlag Munster.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Viirand, Tiiu (2004). Estonia. Cultural Tourism. Kunst Publishers. σελίδες 28–29. ISBN 9949407184.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Taylor, Neil (2010). Estonia (6 έκδοση). Bradt Travel Guides. σελ. 105. ISBN 9781841623207.
- ↑ Kasekamp, Andres (1990). Characteristics of warfare in the times of Henry of Livonia and Balthasar Russow. Lituanus. ISSN 0024-5089. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-14. https://web.archive.org/web/20110514173723/http://www.lituanus.org/1990_1/90_1_02.htm. Ανακτήθηκε στις 2013-02-13.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Miljan, Toivo (2004). Historical Dictionary of Estonia. Scarecrow Press. σελ. 426. ISBN 9780810865716.