Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη (Τάρτου)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Συντεταγμένες: 58°22′58″N 26°43′13″E / 58.38278°N 26.72028°E / 58.38278; 26.72028
Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη
Jaani kirik
Χάρτης
Είδοςεκκλησία
ΑρχιτεκτονικήBrick Gothic
ΔιεύθυνσηJaani 5[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες58°22′58″N 26°43′13″E
ΘρήσκευμαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία και Λουθηρανισμός
Διοικητική υπαγωγήTartu City
ΤοποθεσίαKesklinn
ΧώραΕσθονία
Έναρξη κατασκευής14ος αιώνας
Ύψος63 μέτρα
Υλικάτούβλο
Προστασίααρχιτεκτονικό μνημείο (από 1997)[2]
Commons page Πολυμέσα

Η Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη(Εσθονικά: Jaani kirik, γερμανικά: St. Johanniskirche zu Dorpat‎‎ [3] ) είναι γοτθική λουθηρανική εκκλησία κατασκευασμένη από τούβλα, ένα από τα ορόσημα της πόλης Τάρτου της Εσθονίας. Είναι αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη το 1860 από τον Λούις Χόφλινγκερ.

Αρχικά, ο Άγιος Ιωάννης ήταν καθολικός ναός, καθώς τα παλαιότερα μέρη του σημερινού κτηρίου προέρχονται από τον 14ο αιώνα. Προηγουμένως, στην ίδια θέση υπήρχε ναός τουλάχιστον από το πρώτο μισό του 13ου αιώνα. Οι αρχαιολογικές έρευνες έδειξαν ότι μπορεί κάλλιστα να υπήρχε εδώ ξύλινη εκκλησία τον 12ο αιώνα. Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο, γιατί ο εκχριστιανισμός της περιοχής δεν έγινε παρά πολύ αργότερα. [4] Το κτήριο είναι κατασκευασμένο από κόκκινα τούβλα και έχει υποστεί εκτενείς αλλαγές, καθώς ανακατασκευάστηκε σε μεγάλο βαθμό μετά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μπαρόκ παρεκκλήσια προστέθηκαν το 1746 και το 1769. Η εκκλησία είναι πλέον μέρος της Εσθονικής Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας. [5]

Η μεγάλη πυρκαγιά του Τάρτου ξεκίνησε κοντά στην εκκλησία το 1775 και η εκκλησία και το κοντινό σπίτι της Ουψάλα γλίτωσαν από την καταστροφή, που κατέστρεψε σχεδόν διακόσια σπίτια. [6]

Στα τέλη του 19ου αιώνα η εκκλησία παρείχε πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Η ηθοποιός Αμαλί Κόνσα παρακολούθησε το μοναδικό της σχολείο εδώ. [7]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του ναού του Αγίου Ιωάννη είναι ο πλούτος των ειδωλίων από τερακότα, που περιβάλλουν το εξωτερικό της εκκλησίας. Αρχικά, υπήρχαν περισσότερα από χίλια χειροποίητα ειδώλια, το καθένα διαφορετικό από τα άλλα. Τώρα, περίπου 200 έχουν διασωθεί. Ο μεγάλος αριθμός μεμονωμένων ειδωλίων έχει γεννήσει τις υποθέσεις ότι θα μπορούσαν να είχαν διαμορφωθεί σύμφωνα με τους πολίτες του Τάρτου. Από την άλλη, μερικοί από αυτούς φορούν στέμματα, κάτι που υπονοεί ότι μπορεί να απεικονίζουν κάποιον άλλο.[8]

Ο ναός αποτελείται από ένα μακρόστενο κτήριο βασιλικής με τρία κλίτη και ο ισχυρός δυτικός πύργος ενώνεται με μία μακριά πολυγωνική πτέρυγα. Στη νότια πλευρά του κτηρίου βρισκόταν το λεγόμενο παρεκκλήσι Λύμπεκ.[8]

Το 1989, η πολωνική εταιρεία PKZ ξεκίνησε την αποκατάσταση της εκκλησίας. Το 1991, την αποκατάσταση του ναού συνέχισε η εσθονική κατασκευαστική εταιρεία Wunibald Ehitus. Το 2002 έγινε η εγκατάσταση του συστήματος θέρμανσης του ναού. Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη άνοιξε για τους επισκέπτες το Μάιο του 2005. Στις 29 Ιουνίου 2005, η ανακαινισμένη εκκλησία λειτούργησε επίσημα.[8]

Από το 1999, η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη έχει δύο νέες καμπάνες, που ονομάζονται Peetrus και Paulus από τους δύο πολιούχους αγίους της πόλης (αντίστοιχα, του Αγίου Πέτρου και του Αγίου Παύλου).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. eelk.ee/contact/congregations/. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2024.
  2. Estonian National Registry of Cultural Monuments. register.muinas.ee/public.php?menuID=monument&action=view&id=6916.
  3. Johannes Frey (1902). Die St. Johanniskirche zu Dorpat: ein interessantes Denkmal mittelalterlicher Baukunst (στα Γερμανικά). Vandenhoeck & Ruprecht. 
  4. Tartu Jaani, tartu.ee, retrieved 28 December 2013
  5. St Johns Church, Visit Estonia, retrieved 27 December 2013
  6. Metz, M (2013). Pile Foundations Baltic Piling Days 2012. CRC Pr I Llc. σελ. 38. ISBN 0415643341. 
  7. «Konsa, Amalie - Eesti Entsüklopeedia». etbl.teatriliit.ee. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2020. 
  8. 8,0 8,1 8,2 «Kiriku ajalugu – Tartu Jaani kirik» (στα Εσθονικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022.