Εκκλησία Αγίου Γεωργίου (Σοπότνιτσα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 43°41′0.211″N 19°0′6.448″E / 43.68339194°N 19.00179111°E / 43.68339194; 19.00179111

Εκκλησία Αγίου Γεωργίου της Σοπότνιτσα
Χάρτης
Είδοςεκκλησία, heritage, μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, συγκρότημα κτιρίων, ιστορική τοποθεσία και ορθόδοξη εκκλησία
Αρχιτεκτονικήρομανική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες43°41′0″N 19°0′6″E
ΘρήσκευμαΣερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
Θρησκευτική υπαγωγήΜητρόπολη του Νταμπάρ-Βοσνίας
Διοικητική υπαγωγήΔήμος του Νόβο Γκόραζντε
ΤοποθεσίαSopotnica, Novo Goražde
ΧώραΒοσνία και Ερζεγοβίνη
Έναρξη κατασκευής15ος αιώνας
ΠροστασίαΕθνικό Μνημείο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης
Commons page Πολυμέσα

Η Εκκλησία Αγίου Γεωργίου (σερβικά: Црква светог Ђорђа‎‎) είναι Σερβική Ορθόδοξη εκκλησία στο χωριό της Σοπότνιτσα, εντός του Δήμου του Νόβο Γκόραζντε της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Η εκκλησία ευρίσκεται επί της αριστερής όχθης του Ποταμού Δρίνου, σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την πόλη του Γκόραζντε. Ανεγέρθηκε το 1454 από τον Στέφαν Βούκτσιτς Κόσατσα, όταν το Γκόραζντε αποτελούσε τμήμα εδαφών περιοχής η οποία τελούσε υπό τον έλεγχο του ιδίου.[1][2] Η συγκεκριμένη περιοχή έγινε αργότερα γνωστή ως Ερζεγοβίνη, λόγω του τίτλου του Χέρτσεγκ του Αγίου Σάββα, τον οποίον έφερε ο Κόσατσα.[3] Η Ερζεγοβίνη κατελήφθη σταδιακά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την διάρκεια της περιόδου μεταξύ του 1465 και του 1481.[4]

Κατά την διάρκεια του δεύτερου μισού του 16ου αιώνα, κατά την διάρκεια της θητείας Σέρβου Πατριάρχη Μακάριγιε Σοκόλοβιτς, το δυτικό τμήμα της εκκλησίας επεκτάθηκε. Εργασίες επιδιόρθωσης έλαβαν χώρα το 1869, όταν μία μεταλλική θύρα τοποθετήθηκε στην είσοδό της, η οποία αποτελούσε δωρεά ενός Σέρβου από το Σαράγιεβο.[1] Κατάλοιπα των παλαιών τοιχογραφιών, εκείνη την περίοδο, συνελέγησαν με προσοχή και ετάφησαν δίπλα στον τοίχο της εκκλησίας.[5] Το 1894, ένα κωδωνοστάσιο προστέθηκε στο δυτικό τμήμα της εκκλησίας. Κατά τις απαρχές του Βοσνιακού Πολέμου, η εκκλησία βομβαρδίστηκε και πυρπολήθηκε, τον Σεπτέμβριο του 1992. Παρέμεινε δίχως οροφή έως τον Οκτώβριο του 1994, όταν και τοποθετήθηκε προσωρινή οροφή. Η εκκλησία αναστηλώθηκε μεταξύ του 2000 και του 2002, ενώ, το 2008, κατεγράφη ως Εθνικό Μνημείο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.[1]

Το 1519, κατά τις απαρχές της Οθωμανικής περιόδου κυριαρχίας επί της Ερζεγοβίνης, ένα από τα πρώτα τυπογραφεία μεταξύ των Σέρβων δημιουργήθηκε στην εκκλησία. Γνωστό ως τυπογραφείο του Γκόραζντε,[6][7] ήταν η πρώτη παρόμοιου είδους εγκατάσταση εντός του εδάφους της σημερινής Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.[8] Παρήγαγε τρία βιβλία: ένα ιερατικόν (ιερατικό βιβλίο λειτουργίας) το 1519, ένα ψαλτήρι το 1521, καθώς και ένα μικρό ευχολόγιον το 1523.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Lovrenović 2008
  2. Barać 2008, σ. 39
  3. Fine 1994, σ. 578
  4. Fine 1994, σ. 585
  5. Ševo 2004
  6. Barać 2008, σσ. 28–29
  7. Fotić 2005, σ. 66
  8. Benac & Lovrenović 1980, σ. 145
  9. Barać 2008, σσ. 43–44

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]