Εκατερίνα Άρμπορε
| Εκατερίνα Άρμπορε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ecaterina Arbore-Ralli (Ρουμανικά) |
| Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1875 ή 1873 Γενεύη |
| Θάνατος | 2 Δεκεμβρίου 1937 Τιράσπολ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά Ρωσικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κοινωνιολόγος πολιτικός ιατρός[2] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ζαμφίρ Άρμπορε |
| Αδέλφια | Nina Arbore |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Εκατερίνα Άρμπορε (αγγλικά: Ecaterina Arbore ), (Γενεύη, 16 Οκτωβρίου 1873 - Τιρασπόλ, 2 Δεκεμβρίου 1937) ήταν Ρουμάνα - σοβιετικός γιατρός, συγγραφέας και πολιτικός.[3][4]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άρμπορε ήταν κόρη του συγγραφέα και δημοσιογράφου Ζαμφίρ Άρμπορε, ο οποίος πήρε τη ρουμανική υπηκοότητα το 1879 [1] και εγγονή του Έλληνα επιχειρηματία Κονσταντάν Ράλλη-Άρμπορε. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου και μετά συνέχισε τις σπουδές στο Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι. Στη συνέχεια σπούδασε για δύο χρόνια στην Ιατρική και Χειρουργική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης.
Μετά την αποφοίτησή της, η Άρμπορε εργάστηκε σε ένα νοσοκομείο για ορφανά στο Βουκουρέστι. Αντιμετώπισε προβλήματα της βιομηχανικής υγιεινής και της εξάπλωση της φυματίωσης μεταξύ των εργαζομένων και υποστήριξε την οργάνωση των αντιμέτρων. Το 1907 δημοσίευσε το πρώτο της άρθρο σε ρουμανική εφημερίδα για την υγεία των βιομηχανικών εργατών. Ταυτόχρονα, ζήτησε αυξημένη κοινωνική ασφάλιση και προσπάθησε να βελτιώσει τις συνθήκες, κυρίως δημιουργώντας τα πρώτα βρεφονηπιακά συγκροτήματα στη Ρουμανία.
Στη Σοβιετική Ένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, έγινε ενθουσιώδης υποστηρίκτρια της Μπολσεβίκικης ιδεολογίας, επιλέγοντας να εγκαταλείψει τη Ρουμανία για να ενσωματωθεί στην Μπολσεβίκικη Ρωσία το 1918. [3] Εκεί, αφού έγινε δεκτή στις τάξεις του Κόμματος, η Άρμπορε ενσωματώθηκε στη διοικητική δομή του Ουκρανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ως Επίτροπος Υγείας.
Επέστρεψε για λίγο στη Ρουμανία, το 1924, αλλά εκδιώχτηκε γρήγορα από τις αρχές. Πίσω στο σοβιετικό κράτος, η Άρμπορε ήταν εκπρόσωπος του Ρουμανικού Σοσιαλιστικού-Κομμουνιστικού Κόμματος στο 5ο Συνέδριο της Κομιντέρν και συμμετείχε στο 5ο Συνέδριο του Κόμματος στη Μόσχα και το Χάρκοβο (1931). Ήταν μέλος στην Επαναστατική Επιτροπή της Αυτόνομης Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μολδαβίας και εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος της εθνικής επιτροπής για την υγειονομική περίθαλψη και την Επιθεώρηση του Λαϊκού Επιτρόπου για τους Εργάτες και τους Αγρότες της Μολδαβίας.
Δίωξη και δολοφονία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως ένα παλιό μέλος του κινήματος, έγινε ένας φυσικός στόχος για την καταστολή του Ιωσήφ Στάλιν. Θεωρήθηκε ως κομματική οπαδός του Τροτσκισμού, περιθωριοποιήθηκε και της αφαιρέθηκε κάθε πολιτική απόφαση. Συνελήφθη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εκκαθάρισης και πέθανε το 1937 (δεν είναι γνωστό εάν αυτό σήμαινε ότι εκτελέστηκε αμέσως ή αν ο θάνατός της προηγήθηκε της παραμονής στο Γκουλάγκ).
Αργότερα αποκαταστάθηκε από τις σοβιετικές αρχές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας Αποσταλινοποίησης, και στη Ρουμανία λίγο μετά την άνοδο του Νικολάε Τσαουσέσκου, ο οποίος είχε καταδικάσει τις σοβιετικές πολιτικές το 1968.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. uk2014801977. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 Молдаване или Румыны? Взаимоотношения между бессарабцами и румынскими политэмигрантами накануне создания Молдавской АССР (abgerufen am 15. März 2020).
- ↑ Henri H. Stahl: Gânditori şi curente de istorie socială românească, Cap. VII: "Curentul gândirii socialiste" (abgerufen am 15. März 2020).
|
