Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εικασία του Χολ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στα μαθηματικά, η εικασία του Χολ είναι ένα ανοιχτό ερώτημα σχετικά με τις διαφορές μεταξύ τέλειων τετραγώνων και τέλειων κύβων. Ισχυρίζεται ότι ένα τέλειο τετράγωνο y2 και ένας τέλειος κύβος x3 που δεν είναι ίσα πρέπει να απέχουν μεταξύ τους μια σημαντική απόσταση. Το ερώτημα αυτό προέκυψε από την εξέταση της εξίσωσης Μορντέλ[1] στη θεωρία των ακέραιων σημείων σε ελλειπτικές καμπύλες.[2][3]

Η αρχική εκδοχή της εικασίας του Χολ, που διατυπώθηκε από τον Μάρσαλ Χολ Τζούνιορ το 1970, λέει ότι υπάρχει μια θετική σταθερά C τέτοια ώστε για κάθε ακέραιο x και y για τον οποίο y2x3,

Ο Χολ πρότεινε ότι ίσως το C θα μπορούσε να ληφθεί ως 1/5, το οποίο ήταν σύμφωνο με όλα τα δεδομένα που ήταν γνωστά κατά τη στιγμή που προτάθηκε η εικασία. Ο Ντανίλοφ έδειξε το 1982 ότι ο εκθέτης 1/2 στη δεξιά πλευρά (δηλαδή η χρήση του |x|1/2) δεν μπορεί να αντικατασταθεί από οποιαδήποτε μεγαλύτερη δύναμη: για κανένα δ > 0 δεν υπάρχει μια σταθερά C τέτοια ώστε |y2x3| > C|x|1/2 + δ όποτε y2x3.

Το 1965, ο Ντέιβενπορτ απέδειξε ένα ανάλογο της παραπάνω εικασίας στην περίπτωση των πολυωνύμων[4]: αν f(t) και g(t) είναι μη μηδενικά πολυώνυμα στους μιγαδικούς αριθμούς C' έτσι ώστε g(t)3f(t)2 στο C[t], τότε

Η ασθενής μορφή της εικασίας του Χολ, που διατυπώθηκε από τους Σταρκ και Τρότερ γύρω στο 1980, αντικαθιστά την τετραγωνική ρίζα στη δεξιά πλευρά της ανισότητας με οποιονδήποτε εκθέτη μικρότερο από 1/2: για οποιοδήποτε ε > 0, υπάρχει κάποια σταθερά c(ε) που εξαρτάται από το ε, έτσι ώστε για οποιουσδήποτε ακέραιους x και y για τους οποίους y2x3,

Η αρχική, ισχυρή, μορφή της εικασίας με εκθέτη 1/2 δεν διαψεύστηκε ποτέ, αν και δεν πιστεύεται πλέον ότι είναι αληθής και ο όρος εικασία του Χολ σημαίνει τώρα γενικά την εκδοχή με το ε. Παραδείγματος χάριν, το 1998, ο Νόαμ Έλκις βρήκε το παράδειγμα

4478849284284020423079182 − 58538865167812233 = -1641843,

για την οποία η συμβατότητα με την εικασία του Χολ θα απαιτούσε το C να είναι μικρότερο από 0,0214 ≈ 1/50, δηλαδή περίπου 10 φορές μικρότερο από την αρχική επιλογή του 1/5 που πρότεινε ο Χολ.

Η ασθενής μορφή της εικασίας του Χολ μπορεί να προκύψει από την εικασία ABC[5]. Μια γενίκευση σε άλλες τέλειες δυνάμεις είναι η εικασία του Πιλάι, αν και είναι επίσης γνωστό ότι η εικασία του Πιλάι θα ήταν αληθής αν η εικασία του Χολ ίσχυε για οποιοδήποτε συγκεκριμένο 0 < ε < 1/2.[6]

Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις γνωστές περιπτώσεις με . Ας σημειωθεί ότι το y μπορεί να υπολογιστεί ως ο πλησιέστερος ακέραιος αριθμός στο x3/2. Αυτή η λίστα είναι γνωστό ότι περιέχει όλα τα παραδείγματα με (οι πρώτες 44 καταχωρήσεις του πίνακα), αλλά μπορεί να είναι ελλιπής μετά από αυτό το σημείο.

# x r
1 2 1.41
2 5234 4.26 a
3 8158 3.76 a
4 93844 1.03 a
5 367806 2.93 a
6 421351 1.05 a
7 720114 3.77 a
8 939787 3.16 a
9 28187351 4.87 a
10 110781386 1.23 a
11 154319269 1.08 a
12 384242766 1.34 a
13 390620082 1.33 a
14 3790689201 2.20 a
15 65589428378 2.19 b
16 952764389446 1.15 b
17 12438517260105 1.27 b
18 35495694227489 1.15 b
19 53197086958290 1.66 b
20 5853886516781223 46.60 b
21 12813608766102806 1.30 b
22 23415546067124892 1.46 b
23 38115991067861271 6.50 b
24 322001299796379844 1.04 b
25 471477085999389882 1.38 b
26 810574762403977064 4.66 b
27 9870884617163518770 1.90 c
28 42532374580189966073 3.47 c
29 44648329463517920535 1.79 c
30 51698891432429706382 1.75 c
31 231411667627225650649 3.71 c
32 601724682280310364065 1.88 c
33 4996798823245299750533 2.17 c
34 5592930378182848874404 1.38 c
35 14038790674256691230847 1.27 c
36 77148032713960680268604 10.18 d
37 180179004295105849668818 5.65 d
38 372193377967238474960883 1.33 c
39 664947779818324205678136 16.53 c
40 2028871373185892500636155 1.14 d
41 10747835083471081268825856 1.35 c
42 37223900078734215181946587 1.38 c
43 69586951610485633367491417 1.22 e
44 3690445383173227306376634720 1.51 c
45 133545763574262054617147641349 1.69 e
46 162921297743817207342396140787 10.65 e
47 374192690896219210878121645171 2.97 e
48 401844774500818781164623821177 1.29 e
49 500859224588646106403669009291 1.06 e
50 1114592308630995805123571151844 1.04 f
51 39739590925054773507790363346813 3.75 e
52 862611143810724763613366116643858 1.10 e
53 1062521751024771376590062279975859 1.006 e
54 6078673043126084065007902175846955 1.03 c

Σημειώσεις του Πίνακα

  • (a) GPZ.J. Gebel, A. Pethö and H.G. Zimmer.
  • (b) Noam D. Elkies (συμπεριλαμβανομένης της καταχώρησης 16 που ο Έλκις βρήκε αλλά παρέλειψε από τον πίνακα που δημοσίευσε).
  • (c) JHS I. Jiménez Calvo, J. Herranz and G. Sáez (με διόρθωση της σειράς των καταχωρίσεων 29 και 30)
  • (d) JBJohan Bosman (με τη χρήση του λογισμικού της JHS).
  • (e) AKR S. Aanderaa, L. Kristiansen and H.K. Ruud.
  • (f) DL.V. Danilov. Το στοιχείο 50 ανήκει στην άπειρη ακολουθία που βρήκε ο Ντανίλοφ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Weisstein, Eric W. «Mordell Curve». mathworld.wolfram.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2025. 
  2. «On Hall's conjecture - ResearchGate». 
  3. «List of integers x,y with x<10^18, 0 < |x^3-y^2| < sqrt(x)». people.math.harvard.edu. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2025. 
  4. «Wayback Machine» (PDF). www.duo.uio.no. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2025. 
  5. Schmidt, Wolfgang M. (1996). Diophantine approximations and Diophantine equations. Lecture Notes in Mathematics. 1467 (2nd έκδοση). Springer-Verlag. σελίδες 205–206. ISBN 3-540-54058-X. Zbl 0754.11020. 
  6. Nair, M (1 December 1977). «A NOTE ON THE EQUATION x^3−y^2=k». The Quarterly Journal of Mathematics 29 (4): 483–487. doi:10.1093/qmath/29.4.483. https://academic.oup.com/qjmath/article/29/4/483/1558203.