Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εικασία Μπομπιέρι-Λανγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην αριθμητική γεωμετρία, η εικασία Μπομπιέρι-Λανγκ[1] είναι ένα άλυτο πρόβλημα που εικάζεται από τους Ενρίκο Μπομπιέρι και Σερζ Λανγκ σχετικά με την πυκνότητα Ζαρίσκι του συνόλου των ρητών σημείων μιας αλγεβρικής ποικιλίας γενικού τύπου.

Η αδύναμη εικασία Μπομπιέρι-Λανγκ για επιφάνειες δηλώνει ότι αν είναι μια λεία επιφάνεια γενικού τύπου που ορίζεται πάνω από ένα αριθμητικό σώμα τότε τα-ρητά σημεία της δεν σχηματίζουν ένα πυκνό σύνολο στην τοπολογία Ζαρίσκι στην .[2]

Η γενική μορφή της εικασίας Μπομπιέρι-Λανγκ δηλώνει ότι αν η είναι μια θετικά διαστατική αλγεβρική ποικιλία γενικού τύπου που ορίζεται πάνω σε ένα αριθμητικό σώμα , τότε τα -ορθολογικά σημεία της δεν σχηματίζουν πυκνό σύνολο στην τοπολογία Ζαρίσκι.[3][4][5]

Η εκλεπτυσμένη μορφή της εικασίας Μπομπιέρι-Λανγκ δηλώνει ότι αν είναι μια αλγεβρική ποικιλία γενικού τύπου που ορίζεται πάνω σε ένα αριθμητικό σώμα , τότε υπάρχει ένα πυκνό ανοικτό υποσύνολο του τέτοιο ώστε για όλες τις επεκτάσεις του αριθμητικού σώματος πάνω στο , το σύνολο των -ρητών σημείων στο να είναι πεπερασμένο.[5]

Η εικασία Μπομπιέρι-Λανγκ διατυπώθηκε ανεξάρτητα από τους Ενρίκο Μπομπιέρι και Σερζ Λανγκ. Σε μια διάλεξη του 1980 στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ο Ενρίκο Μπομπιέρι έθεσε ένα πρόβλημα σχετικά με τον εκφυλισμό των ρητών σημείων για επιφάνειες γενικού τύπου.[2] Ανεξάρτητα σε μια σειρά εργασιών που ξεκίνησαν το 1971, ο Σερζ Λανγκ υπέθεσε μια γενικότερη σχέση μεταξύ της κατανομής των ρητών σημείων και της αλγεβρικής υπερβολικότητας,[2][6][7][8] που διατυπώθηκε στην «εκλεπτυσμένη μορφή» της εικασίας Μπομπιέρι-Λανγκ.[5]

Γενικεύσεις και επιπτώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εικασία Μπομπιέρι-Λανγκ είναι ένα ανάλογο για τις επιφάνειες του θεωρήματος του Φάλτινγκς, το οποίο δηλώνει ότι οι αλγεβρικές καμπύλες γένους μεγαλύτερου του ενός έχουν μόνο πεπερασμένα πολλά ρητά σημεία.[9]

Αν αληθεύει, η εικασία Μπομπιέρι-Λανγκ θα έλυνε το πρόβλημα Έρντος-Ουλάμ, καθώς θα σήμαινε ότι δεν υπάρχουν πυκνά υποσύνολα του Ευκλείδειου επιπέδου των οποίων όλες οι αποστάσεις ανά ζεύγη είναι ρητές.[9][10]

Το 1997, οι Λουτσία Καποράσο, Μπάρι Μαζούρ, Τζο Χάρις και Πατρίσια Πατσέλι έδειξαν ότι η εικασία των Μπομπιέρι-Λανγκ συνεπάγεται μια ομοιόμορφη εικασία οριοθετημένων σημείων για ρητά σημεία[11]: υπάρχει μια σταθερά που εξαρτάται μόνο από τα και έτσι ώστε ο αριθμός των ρητών σημείων οποιασδήποτε καμπύλης γένους πάνω σε οποιοδήποτε αριθμητικό σώμα βαθμού να είναι το πολύ .[3][4]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «The Erdos-Ulam problem, varieties of general type, and the Bombieri-Lang conjecture». What's new (στα Αγγλικά). 20 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2025. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Das, Pranabesh; Turchet, Amos (2015), «Invitation to integral and rational points on curves and surfaces», στο: Gasbarri, Carlo; Lu, Steven; Roth, Mike και άλλοι, επιμ., Rational Points, Rational Curves, and Entire Holomorphic Curves on Projective Varieties, Contemporary Mathematics, 654, American Mathematical Society, σελ. 53–73, doi:10.1090/conm/654/13215, ISBN 978-1-4704-1458-0 
  3. 3,0 3,1 Poonen, Bjorn (2012), Uniform boundedness of rational points and preperiodic points 
  4. 4,0 4,1 Conceição, Ricardo; Ulmer, Douglas; Voloch, José Felipe (2012), «Unboundedness of the number of rational points on curves over function fields», New York Journal of Mathematics 18: 291–293 
  5. 5,0 5,1 5,2 Hindry, Marc; Silverman, Joseph H. (2000), «F.5.2. The Bombieri–Lang Conjecture», Diophantine Geometry: An Introduction, Graduate Texts in Mathematics, 201, Springer-Verlag, New York, σελ. 479–482, doi:10.1007/978-1-4612-1210-2, ISBN 0-387-98975-7, https://books.google.com/books?id=zfRWBQAAQBAJ&pg=PA479 
  6. Lang, Serge (1971), «Transcendental numbers and diophantine approximations», Bulletin of the American Mathematical Society 77 (5): 635–678, doi:10.1090/S0002-9904-1971-12761-1, https://www.ams.org/journal-getitem?pii=S0002-9904-1971-12761-1 
  7. Lang, Serge (1974), «Higher dimensional diophantine problems», Bulletin of the American Mathematical Society 80 (5): 779–788, doi:10.1090/S0002-9904-1974-13516-0, https://www.ams.org/journal-getitem?pii=S0002-9904-1974-13516-0 
  8. Lang, Serge (1983), Fundamentals of Diophantine geometry, New York: Springer-Verlag, σελ. 224, ISBN 0-387-90837-4 
  9. 9,0 9,1 Tao, Terence (December 20, 2014), The Erdos-Ulam problem, varieties of general type, and the Bombieri-Lang conjecture, https://terrytao.wordpress.com/2014/12/20/the-erdos-ulam-problem-varieties-of-general-type-and-the-bombieri-lang-conjecture/ 
  10. Shaffaf, Jafar (May 2018), «A solution of the Erdős–Ulam problem on rational distance sets assuming the Bombieri–Lang conjecture», Discrete & Computational Geometry 60 (8): 283–293, doi:10.1007/s00454-018-0003-3 
  11. Stoll, Michael (2018-12-12). «Uniform bounds for the number of rational points on hyperelliptic curves of small Mordell–Weil rank» (στα αγγλικά). Journal of the European Mathematical Society 21 (3): 923–956. doi:10.4171/jems/857. ISSN 1435-9855. https://ems.press/journals/jems/articles/15936.