Δορυφορική τηλεόραση
Η δορυφορική τηλεόραση είναι υπηρεσία που παρέχει τηλεοπτικό πρόγραμμα στους θεατές μεταδίδοντας σήμα από έναν δορυφόρο απευθείας στην τοποθεσία του θεατή.[1] Τα σήματα λαμβάνονται μέσω εξωτερικής κεραίας που συνήθως αναφέρεται ως δορυφορική κεραία ή δορυφορικό πιάτο. Εν συνεχεία, ένας δορυφορικός δέκτης αποκωδικοποιεί το επιθυμητό τηλεοπτικό πρόγραμμα. Οι δέκτες μπορεί να είναι εξωτερικοί αποκωδικοποιητές ή ενσωματωμένος δέκτης. Η δορυφορική τηλεόραση παρέχει ένα ευρύ φάσμα καναλιών και υπηρεσιών. Είναι συνήθως η μόνη τηλεόραση που διατίθεται σε πολλές απομακρυσμένες γεωγραφικές περιοχές χωρίς επίγεια ή καλωδιακή τηλεόραση.
Τα σήματα από δορυφόρο επικοινωνιών στη ζώνη X (8-12 GHz) ή Ku (12-18 GHz) που απαιτούν ένα μικρό πιάτο με διάμετρο μικρότερη του ενός μέτρου. Τα πρώτα συστήματα δορυφορικής τηλεόρασης μετέδιδαν ασθενέστερα αναλογικά σήματα στη ζώνη C (4-8 GHz) από δορυφόρους τύπου FSS, απαιτώντας τη χρήση μεγάλων πιάτων 2-3 μέτρων. Κατά συνέπεια, αυτά τα συστήματα ονομάστηκαν συστήματα ήταν πιο ακριβά και λιγότερο δημοφιλή. [2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ITU Radio Regulations, Section IV. Radio Stations and Systems – Article 1.39, definition: Broadcasting-satellite service
- ↑ «Installing Consumer-Owned Antennas and Satellite Dishes». FCC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2021.