Βάιολετ Γουέγκνερ
| Βάιολετ Γουέγκνερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Φεβρουαρίου 1887 ή 26 Ιανουαρίου 1887[1] Λονδίνο[1] |
| Θάνατος | 17 Οκτωβρίου 1960 Μόντε Κάρλο ή Μονακό[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός τραγουδίστρια |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πέτρος του Μαυροβουνίου (από 1924)[2] |
| Γονείς | William Wegner[3] |
| Οικογένεια | Οίκος των Πέτροβιτς-Νιέγκος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βάιολετ Έμιλυ Γουέγκνερ, Κόμισσα του Ουσώ, πριγκίπισσα Λιούμπιτσα του Μαυροβουνίου, (1887-1960), ήταν κόρη ενός ντετέκτιβ του τμήματος έκδοσης της Σκότλαντ Γιαρντ,[4] Γουίλιαμ Τ. Γουέγκνερ και Αραμπέλα Ελίζα το γένος Ντάρμπυ, οι οποίοι κατοικούσαν στην περιοχή του Λονδίνου που ονομάζεται Ταλς Χιλ.[5] Η Βάιολετ έκανε καριέρα στις μουσικές αίθουσες από την ηλικία των 15 ετών και έγινε γνωστή ως το "Είδωλο του Βερολίνου".[6]
Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1912, η Βάιολετ παντρεύτηκε τον πρώτο σύζυγό της, Κόμη Σέρτζιο Φρανσέσκο Ενρίκο Μαρία Μπρουνέτα ντ' Ουσώ (γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1885, Τορίνο, Ιταλία), στο Λονδίνο. Οι γονείς του Σέρτζιο ήταν ο Κόμης Ευγένιος Μπρουνέτα ντ' Ουσώ και η Ρωσσίδα κόμισσα Καταρίνα Ζάιφαρτ. Ο Ευγένιος ήταν Γενικός Γραμματέας της Ολυμπιακής Επιτροπής που που διήυθυνε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908. Ο Ευγένιος πέθανε το 1919 σε μυστηριώδεις συνθήκες. Η τύχη του Σέρτζιο είναι επίσης άγνωστη, παρόλο που υποτίθεται ότι προσπαθούσε να διευκρινίσει στις συνθήκες του θανάτου του πατέρα μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση.[7]
Η Βάιολετ απολάμβανε κάποια επιτυχία ως καλλιτέχνης και εμφανίστηκε σε πολλές παραγωγές σε όλη την Αγγλία και την ευρωπαϊκή ήπειρο. Ενώ ταξίδευε στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του 1918, η Βάιολετ συναντήθηκε με τον Πρίγκιπα Πέτρο του Μαυροβουνίου, τον μικρότερο γιο του εξόριστου Βασιλιά Νικολάου Α' του Μαυροβουνίου. Η Βάιολετ συνοδευόταν από τη μητέρα της, Αραμπέλλα, η οποία τους συμβούλεψε να καθυστερήσουν το γάμο, έως ότου η νέα γιουγκοσλαβική κυβέρνηση απονέμει τα χρήματα που διεκδικούσε ο πρίγκιπας για τη δήμευση της περιουσίας της οικογένειάς του στο Μαυροβούνιο. Επειδή η Βάιολετ ήταν κοινή θνητή, η Αραμπέλλα φοβόταν ότι με τον γάμο τους μπορεί να έθεταν σε κίνδυνο την υπόθεση του αποζημίωσης του Πέτρου.[8] Η Βάιολετ παντρεύτηκε τον Πέτρο στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1924, προτού γίνει οποιαδήποτε διευθέτηση. Μετά το γάμο της, η Βάιολετ βαπτίστηκε Χριστιανή Ορθόδοξη και έγινε πριγκίπισσα Λιουμπίτσα του Μαυροβουνίου και ως εκ τούτου νύφη της Βασίλισσας Έλενα της Ιταλίας, καθώς και συγγενής με μία σειρά από άλλους Ευρωπαίους πρίγκιπες και βασιλιάδες μέσω των αδελφών του συζύγου της.
Η Βάιολετ και ο Πέτρος συνέχισαν να ζουν στην ήπειρο, ειδικά στο Μόντε Κάρλο, όπου ήταν τακτικοί επισκέπτες στο καζίνο. Μόλις παντρεύτηκε, η Βάιολετ εγκατέλειψε την καριέρα της. Ωστόσο, δεν ξέχασε το προηγούμενο επάγγελμά της. Συγκεκριμένα, το μόνο στεφάνι που έστειλε οποιοδήποτε μέλος οποιασδήποτε βασιλικής οικογένειας στην κηδεία της διάσημης Λίλι Λάνγκτρι στο Τζέρσεϊ στις 23 Φεβρουαρίου 1929 στάλθηκε από τον Πρίγκιπα και την Πριγκίπισσα Πέτρο του Μαυροβουνίου.[9] Ο Πρίγκιπας Πέτρος πέθανε το 1932 σε ένα σανατόριο στο Μεράνο της Ιταλίας σε ηλικία 42 ετών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 2704. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ p11497.htm#i114961. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Zealand, National Library of New. «Papers Past | ROMANTIC STORY. (Dunstan Times, 1929-10-21)». paperspast.natlib.govt.nz (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «Esoterica: An Esoteric 'Just Because I Thought It Interesting!' The Week Of "Nash's Favorite Things" April 14th - 20th, 2014!». theesotericcuriosa.blogspot.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «Review». The Era. 2 November 1901.
- ↑ «Un tempo contavamo di più, un italiano era segretario del CIO». Sport Senators. 10 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «HER PRINCE CHARMING». Sunday Times (Sydney, NSW : 1895 - 1930): σελ. 5. 1929-08-25. http://nla.gov.au/nla.news-article131636000. Ανακτήθηκε στις 2017-09-04.
- ↑ Aronson, Theo (1988). The King in Love. John Murray. σελίδες 269–270. ISBN 0719545269.
|