Λαοδίκη Δ΄ της Συρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέο Λήμμα :-)
 
Γραμμή 83: Γραμμή 83:
== Πηγές ==
== Πηγές ==
* ''www.livius.com'', [http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_iv.html Laodice IV]
* ''www.livius.com'', [http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_iv.html Laodice IV]
*Γουίλιαμ Σμιθ, ''Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology'', [http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/1827.html "Laodice (5)"], Βοστώνη, (1867)
*Γουίλιαμ Σμιθ, ''Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology'', [http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/1827.html "Laodice (6)"], Βοστώνη, (1867)



== Δείτε Επίσης ==
== Δείτε Επίσης ==

Έκδοση από την 13:27, 5 Απριλίου 2008

Λαοδίκη Δ'
Δυναστεία: Σελευκίδες
Πατέρας: Αντίοχος Γ' ο Μέγας
Μητέρα: Λαοδίκη Γ' της Συρίας
Σύζυγος: Αντίοχος
Παιδιά: Νύσσα
Σύζυγος: Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ
Παιδιά: Αντίοχος
Δημήτριος Α' Σωτήρ
Λαοδίκη Ε'
Σύζυγος: Αντίοχος Δ' Επιφανής
Παιδιά: Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ
Λαοδίκη Στ'
Αλέξανδρος Α' Βάλας

Η Λαοδίκη ήταν μια βασίλισσα της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν κόρη του ηγεμόνα των Σελευκιδών, Αντίοχου Γ' του Μέγα και της Λαοδίκης Γ'. Νυμφεύθηκε τρεις φορές, με όλους της τους συζύγους να αποτελούν αδέρφια της από τους ίδιους γονείς, και ηγεμόνες των Σελευκιδών. Ήταν επίσης η μητέρα τριών μελλοντικών βασιλέων της αυτοκρατορίας.


Βιογραφικά στοιχεία

Παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 196 π.Χ. τον αδερφό της Αντίοχο, όταν ο τελευταίος αναγορεύτηκε Διάδοχος του θρόνου των Σελευκιδών. Το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη, τη Νύσσα, η οποία στα χρόνια της βασιλείας του Αντίοχου Δ', παντρεύτηκε το βασιλιά του Πόντου, Φαρνάκη. Ο Αντίοχος ωστόσο άφησε την τελευταία του πνοή το 193 π.Χ. και τότε η Λαοδίκη έγινε πρωθιέρεια της (θεοποιημένης από το κράτος) μητέρας της, Λαοδίκης Γ'.

Το 187 π.Χ. πέθανε ο πατέρας της και στην εξουσία τον διαδέχτηκε ο γιος του και αδερφός της Λαοδίκης, Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ. Ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με την αδερφή του και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά: τον Αντίοχο, το Δημήτριο, που αργότερα βασίλεψε με την επωνυμία Δημήτριος Α' Σωτήρ, καθώς και μία κόρη, την Λαοδίκη Ε'. Η τελευταία το 178 π.Χ. έγινε βασίλισσα της Μακεδονίας, στο πλευρό του τελευταίου βασιλιά της, του Περσέα.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ο Σέλευκος καταφέρνει να πείσει τους Ρωμαίους να απελευθερώσουν το μικρότερο αδερφό του, Αντίοχο Δ', που κρατείτο όμηρος, υπό τον όρο να στείλει στη Ρώμη το γιο και διάδοχό του, το Δημήτριο. Το 175 π.Χ., υπουργός του ο Ηλιόδωρος θανάτωσε το Σέλευκο. Με το Δημήτριο να βρίσκεται ακόμη στη Ρώμη, τη βασίλισσα Λαοδίκη παντρεύτηκε κατά πάσα πιθανότητα ο αδερφός του Σέλευκου, που τον διαδέχτηκε ως Αντίοχος Δ' Επιφανής. Πριν συμβεί αυτό, ο θρόνος πέρασε για λίγο στα χέρια του μικρού της γιου, του Αντίοχου, που δολοφονήθηκε το 170 π.Χ.


Χρονολόγιο

Έτος (π.Χ.) Γεγονός
Γέννηση της Λαοδίκης Δ' , κόρης του Αντίοχου Γ' του Μέγα και της Λαοδίκης Γ'.
196 π.Χ. Η Λαοδίκη παντρεύεται τον αδερφό της Αντίοχο, όταν ο τελευταίος αναγορεύτηκε Διάδοχος του θρόνου των Σελευκιδών.
193 π.Χ. Θάνατος του Αντίοχου και αναγόρευση της Λαοδίκης σε πρωθιέρεια της μητέρας της.
187 π.Χ. Θάνατος του Αντίοχου Γ' του Μέγα. Τον διαδέχεται ο γιος του και αδερφός της Λαοδίκης, Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ. Οι δύο τους παντρεύονται.
178 π.Χ. Βασιλικός γάμος ανάμεσα στην Λαοδίκη Ε' και τον τελευταίο βασιλιά της Μακεδονίας, τον Περσέα. Ο Δημήτριος αποστέλλεται στη Ρώμη με την ιδιότητα του ομήρου.
175 π.Χ. Ο Σέλευκος Δ' δολοφονείται από τον Ηλιόδωρο. Διάδοχός του ορίζεται ο μικρός Αντίοχος, που δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ο Αντίοχος Δ' γίνεται αντιβασιλιάς.
172/171 π.Χ. Η Νύσσα, παντρεύεται το βασιλιά του Πόντου, το Φαρνάκη.
170 π.Χ. Ο νεαρός βασιλιάς Αντίοχος δολοφονείται. Στο θρόνο ανεβαίνει επίσημα ο Αντίοχος Δ', τρίτος σύζυγος της Λαοδίκης.
164 π.Χ. Θάνατος του Αντίοχου Δ'. Τον διαδέχεται ο γιος του από τη Λαοδίκη, Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ.


Πηγές

  • www.livius.com, Laodice IV
  • Γουίλιαμ Σμιθ, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Laodice (6)", Βοστώνη, (1867)

Δείτε Επίσης